Taşeronlaşmanın sağlık çalışanlarında örgütsel adalet ve örgütsel bağlılık üzerindeki etkisi: Çanakkale` de bir uygulama

Abstract

Taşeronlaşma ile değişen özel ve kamu sektöründeki gelişmeler birçok sektörde olduğu gibi sağlık sektörünü de etkilemiştir. Sağlıkta dönüşüm paradigmasının en önemli başlıklarından biri taşeronlaşmanın, sağlık alanında daha fazla yaygınlaşması ile sağlık sektörü aşamalı biçimde özel sektöre kaynak aktarımının merkezi durumuna getirilir iken kamu sektöründe çalışmakta olan yetişmiş personellerse, özel sektöre dönük ve güvencesiz bir pozisyona itilmektedir. Bu tez çalışmasıyla; sağlık sektöründe taşeron ve kadrolu olarak istihdam edilen personellerin örgütsel adalet algıları ile örgütsel bağlılık düzeyleri arasındaki bulunan farklılığı, sonuçları ve çözümlerini ortaya koymak amaçlanmıştır. Araştırma; ÇOMÜ Araştırma ve Uygulama Hastanesinde görev yapan 97 kadrolu, 103 taşeron olmak üzere toplam 200 personele anket uygulanarak gerçekleştirilmiştir. Çalışmaya dair verilerin toplanmasında; Örgütsel Adalet Ölçeği, Sosyo-Demografik Bilgi Formu ve Örgütsel Bağlılık Ölçeğinden yararlanılmıştır. Bu verilerin analizindeyse Bağımsız Örnekler T - Testi ve de ANOVA kullanılmıştır. Sağlık çalışanlarının işlem adaleti, etkileşim adaleti, örgütsel adalet ve dağıtım adaleti algılarında cinsiyete göre, anlamlı olan bir farklılığın olmadığı belirlenirken(p>.05), sağlık çalışanlarının duygusal bağlılık, örgütsel bağlılık, normatif bağlılık ve de devam bağlılığı düzeylerinde cinsiyete göre anlamlı bir farklılık olmadığı belirlenmiştir (p>.05). Sağlık çalışanlarının etkileşim adaleti algılarında haftalık çalışma saatine göre, anlamlı bir farklılık belirlenmiştir (p<.05). Buna göre, haftada 35-45 saat çalışan bireylerin algıladığı etkileşim adaleti düzeyinin 45-55 saat çalışanlara kıyasla daha yüksek olduğu belirlenmiştir.Sağlık çalışanlarının örgütsel bağlılık, duygusal bağlılık, devam bağlılığı düzeylerinde haftalık çalışma saatine göre anlamlı bir farklılığın olmadığı belirlenirken(p>.05), sağlık çalışanlarının normatif bağlılık düzeylerinde haftalık çalışma saatine göre anlamlı bir farklılığın bulunduğu belirlenmiştir(p<.05). Araştırma sonucunda 657 ve 657/4B ile istihdam edilen bireylerin örgütsel bağlılık, duygusal bağlılık ve normatif bağlılık düzeyinin döner sermaye ile istihdam edilen bireylere kıyasla daha yüksek olduğu belirlenmiştir. Anahtar Sözcükler: Taşeronlaşma, Sağlık Çalışanları, Örgütsel Bağlılık, Örgütsel Adalet.

Developments in the private and public sectors, which changed with subcontracting, affected the health sector as in many other sectors. One of the most important topics of the transformation paradigm in health is that the health sector gradually becomes the center of the transfer of resources to the private sector with the outsourcing becoming more widespread in the health sector, while trained personnel working in the public sector are pushed into the private sector in a safe and secure position. With this thesis; The aim of this study is to reveal the differences, results and solutions of organizational justice perceptions and organizational commitment levels of subcontractors and staff working in health sector. Research; A total of 200 personnel including 97 staff members and 103 subcontractors were employed in the COMU Research and Application Hospital. Socio-Demographic Information Form, Organizational Commitment Scale and Organizational Justice Scale were used for data collection. In the analysis of the data, Independent Samples T-Test and ANOVA were used. While there was no significant difference in the perceptions of health workers in organizational justice, interaction justice, transaction justice and distribution justice (p> .05), It was determined that there was no significant difference according to gender in the levels of organizational commitment, emotional commitment, continuity of commitment and normative commitment of healthcare workers. There was a significant difference in the perceptions of the health workers in the perceptions of interaction justice (p <.05). Accordingly, it has been determined that the level of interaction justice perceived by individuals working at 35-45 hours per week is higher than those working at 45-55 hours. While there was no significant difference in the levels of organizational commitment, emotional commitment, and continuity of adherence of health workers compared to weekly working hours (p> .05), There was a significant difference in normative commitment levels of health workers compared to weekly working hours (p <.05). It was determined that the levels of organizational commitment, emotional commitment and normative commitment of individuals employed with 657 and 657 / 4B were higher than those employed with revolving capital.Key Words: Outsourcing, Health Workers, Organizational Justice, Organizational Commitment.