L-dopa ve Lawsone biyomalzemelerinin yara iyileşmesi üzerine tedevi edici etkisinin araştırılması

Abstract

Doku hasarlanması yada tahribi olarak bilinen yara oluşumu, çok farklı şekillerde tedavi edilmeye çalışılmıştır. Günümüzde yara tedavisinde, gazlı bez, yapışkanlı-yapışkansız fiksasyon malzemeleri ve diğer geleneksel yara pansumanları halen en çok kullanılan yöntemlerdendir. Geleneksel yara örtülerine alternatif olarak gelişen teknoloji ile birlikte yara iyileşmesini hızlandırıcı biyolojik yara dolgu ve pansumalar geliştirilmiştir. Fakat halen kronik yaralar için daha etkili yara tedavi şekli ortaya konulamamıştır. Özellikle sistemik rahatsızlıkları (diyabet, obesite, kardiovaskular hastalıklar) olan hastaların yaraları kronikleşerek, hem hastaya acı hem yara bakımı yapan görevlilere zahmet vermektedir. Ayrıca sağlık hizmetleri için ayrılan bütçenin önemli bir kısmı bu hastaların bakımı için ayrılmakta ve ülke ekonomisine giderek artan bir yük oluşturmaktadır. Bu tezde yara iyileşmesini hızlandırabilmek ve enfeksiyonlara karşı koruma sağlamak amacıyla, iki farklı biyomalzemenin L-dopa ve Lawsone tedavi edici özellikleri araştırıldı. L-dopa, midyenin salgısında bulunan, sulu ortamda güçlü bir şekilde biyolojik ve biyolojik olmayan birçok yüzeye yapışabilen bir tür katokolik amino asittir. Polimerik malzemeler ile birlikte, çeşitli cerrahi operasyonlarda örneğin; tendon onarımı, dikişsiz yara kapanması ve plasenta yırtılmaları tedavisinde kullanılmıştır. Lawsone ise Lawsonia İnermis bitkisinden çıkartılan, antimikrobiyal etkisi olan bir çeşit naftakuinondur. Metot olarak antimikrobiyal duyarlılık testleri, hücre çoğalma, sitotoksisite (WST-1) ve hücre göçü (in vitro yara modellerinde) tahlili kullanılmıştır. Bu çalışmada L-dopa ve Lawsone in vitro yara modelleri üzerinde beraber kullanıldığında, ortaya çıkan ikilinin yara iyileşmesini hızlandırıcı ve antimikrobiyal özelliğe sahip yeni nesil bir yara örtüsü olarak kullanılabileceği gösterilmiştir.

Wounds are known as injury or distruption of any type of tissue in the body and can be treated in many different ways. Currently, gauze, adhesive and non-adhesive fixation materials, and traditional wound dressings are the most commonly used methods for wound treatment. In recent years, biological wound fillers and dressings have also emerged as alternatives to traditional wound treatment materials by providing accelerated wound healing and reduced scar formation. However, an effective cure for most chronic wounds remains to be found. Especially, the chronic wounds caused by systemic diseases such as diabetes, cardiovascular diseases, and obesity are not only painful for patients but also financially and psychologically troublesome for caregivers. In addition, a significant portion of the budget that is allocated to health care goes to the wound treatment. In this thesis, therapeutic effects of two different biomaterials namely L-dopa and Lawsone were investigated for their effects to accelerate the wound healing process and find a solution for non-healing or slowly-healed wounds by providing protection against infection. L-dopa is a catecholic amino acid that is part of the Mussel Adhesive Protein from marine mussel which can adhere strongly to non-specific surfaces in aqueous medium. L-dopa was used with polymeric materials in many surgeries such as tendon repair surgery, and placental laceration. Lawsone is a naphtaquinone derivative extracted from Lawsonia Inermis plant. Antimicrobial susceptibility testing, cell proliferation & cytotoxicity assay (WST-1) and migration assay or wound healing assay have been carried out as methods. Our results indicate that when L-dopa and Lawsone are used together as wound dressings on in vitro wound models, the duo show considerable therapeutic potential by accelerating the wound healing process and providing antimicrobial properties simultaneously.