Sendikacılık olgusuna sosyolojik bir yaklaşım (Sivas ili örneği)

Abstract

185 ÖZET Demokratik bir siyasal rejimi simgeleyen kurumların başında gördüğümüz, çoğulcu yönelimin, olmazsa olmazı olarak nitelediğimiz sendika olgusu çalışmamızın konusu idi. Çalışma sonunda, sendikanın sanayileşme olgusu ile sıkı sıkıya bağlı olduğu, sanayileşmenin geç başladığı ülkemizde ve koşut olarak Sivas'ta sendikal mücadele geleneğinin yeterli düzey ve nitelikte olmadığı saptandı. Sivas'ta kamu işyerlerinde çalışan işçilere yönelik olarak yapılan çalışmada toplam 383 kişiye uygulanan anketlerle işçilerin sendikal tutum ve davranıştan ortaya çıkarılmaya çalışıldı. Özetle; Sivas'ta yetersiz sanayileşmenin, kamu işyerlerinde yoğunlaşan işçi- işveren ilişkilerinin belirlediği bir sendikacılık söz konusudur. İşçilerin sosyo ekonomik özellikleri Türkiye genelinin benzeridir. Çekirdek aile yapısı egemendir. İstihdamın büyük bölümünü erkek işgücü oluşturmaktadır. Kn büyük sorun olarak ücretlerinin yetersizliğini belirten işçilerde ücret tipi sendikacılık tüm özellikleri ile kendini göstermekledir. Örgütlü toplum özellikleri görülmemektedir. Katılım oldukça düşüktür. Sendikal mücadele radikal değil uzlaşmacıdır. Kırsal, geleneksel ilişki ve değerlerin ağırlığı sürmekte, Türkiye geneline koşut bir sendikal hareket, katılım Sivas'ta da varlığını göstermektedir.

186 SUMMARY The Trade Union phenomenon which is regarded as the most important association symbolizing the democratic political regimes was the main objective of this research. As a result of this study, it is assumed that there is a close relationship between industrialization and trade unions. Trade unionist movements are not enough because of the late industrializations in Turkey as well as in Sivas. A questionnaire has been applied to 383 workers employed in governmental bodies in Sivas in order to determine their trade unionist behaviours. hi essence; a poor trade-unionist organization marks with the worker- employer relationship in Sivas. The socio-economical characteristics of workers in Sivas are similar to Turkey's ratio. The nucleus family type is dominant in working groups. Men nearly comprise the whole working group. The most important problem is arised as the low payment conditions which dominate the trade-unionist activities. The organized society features are not observed and the participation is rather poor. Trade-Unionist activity is not radical but reconciliaiionist. The rural, traditional relatioas and the dominance of values still continue. A Trade-Unionist movement and participation which arc parallel with the whole of Turkey are also present in Sivas.