Different windows on the same land: Palestinians and İsraelis

Abstract

Bu tez, örnek Filistinli ve İsraillilerin gerçek ve hayali sürgünlerinin travmalarını nasıl yansıttıkları üzerine odaklanmaktadır. Sandy Tolan?ın Limon Ağacı kitabı ile Eran Riklis?in Limon Ağacı filminin analizi ile, amaç Filistinlier ile İsraillilerin geçmiş anılarının nasıl iki ulus arasında görünmez bir bariyer oluşturduğunu, idealleştirilmiş anavatanlarının kaybının ve bunu takip eden travmanın nasıl her iki ulusun da kendi ızdıraplarından dolayı Ötekini suçlamalarına yol açtığını, ve bütün bunlara ragmen, onların sürgünün acılarından kurtulabilmek için umut arayışı içerisinde olduklarını göstermektir. İlk olarak, bu tez Öteki kavramını ve önyargının nasıl iki ulus arasındaki diyaloğu engelleyerek nefret inşa ettiğini analiz eder. İkinci olarak, anavatanı kaybetmenin travması ve bunun sonucu olarak anavatanın zihinlerde idealleştirilmesi, romanda ve filmdeki ana karakterler olan Bashir, Dalia, Ahmad, Salma ve Mira?nın deneyimleri ile tartışılmaktadır. Onların yerinden edilmelerinin nasıl limon ağacı, ev ve duvar sembolleri ile gösterildiği analiz edilmektedir. Son olarak, kitapta Filistinli ve İsrailli çocuklar için kurulan Açık Ev ve hem kitap hem de filmde yeni büyüyen limon ağaçları iki milletin de sahip olmak istedikleri aynı topraklar üzerinde barış içerisinde birlikte yaşamaları için iyimserliğin sembolü olarak incelenmiştir. Anahtar Kelimeler: Sürgün, Diyaspora, Öteki, Diyalog, İdealleştirilmiş Anavatan, Limon Ağacı, İsrailliler, Filistinliler, Geçmişin Hatıraları, Umut

This thesis focuses on how the example of Palestinians and Israelis demonstrates the trauma of real and imagined exile. Through the analysis of the book The Lemon Tree by Sandy Tolan and the film Lemon Tree by Eran Riklis, the aim is to illustrate how the past memories of Palestinians and Israelis build an invisible barrier between the two nations, how the loss of the idealized homeland and the following trauma cause both nations to accuse the Other for their own miseries, and how, nevertheless of these, they seek for hope to get out of the sufferings of exile. Firstly, the thesis analyses the concept of the Other and how prejudice builds hatred by hindering the dialogue of the two nations. Secondly, the trauma of losing the homeland and its idealization are discussed through the experiences of the main characters of the novel and the film, Bashir, Dalia, Ahmad, Salma, and Mira. How their displacement is represented by the symbolism of the lemon tree, house, and wall is analyzed. Finally, the optimism of both works is examined when the Open House for Palestinian and Israeli children in the book and the newly growing lemon trees both in the book and in the film become symbols for peaceful future co-existence of the two nations on the same land that they both desire to own. Key words: Exile, Diaspora, The Other, Dialogue, Idealized Homeland, Lemon Tree, Israelis, Palestinians, Past Memories, Hope