The Russian legacy in Turkic republics during the decolonization process

Abstract

u KISA ÖZET Bu çalışmada, Türk Cumhuriyetleri'ndeki (Azerbaycan, Kazakistan, Kırgızistan, Türkmenistan, Özbekistan) Rus mirası incelenmektedir. `Sovyet mirası` demektense `Rus mirası` tabirini tercih etmemin nedeni, Çarlık imparatorluğunun mirasçısı olan Sovyetler BirliğTnin de bir Rus imparatorluğu olduğu ve selefinin emperyal ve koloniyal politikalarını, farklı bir formatta da olsa sürdürdüğü gerçeğidir. Rus hakimiyetinin etkileri, öncelikle, Türk Cumhuriyetierinin, Türkistan'ın işgalinden Sovyet Sosyalist Cumhuriyetler Birliği'nin dağılmasına kadar uzanan tarihlerinde incelenmektedir. Ardından, Rus kolonizasyonunun devam eden etkileri, yeni bağımsızlığını kazanan Türk devletlerinin dekolonizasyonu önünde duran engeller olarak analiz edilmektedir. Onyıllarca süren Rus hegemonyasının bölgede bıraktığı derin izler sözkonusu ülkelerin dekolonizasyonunda iç engelleri oluştururken, Emperyal tarihin mirasçısı olan Rusya Federasyonu ya da onun emperyal arzulan ve politikaları da dış engelleri oluşturmaktadır. Engellere rağmen Türk cumhuriyetleri dekolonizasyon yolunda adım adım ilerlemektedir.

ABSTRACT This dissertation analyzes the Russian legacy in Turkic Republics (Azerbaijan, Kazakhstan, Kyrgyzstan, Turkmenistan, Uzbekistan). I have preferred saying `the Russian legacy` instead of `Soviet legacy`, because the Soviet Union was a Russian empire, as the successor of Tsarist Empire, and continued its predecessor's imperial and colonial policies, though in a different form. First, the effects of the Russian domination are examined in the history of Turkic republics, from Russian occupation of Turkestan to the collapse of the USSR. Next, the enduring legacies of Russian colonization are analyzed as hindrances in the decolonization process of newly independent Turkic states. The effects of a long-lasting Russian rule in the region constitute internal hindrances, while Russian Federation, as the inheritor of the imperial history, and its imperial temptations and policies constitute external hindrances in the decolonization of Turkic republics. After all, Turkic republics have been gradually progressing in the course of decolonization.