The influence of British colonial education provoking a desire for decolonization

Abstract

Sömürgeciliğin sonucu olarak sömürge kuran milletler sömürge kurdukları ülkelerde kendi egitim sistemlerini zorla uygulamışlardır. Sömürge kuran devletler sadece fiziki kontrol ile degil aynı zamanda asimile yoluyla da sömürge ülkelerde güç kazandıklarını farketmişlerdir. Bu asimile çoğunlukla okul sistemi yoluyla gerçekleştirilmiştir.Bu çalışma sömürge eğitimi ile ilgilidir. Bu uygulamanın temelinde geri kalmış, gelişmemiş sömürge ülkelerin halkları eğitilmek zorundadır ve buralarda sömürge kuran ülkelerin üstün kültür seviyesine getirilmesi zorunludur fikri vardır. Bu çalışma eğitimin neden hem koloni kuran ülkeler hemde sömürge ülkeler için bir ihtiyaç olduğunu ortaya çıkarmaya çalışır. Bu çalışma sömürge eğitimin yerli halka nasıl verildigi üzerinde durmaz. Bu çalışma çoğunlukla bu eğitim yöntemi boyunca beyaz ırkın neden `üstünlük' konusunda ısrar ettiğini ve sömürge kurulan ülke insanlarına `geri kalmış' veya `alt sınıf' diye gördüklerini inceler.

As a result of colonization, the colonizing countries implements its own form of schooling within their colonies. Colonizing governments realize that they gain strength in their colonies not necessarily through physical control, but through mental control. This mental control is applied through school system.This study deals with colonial education. At the heart of this policy is the paternalist idea that the ?backward? undeveloped inhabitants of the colonized areas need to be educated and brought up to the level of the superior culture and life-style of the colonizing power. The study tries to reveal why colonial education was a need for both colonizers and colonized people. The study neglects how this colonial education was given to indigenous people. But mainly focuses on why White supremacy insisted on its ?superiority?, and kept on referring colonized people as ?backward?, or ?inferior? in the colonial education process.