Levhi`nin Gazavatname-i Sultan Süleyman`ı (giriş-gramer incelemesi-metin sözlük -notlar-tıpkı basım

Abstract

Osmanlı Devleti, en parlak dönemini Kanunî Sultan Süleyman zamanında yaşamıştır. Kanunî'nin kırk altı yıllık saltanat hayatı boyunca Osmanlı Devleti hukuk, mimarî, sanat ve bilim gibi alanlarda büyük gelişme göstermiştir. Devlet, onun düzenli yönetimi sayesinde altın çağına ulaştı ve dünya gücü haline geldi. Osmanlı Devleti, onun ölümünden sonra da genişlemesini bir yüzyıl daha sürdürdü.Gazavatnâme geleneği Türk edebiyatında 15. yüzyılda başlar. Bunun ilk örneği Kâşifî'nin, Gazânâme-i Rum adlı eseridir.Gazavatnâmeler, ordunun savaşlarını, akınlarını şiir ya da düz yazı şeklinde anlatan ve tarih niteliği taşıyan eserlerdir. Savaşları bütün ayrıntılarıyla anlattıkları için canlılık taşırlar. Gazavatnâmeler, savaşların yanında padişahların kişiliğini yansıtması açısından da önemlidir. Padişahın, orduyu nasıl yönettiği, nasıl zorluklarla karşılaştığı, esirlere ve askerlere nasıl davrandığı hakkında bize bilgi veren gazavatnâmeler, hem edebiyat hem de tarih açısından büyük önem taşımaktadırlar.Kaynaklarda adı Cihâdü'l-Mücahidîn olarak geçen eserimiz, Kanunî Sultan Süleyman döneminde yazılmış önemli gazavatnâmelerden biridir. Levhî adlı bir müellife ait olan eserde Kanunî'nin 1521 ile 1531 yılları arasında gerçekleştirdiği savaşları yer almaktadır.Bu çalışmada eserin, transkripsiyon alfabesine uygun olarak çevirisi yapılmış, sözlük hazırlanmış ve metnin gramer açısından incelemesi yapılmıştır.

The Ottoman Empire experienced her heyday during the reign of Solomon the Magnificient. Throughout the reign of Solomon the Magnificient for forty six years, the Ottoman Empire took great strides in the field of law, architecture, art and science. The state reached her golden era thanks to his well ? ordered reign and she became a world power. Following his demise, the Ottoman Empire sustained her enlargement and development for a century more.The tradition of war stories commenced in Turkish literature in the fifteenth century. The very first example of this tradition is the work titled Gazânâme-i Rum by Kâşifî.The war stories are the works with historical essence that conveys the battles and the invasions of the army in prose or verse style. They are of vigour by their nature on the grounds of the fact that they depict the battles in details. The war stories are also of significance in that they reflect the characteristics and personality of the emperors besides the battles. Those conveying information with regard to the facts how the emperor directed the army, and what sorts of difficulties he encountered and how he behaved to the soldiers and the captives, are of capital importance in terms of both literature and history.The work, referred to as Cihâdü?l-Mücahidîn in the resources, is one of the war stories produced during the reign of Solomon the Magnificient. In this work, by an author called Levhî, the battles that Solomon the Magnificient went in for between the years 1521 and 1531 are depicted.In this study hereby, the translation of the work has been made in line with its transcription alphabet, a glossary has been created and the examination of the text has been made in terms of grammer structure.