Dipper ve nondipper hipertansiyonda ventriküler aritmi riskinin elektrokardiyografik parametreler üzerinden değerlendirilmesi

Abstract

Amaç: Non-dipper hipertansiyon (NDHT) artmış kardiyovaskülermortalite ve morbidite ile ilişkilidir. Çeşitli çalışmalar çok sayıda farklı elektrokardiyografik parametrenin bu amaçla kullanılabileceğini göstermektedir. Özellikle bazı elektrokardiyografik repolarizasyon parametreleri ve yirmi dört saatlik holter kayıtlarından elde edilen bazı özel parametreler sıklıkla kullanılmıştır. Bu çalışmada amaç dipper hipertansiyonlu (DHT) ve NDHT hastalarda ventriküler aritmi riskinin bu elektrokadiyografik parametrelerin çoğununbirlikte kullanılarak değerlendirilmesidir. Çalışma planı: Çalışmaya esansiyel hipertansiyon tanısıyla izlenen 80 hasta alındı. Hastalar 24 saatlik ambulatuvar kan basıncı izlemesi sonuçlarına göre iki grupta değerlendirildi. Sistolik ve/veya diyastolik kan basıncı gece değerleri ortalaması gündüz değerleri ortalamasından %10 veya daha fazla düşük olanlar DHT grubuna (n=33, 19 kadın, 14 erkek; yaş ort. 55,1±8), %10'dan az düşük olanlar NDHT grubuna (n=47, 35 kadın, 12 erkek; yaş ort. 52,9±8) alındı. İki grubun kan basıncı, ekokardiyografi, laboratuar verileri, EKG ve 24 saatlik ritim holter kaydından elde edilen kalp hızı değişkenliği (KHD) ve kalp hızı türbülansı (KHT) verileri karşılaştırıldı. Bulgular: Demografik bulgular, laboratuar verileri ve ekokardiyografik veriler normal dağılıma uymakta idi ve gruplar arasında anlamlı fark yoktu.Her iki grup arasında sol ventrikül kitle indeksi açısından fark saptanmadı (p=0.280). QT, QT dispersiyonu (QTd), KHD, KHT parametrelerinde de istatistiksel anlamlı fark tespit edilememesine rağmen ventriküler aritmi riski açısından verilerin DHT lehine olduğu görüldü. Ayrıca NDHT' da otonom fonksiyonlarda sempatik sistem lehine baskınlığı teyit edecek şekilde ortalama kalp hızı istatistiksel olarak anlamlı olacak şekilde daha yüksek bulundu. Sonuç: Sol ventrikül çapları ve kitleleri bakımından aralarında anlamlı fark olmayan hipertansif hastalar, dipper ve nondipper olarak ayrıldığında elektrokardiyografik ventriküler aritmi öngördürücüleri bakımından veriler iki grup arasında dipper lehine olmasına karşın bu fark istatistiksel olarak anlamlı düzeye ulaşmamıştır. Anahtar sözcükler: Hipertansiyon, dipper, nondipper; ventriküler aritmi, QTc, QTd, Tpe, QTc/Tpe, kalp hızı değişkenliği, kalp hızı türbülansı.

The Eveluation Of Ventricular Arrhythmia Risk By Using Electrocardiographic Parameters In Patients With Dipper (DHT) and Non-dipper(NDHT) Hypertension. Aim: Non-dipper hypertension is associated with increased cardiovascular morbidity and mortality. Several studies have suggested that lots of different electrocardiographic parameters can be used for this purpose. Especially some electrocardiographic repolarization parameters and some particular parameters obtained from twenty-four hour holter recordings frequently were used. The aim of this study was to evaluate ventricular arrhythmia risk by using most of this electrocardiographic parameters in patients with dipper (DHT) and non-dipper (NDHT) hypertension. Study Design: 80 patient with hypertension were included this study. The patient were devided two groups according to ambulatory 24-h blood pressure monitoring . Both nocturnal systolic and diastolic blood pressures compared to the average daytime blood pressures. Detection of less than 10% decrease in either systolic or diastolic blood pressures was regarded as nondipper hypertension (n=47, 35 female, 12 male ; mean age 52,9±8) and more than %10 was regarded as dipper hypertension(n=33, 19 female, 14 male; mean age 55,1±8). Two groups were compared with electrocardiography and echocardiography parameters and also were compared with heart rate variability (HRV) and heart rate turbulence (HRT) parameters. Results: There were no significant differences between DHT and NDHT groups with regard to demographic and laboratory datas. Also echocardiography parameters normally ditributed and have no significant differences between two groups. There were no significant differences between DHT and NDHT groups with regard to left ventricular mass index (p=0,280). Although QT, QT dispersion, HRV and HRT parameters differences were not statistically significant , results were in favour of DHT in terms of ventricular arrhythmia risk. Furthermore mean heart rate pointing out sympathetic activity dominance was higher significantly in NDHT. Conclusions: When hypertensive patients having no statistically significant differences in terms of left ventricular diamaters and left ventricular mass between them were divided as DHT and NDHT; there were no statistically significant differences between two groups with regard to electrocardiographic ventricular arrhythmia parameters although results were in favour of DHT. Keywords: Hypertension, dipper, non dipper; ventricular arrythmia, QTc, QTd, Tpe, QTc/Tpe, heart rate variability, heart rate turbulence.