Love in dystopia

Abstract

Bu tez George Orwell'in Nineteen Eighty-Four adlı romanı ile Margaret Atwood'un The Handmaid's Tale adlı romanının ana teması olan komünist rejimin aşk ve evliliğe bakış açısını, bireysel hak ve özgürlüklerin kısıtlanmasını karşılaştırmalı olarak incelemektedir. Distopya, ütopyanın tam tersi olarak adlandırılan bir edebiyat türü olsa da aslında birbirini tamamlar niteliktedir. Bu nedenle tezin ilk bölümünde ütopya ve distopyanın genel özellikleri anlatılmaktadır. Ütopya cennetvari mekanlar sunarken, distopya teknolojinin hızla gelişmesi ve bu gelişimin insan ve toplum üzerindeki olumsuz etkileri ile toplumları tehdit eden ideolojileri inceleyen bir edebiyat türüdür. Tezin ikinci bölümü distopya devlet rejiminin birey üzerindeki etkilerini tartışır. Distopya totaliter rejim biçimini yansıtır ve devlet, rejimin devamlılığı için bireyleri hayatın her alanında kontrol edip kısıtlar. Bu nedenle eğitim devlet kontrolündedir ve eğitimde amaç asi ruhlu bireyler yerine kurallara uyan bireyler yetiştirmektir. Tezin üçüncü bölümünde devletin aşk, evlilik ve aile hayatı üzerindeki etkileri incelenmektedir. Aynı zamanda devlet baskıcı politikası ile bireyleri suç işlemeye zorlar çünkü bireyler yaşamlarını devam ettirmek zorundadırlar. Devlet, bireylere öfke ve nefret aşılarken, sevgi ve aşkı yasaklar ve her iki romanda da aşk devlete karşı yapılmış anarşik eylemi ifade eder.

This thesis analyzes the impact of the dystopian state on the individual citizen based on a comparative study of two dystopian novels: George Orwell?s Nineteen Eighty-Four and Margaret Atwood?s The Handmaid?s Tale. The first chapter discusses utopia and dystopia in general terms. While utopian literature engenders heaven, dystopian literature depicts societies of advanced technology and widespread ideologies threatening vast populations. Chapter Two presents examples and analyses of characters in conflict with the dystopian authorities. This section evaluates the methods employed by the fictional totalitarian state in order to educate and condition the characters to be obedient citizens. Specifically, the dystopian nature of Orwellian and Atwoodian society is highlighted as we examine why the totalitarian regime praises hatred and promotes paranoia while discouraging love and intimacy. Chapter Three follows with an evaluation of the dystopian state?s impact on love, marriage and family life in these exemplary novels. The thesis concludes with a summation of why love should be considered a political act when manifested within the barren emotional landscapes depicted in The Handmaid?s Tale and Nineteen Eighty-Four.