Sultan I. Murad devri Osmanlı tarihi (1362–1389)

Abstract

1326 senesinde Bursa'da doğan Sultan I. Murad, küçük yaşlardan itibaren gazâ ve cihad sahasında kabiliyetini göstermiştir. Şehzade Süleyman Paşa'nın 1357 senesindeki vefatının ardından Rumeli orduları başkumandanlığı vazifesini üslenmiştir. I. Murad, kardeşi Şehzade Halil'in korsanlar tarafından kaçırılması neticesi olarak iki yıl müddetle hareketsiz beklemiş ve 1359'da başlayan Rumeli gaz alarının ilki 1361'de Edirne'nin fethiyle neticelenmiştir. Mart 1362'de Orhan Bey'in yerine üçüncü Osmanlı padişahı olarak Bursa'da tahta çıkan Murad Hüdâvendigâr, saltanatının ilk dört senesini Karaman ve Eretna tehdidi sebebiyle Anadolu'da geçirmiş, bu esnada Filibe fethedilmiştir (1363). 26 Eylül 1371 tarihindeki Çirmen zaferinin ardından Bizans, Bulgaristan, Sırbistan ve Arnavutluk devletlerini Osmanlı Devleti'ne haraçgüzar kılan padişah, bu devreden sonra 1376 senesine kadar Rumeli fütuhatıyla meşgul olmuştur. 1376–1383 yıllarını Anadolu'da devlet işleriyle meşgul olarak geçirmiştir. Germiyan topraklarını çeyiz, Hamidoğlu topraklarını satın alarak Osmanlı mülküne dahil eden Hünkâr Murad, Rumeli faaliyetlerinde kazandığı muvaffakiyetlerin semeresini Anadolu'da toplamış ve harb etmeden topraklarını genişletmiştir. 1383 tarihinden itibaren tekrar Rumeli fütuhatına yüzünü dönen Sultan I. Murad, Ploşnik Bozgunu'na kadar mağlubiyet görmeden bölgede ilerlemeyi sürdürmüştür. Bu mağlubiyet ile birlikte Osmanlı Devleti'ni Rumeli topraklarından çıkarmanın imkânsız olmadığını gören Balkan Devletlerinin meydana getirdiği ittifak neticesi olarak 1389 tarihinde Kosova'da karşı karşıya gelen Osmanlı ve müttefik devletler ordularının muharebesinde kazanan taraf Osmanlı Devleti olmuştur. Ancak, Murad Hüdâvendigâr, 27 senelik saltanatı süresince icra ettiği faaliyetleriyle bir ucu Adriyatik sahillerinde öteki ucu Orta Anadolu bozkırlarında bir İslâm–Türk devletinin hükümdarı olarak Kosova Ovası'nda şehidlik mertebesine ulaşmış bir hâlde dar-ı bekaya irtihal etmiştir.

Sultan Murad was born in the year 1326 in Bursa, has demonstrated his ability in the field of holy war and jihad from an early age. After the death of Prince Suleyman Pasha in 1357, Sultan Murād I undertook the duty of supreme military command of Rumelia armies. As a result of the abduction of his brother, The Prince Khalil by the pirates, he had waited inactively for two years. In 1359, it began the first leg of Rumelia holy wars and resulted in the conquest of Edirne in 1361. In march 1362, Murād Hūdavendīgar ascended the throne in the place of Sultan Orhan, as the third sultan of Ottoman Empire and spent the first four years of his reign in Anatolia due to Karaman and Eretna threats. Meanwhile Plovdiv was conquered in 1363. After the victory in Chirmen on the date of 26 Eylül 1371, Sultan Murād I made Byzantine, Bulgaria, Serbia, and Albania the tributary states to Ottoman Empire. After this period, he dealt in Rumelia conquests until 1376. The sultan has spent the years between 1376-1383 in Anatolia by dealing in state affairs and annexed the Germiyans land as dowery, Hamīdoglu land as a buy in. Thus he recompensed for his achievements in Rumelia activities and expanded territories in Anatolia without any fighting. Sultan Murād I restarted Rumelia conquests as of 1383 and continued progressing in the region without any defeat until Ploshnik rout. With this defeat, seen by the Balkan states that it is not impossible to remove Ottoman Empire from Rumelia territory and the result of the alliance which these states generated, Ottoman and allied forces armies came across on Kosovo in 1389 and Ottoman Empire had been the winning side of the battle. During the 27 year of reign, Sultan Murād I became the emperor of an Islamic Turkish state, one end on the Adriatic coast, and the other end in the Central Anatolian steppe, and died in Kosovo Valley by achieving martrydom.