Kök ebeveynlik biçimlerinin boşanma göstergeleri üzerindeki yordayıcı gücü

Abstract

Bu araştırmanın amacı evli veya boşanmış bireylerde kök ebeveynlik stilleri ile boşanma göstergeleri arasındaki nedensel ilişkinin incelenmesidir. Bu amaç doğrultusunda 19-81 yaş aralığında 600 evli veya boşanmış katılımcıya ulaşılmıştır. Katılımcıların algılanan ebeveynlik stillerinin ölçülmesi amacı ile Young Ebeveynlik Ölçeği ve boşanma göstergelerinin ölçülmesi amacı ile bu araştırma kapsamında geliştirilen Boşanma Göstergeleri Ölçeği uygulanmıştır. Veriler SPSS 22.0 istatistik programı ile analiz edilmiştir. Nicel verilerin analizi amacı ile t-testi; tek yönlü ANOVA ve Kruskall Wallis Testleri uygulanmıştır. Gruplar arasındaki farkların ortaya konulması amacı ile Scheffe Testi kullanılmıştır. Araştırmanın temel sorusuna yanıt aramak amacı ile Hiyerarşik çoklu regresyon analizi yapılmıştır. Yapılan t testi sonuçlarına göre boşanma göstergeleri puanları cinsiyete göre farklılaşmazken; çocuk sahibi olma, medeni durum ve evlilik türüne göre anlamlı şekilde farklılaşmaktadır. Başka bir ifade ile çocuk sahibi olanlar, görücü usulü ile evlenenler ve boşanmış bireyler daha yüksek boşanma göstergeleri puanlarına sahiptirler. Tek yönlü ANOVA ve Kruskall Wallis Testi sonuçları ise boşanma göstergeleri puanlarının gelir, eğitim, evlikte mutluluk ve boşanmayı düşünme değişkenlerine göre anlamlı şekilde farklılaştığını göstermektedir. Gruplar arasındaki farkları ortaya koymak amacı ile Scheffe Testi uygulanmıştır. Hiyerarşik regresyon analizi sonuçlarına göre ise anne ve babaların her ikisinde küçümseyici, cezalandırıcı, sınırsız ve sömürücü ebeveynlik stilleri boşanma göstergelerini anlamlı şekilde yordamaktadır. Bununla birlikte annelerde duygusal olarak yoksun bırakıcı ebeveynlik stili de boşanma göstergelerini yordamaktadır. Ayrıca boşanma göstergeleri puanları cinsiyete göre farklılaşmazken; evlilik türü, çocuk sahibi olma, gelir ve eğitim düzeylerine göre anlamlı şekilde farklılaşmaktadır. Buna göre görücü usulü evlenenler anlaşmalı evlenenlere göre; çocuk sahibi olanlar olmayanlara göre daha yüksek boşanma göstergeleri puanına sahiptirler. Gelir ve eğitim düzeyi arttıkça boşanma göstergeleri puanları düşmektedir.

This study is aimed to investigate the relationship among styles of parenthood origin and divorce predictors in married or divorced individuals. In order to meet these aim, 600 married or divorced individuals between the ages of 18-81 participated in the study. Participians perceived stylesof parenthood origin were measure by Young Parenting Inventory and divorce predictors level measured by divorce predictors scale which was developed for this study. The data was analyzed with SPSS 22.0 statistics program. İn quantitative analysis, t-test were used in order to measure the difference between two groups; one-way ANOVA and Kruskal Wallis Test were used in order to measure the difference among more than two groups. Scheffe test were also used to detect the group that made the diffirence. Hierarchic Multiple Regression analysis were used to examine the main research question. Findings showed that in t-test; divorce predictors score did not differentiate with gender, the difference divorce predictors scores were significant in whether or not have children, martial status and marriage type. In other words, not having children, be divorced and arranged marriage have higher divorce predictors scores comparison to having children, be married and love marriages. Findings showed that in one way ANOVA and Kruskall Wallis Test; the difference divorce predictors scores were significant in income, education, matrial happines and think about divorce. According to Hierarchic Multiple Regression analysis results divorce predictors was predicted by contemptuous, retributive, oblivious and exploitive parenting styles in both father and mother parenting styles. Also in mother parenting styles insensitive parenting style precidted divorce predictors. Also, while the divorce predictors are not differentiated by sex, it is differentiated significantly by marriage type, child ownership, income and education level. According to this, arranged married couples have more divore predictors scores comparison to contracted married couples. It is the same for couples having child and not. While income and education levels are increasing, divorce predictors scores are decreasing.