Türkçe yazan Ermeni yazarlarda Türk ve Ermeni imajı (Zaven Biberyan, Kirkor Ceyhan, Agop Arslanyan, Mıgırdiç Margosyan, Markar Esayan)

Abstract

Tezimize konu olan Türkçe yazan Ermeni yazarların hepsi Cumhuriyet sonrası dönem içindedir. Yazarlar Tehcir'e bizzat şahit olmasalar da eserlerin büyük çoğunluğu bu döneme ait anıları veya bundan sonraki süreci konu alır. Bunun dışında, ülke şartlarından dolayı yeni kuşağın İstanbul'a yönelişi eserlerin konusunda genişlemeye sebep olmuştur.Osmanlı'nın çöküş süreci onu oluşturan halklar açısından da sıkıntılar doğurmuştur. Bu dönemi işleyen eserler Türk ve Ermeni imajları açısından yoğundur ve çeşitlilik arz eder.Tehcir döneminden ve Cumhuriyetin ilanından uzak, daha çok İstanbul Ermenileri'ni ya da doğrudan yaşamı konu alan eserler arasında imajlar açısından yüklü olanlar bulunduğu gibi, insan tabiatını öncelleyerek imajlardan soyutlayan örnekler de vardır. Tez konusu gereği, Ermeni ve Türk tanımlamaları açısından zayıf olan eserler ve yazarları yüzeysel olarak işlenmiştir.

All the Armenian authors who submitted their writings in Turkish language in post-republic period are subjected in our thesis. Even if most of them never experienced this emigration time period, the most of their writings is about this time period and the memories of the Armenian people who experienced all the events lived in these time period. Due to the fact that unsuitability of country conditions, new generation were inclined to live in Istanbul and it caused some diversification on the subjects of their writings.The demolition period of Ottoman Empire was full of problems for all ethnicities lived under the roof of the empire and inevitable all the books written in this period or about this period were intensified with ethnic images of Turk and Armenian characters.In the near period, there are not only the books intensified with the ethnic images of the Istanbul Armenian and their lives based on their ethnicity but also the others books focused on just their humanitarian side and their life experiences out of their ethnic identity. But ironically the authors of the second style books were always accused of not being that deep.