Deneysel diyet modeli ile non alkolik yağlı karaciğer hastalığı oluşturulan ratlarda silymarinin protektif etkilerinin araştırılması

Abstract

Amaç: Deve dikeni bitkisinden elde edilen silymarin ile yapılmış pek çok klinik ve deneysel çalışmada silymarinin hepatositlerde protein sentezini arttırıcı ve serbest radikalleri temizleyici ve lipid peroksidasyonunu engelleyici antioksidan ve anti inflamatuar etkileri gösterilmiştir. Biz bu çalışmamızda NASH modeli oluşturduğumuz ratlarda silymarin maddesinin olası koruyucu etkilerini araştırdık.Materyal ve Metod: Çalışmaya alınan Wistar cinsi 20 adet erkek rat randomize olarak 3 gruba ayrıldı. Kontrol grubu dışındaki 2 gruba ilk 2 hafta yüksek yağ içerikli diyet (%10 domuz yağı, %2 saf kolesterol) verildi. Takiben 12 hafta boyunca kontrol grubuna 1 ml distile su intragastrik gavaj yoluyla, model gruba yüksek yağ içerikli diyet ve silymarin grubuna yüksek yağ içerikli diyet + 40 mg/kg/gün silymarin intragastrik gavaj yoluyla verildi. 12. hafta sonunda serum ALT, GGT, Total kolesterol, HDL, trigliserid, glukoz ve IL-1, IL-6, TNF- ? ve TGF- ? düzeyleri çalışıldı ve karaciğer histopatolojileri karşılaştırıldı. Karaciğerde NASH'a bağlı patolojik değişikliklerin evrelemesi Brunt sınıflamasına göre yapıldı. Bulunan sonuçların istatiksel analizi SPSS bilgisayar programı ile yapıldı.Bulgular: Deney sonunda rat ağırlıkları ve karaciğer ağırlıkları açısından üç grup arasında anlamlı fark yoktu. Silymarin grubunda ise serum ALT seviyeleri model gruba göre göre istatistiksel olarak anlamlı derecede düşük saptandı (p=0.018). Serum total kolesterol, HDL ve trigliserid seviyeleri silymarin grubunda kontrol gruba göre anlamlı derecede yüksek saptandı. Tüm inflamatuar sitokinler silymarin grubunda model gruba göre anlamlı derecede düşük saptandı. Karaciğerin histopatolojik incelemesinde kontrol grupta yağlanma saptanmadı, tüm ratlar evre 0 idi. Model grupta ise ortalama evre 2,0 idi, bu fark istatistiksel olarak anlamlı idi (p<0,05). Silymarin grubunda total evre açısından model gruba göre istatistiksel olarak anlamlı derecede düzelme saptandı (p=0.006). Silymarin grubunda model gruba göre histopatolojik gradelemede en belirgin düzelme lobular inflamasyon skorlamasında gözlendi; silymarin grubunda ort. skor 1,3, model grupta 2,5 idi (p<0,05).Sonuç: Diyet modeli ile oluşturulan NASH'ta silymarin tedavisi ile serum ALT, GGT seviyelerinde düzelmeler saptandı. Silymarin uygulaması ile karaciğer histopatolojik evrelemesinde ve lobular inflamasyon skorlamasında anlamlı gerileme gözlendi. İnflamatuar sitokinlerin tamamı silymarin grubunda anlamlı derecede düşüktü. Bu bulgularla silymarinin karaciğer koruyucu etkisinde anti-inflamatuar özelliklerinin ön planda rol oynadığını düşünmekteyiz. Silymarinin etki mekanizmalarının tam olarak anlaşılması için daha geniş ve moleküler düzeyde çalışmalara ihtiyaç vardır.

Aim: Silymarin is a flavonoid extracted from milk thistle and in several clinical and experimental studies it was shown to be anti oxidant and anti inflammatory by increasing the protein synthesis of liver, scavenging free radicals and preventing lipid peroxidation. In this present study, we investigated the protective effects of silymarin in high fat diet model of rat.Material and Method: Twenty Wistar male rats were randomized into 3 groups. For 12 weeks, the control group was given intragastric distiled water; the model group was fed with high fat diet including % 2 pure cholesterol and % 10 lard; and the silymarin group was given intragastric 40 mg/kg/day silymarin + high fat diet. At the end of 12. week, serum ALT, GGT, Total cholesterol, HDL, trigliseride, glucose and IL-1, IL-6, TNF- ? and TGF- ? levels were studied and liver histopathologies were evaluated according to Brunt necroinflammatory staging.Results: There was no significant difference between the three groups about the rat weight and liver weight at the end of the study. In silymarin group, serum ALT levels were significantly lower than the model group (p=0.018). Serum total cholesterol, HDL and trigliserid levels were significantly higher in silymarin group than the model group. All inflammatory cytokins were significantly lower in silymarin group than the model group. In pathological evaluation of liver tissues, the control group were all at stage 0. In model group, the avarage stage was 2,0 and this diffeerence was statistically significant (p<0,05). In silymarin group, total steatosis stage was significantly lower than the model group (p=0.006). In silymarin group, lobular inflamation was regressed most significantly than the model group; in silymarin group the avarage score was 1,3 and in model group was 2,5 (p<0,05).Conclusion: In high fat diet model of NASH, silymarin revealed significant decreases in serum ALT, GGT levels. In silymarin group, liver pathological grade and lobular inflamation score were significantly regressed than the model group. All inflamatory cytokine levels were lower than other groups. With these findings, it is probable that the hepatoprotective effects of silymarin was primarily due to its anti inflammatory effects. Further studies are needed to fully understand the exact mechanisms of hepatoprotective effets of silymarin.