Hipertansiyon tanısı alan bireylerin hipertansiyon bakımını değerlendirmeleri ile antihipertansif ilaç tedavisine uyumları arasındaki ilişki

Abstract

Amaç: Bu araştırmanın amacı hipertansiyon tanısı alan bireylerin hipertansiyon bakımını değerlendirmeleri ile antihipertansif ilaç tedavisine uyumları arasındaki ilişkiyi belirlemektir.Yöntem: Tanımlayıcı-ilişki arayıcı nitelikte olan bu araştırma Erzincan il merkezinde bulunan beş Aile Sağlığı Merkezinde Ekim 2016-Şubat 2017 tarihleri arasında yürütülmüştür. Araştırmanın evrenini ilgili aile sağlığı merkezlerine herhangi bir nedenle başvuran hipertansif bireyler oluşturmuştur. Araştırmada örneklem seçimine gidilmemiş olup, araştırmaya alma ve dışlama ölçütlerini karşılayan 407 hipertansif birey alınmıştır. Veriler Hasta Tanılama Formu, Kronik Hastalık Bakımını Değerlendirme Ölçeği-Hasta Formu (KHBDÖ) ve İlaç Tedavisine Bağlılık/Uyum Öz-Etkililik Ölçeği Kısa Formu (İBÖS-KF) kullanılarak yüz yüze görüşme yöntemi ile toplanmış ve hastaların kan basıncı, boy ve kilo ölçümleri yapılmıştır.Bulgular: Araştırmada KHBDÖ puan ortalamasının düşük, İBÖS-KF puan ortalamasının ise iyi düzeyde olduğu belirlenmiştir. Hipertansiflerin yaş grubu, cinsiyeti, günlük kullanılan antihipertansif ilaç sayısı, en son kontrole gitme zamanı, hipertansiyona ilişkin bilgi alma ve kan basıncı kontrol durumuna göre KHBDÖ puanı arasındaki farkın anlamlı olduğu belirlenmiştir (p<0.05, p<0.01, p<0.001). Hipertansiflerin ekonomik durum algısı, hipertansiyon tanı ve antihipertansif ilaç kullanım süresi, en son kontrole gitme zamanı ve kan basıncı kontrol durumuna göre İBÖS-KF puan ortalaması arasındaki farkın anlamlı olduğu belirlenmiştir (p<0.05, p<0.001). Ayrıca KHBDÖ puan ortalaması ile İBÖS-KF puan ortalamaları arasında pozitif yönde, zayıf düzeyli anlamlı bir ilişki saptanmıştır (p<0.001).Sonuç: Kronik hastalık bakımından memnuniyet düzeyi arttıkça antihipertansif ilaç tedavisine uyumun arttığı belirlenmiştir. Anahtar Kelimeler: Hemşirelik, Hipertansiyon, İlaca Uyum, Kronik Bakım Yönetimi.

Purpose: The purpose of this study is to determine the relationship between evaluation of hypertension care and adaptation to antihypertensive medication of individuals with diagnosis of hypertensionMethod: This study, which is descriptive and correlational, was carried out in five Primary Care Clinics in Erzincan city center between October 2016 and February 2017. Research population was formed by hypertensive individuals who consulted relevant Primary Care Clinics for any reason. In the study sampling choice wasn't done and 407 hypertensive individuals, who met involvement and exclusion criterion, were taken into the study. The data was collected by using patient identification form, the Patient Assessment of Chronic Illness Care- Patient Form (PACIC) and the Medication Adherence Self-Efficacy Scale-Short Form (MASES-SF) by face to face interviewing method and blood pressure, length and weight measurements of the patient were taken. Findings: In the study it was identified that PACIC score average was low while MASES-SF score average was above average. A significant difference was found in PACIC score according to age group, gender, number of antihypertensive drugs used daily, last control time, getting information about hypertension and blood pressure control status of hypertensive individuals (p<0.05, p<0.01, p<0.001). A significant difference was found in MASES-SF average score according to economic situation perception, hypertension diagnosis and duration of antihypertensive drug use, last control time and blood pressure control status of hypertensive individuals (p<0.05, p<0.001). Moreover, a weak significant positive relationship between PACIC and MASES-SF average scores was determined (p<0.001).Conclusion: It was concluded that the more satisfaction level increases the more adaptation to antihypertensive medication increases in terms of chronic disease. Key words: Nursing, Hypertension, Adaptation to Medication, Chronic Illness Care Management.