Allogreft veya otogreft kullanılarak yapılmış artroskopik önçapraz bağ rekonstrüksiyonu vakalarında klinik sonuçların mukayeseli analizi

Abstract

Ön çapraz bağ (ÖÇB) yaralanması Ortopedi Polikliniğinde sıkça rastlanmaktadır.Ön çapraz bağın diz eklemindeki ana görevi anterior tibial translayon ve internal tibial rotasyonu kısıtlmaktır.Sıklıkla temas olmaksızın valgus ve eksternal rotasyona maruz bırakan kuvvetler ile ön çapraz bağ kopması gerçekleşir.Bu travma esnasında diz eklemindeki diğer yapıların da hasar görmesi muhtemeldir.Bu çalışmanın amacı yumuşak dokudan elde edilen allogreft (AG) ve otogreft (OG) kullanılarak yapılan ön çapraz bağ rekonstruksiyon ameliyatı sonrası hastaların klinik sonuçlarını değerlendirmek ve olası diğer etkenleri saptamaktır.Ocak 2013 – Ocak 2017 tarihleri arasında kliniğimizde ön çapraz bağ yırtığı tanısı ile opere olmuş 119 hasta değerlendirilmiştir.Bu hastaların 4'ü kadın, 115'i erkektir.53 hastanın sağdizi (%44.5), 66 hastanın ise sol dizi (%55,5) opere edilmiştir.Cerrahi sonrası hastalar en az 14, en fazla 34 ay, ortalama 22.1 ay takip edildiler.Kullanılan greftlerin ortalama çapı 8.24 mm olup her iki grubun ayrı değerlendirildiğinde ortalamaları birbirine yakındır (AG : 8.26; OG : 8.22).63 hastada menisküs yırtığı saptanmazken (%52.9), 46 hastada menisküs yırtığı sebebi ile parsiyel menisektomi yapılmış (%38.7), 10 hastada ise (%8.4) mensküs yırtığı tamir edilmiştir.Bu hastaların 26 tanesinde (%21.8) kondropati tespit edilmiş ama müdahale planlanmamıştır, 4 hastada ise (%3.4) tespit edilen kondropati alanına mikrokırık yöntemi ile müdahale edilmiştir.Cerrahi öncesi doldurulan Lysholm ve Tegner skorları son poliklinik muayenesinde tekrar doldurulmuş ve yine son kontrol muayensinde KT-2000 cihazı ile yapılan ölçümler mukayese edilmiştir.Bu muayeseler sonucunda her iki grubun birbirine üstünlüğü bulunmamıştır (p>0.005).Greft çapı artıkça KT-2000 ölçümleri arasında istatistiksel anlamlı ilişki tespit edilmiştir(p<0.005).Bu çalışmanın sonucu itibari ile yumuşak dokudan elde edilen otogreft yada allogreft arasında klinik sonuçlar bakımından fark yoktur.Her iki greft türü kullanılırken dikkat edilecek husus greftin çapıdır.

Anterior Cruciate Ligament (ACL) injury is one of the most encountering problem in orthopedic daily practice.The main functions of ACL are constraining anterior tibial translation and internal rotaion of tibia.It is often injured by noncontact trauma, forcing knee valgus and external rotation.Other ligaments may have injured too.The purpose of this study to compare clinical results of allograft and autograft used in ACL reconstructive surgery.We evaluated 119 patients operated with diagnosis ACL rupture between the dates January 2013 and January 2017.Four of them were women, of 115 are men.53 (44.5%) patient's right knees and 66 (55.5%) patient's left knees operated.Mean follow up 22.1 months (min 14 m, max 34 m).Mean diameter of all grafts used was 8.24 mm, both groups diameters were close to each other (ALG : 8.26 ; AUG : 8.22). 63 (52.9 %) patients in all had no meniscus injury, of 46 (38.7 %) had partial meniscectomy, of 10 (8.4 %) had meniscus injury repaired.Although 26 (21.8%) patients had chondropaty,it was unneccessary to intervene.Microfracture chondroplasty technique was used to treat chondropaty area in four patients (3.4 %).Lysholm and Tegner scores recorded before surgery and at the last visit in clinic KT -2000 measurements of both knee also performed alongside scores.With all these we have compared two groups but we couldn't find any significant difference (p>0.005).We found a relevance between graft diameters and KT-2000 measurements (p<0.005).As a result of this study there is no difference in clinical results between allograft and autograft harvested from soft tissue.While using these grafts it is important to consider grafts diameter.