Gümrük Birliği öncesinde Türkiye`nin tarım politikası

Abstract

ÖZET Bu çalışmada, Avrupa Birliği (AB)-Türkiye ilişkilerinin tarımsal boyutu ele alınmıştır. Bunun yanında, AB-Türkiye ilişkilerinin genel olarak gelişim çizgisi incelenmiş ve gelinen son durum hakkında bilgi verilmesi amaçlanmıştır. AB- Türkiye ilişkileri, 12 Eylül 1963 'de imzalanan Ankara Antlaşması ile başlamış, daha sonra imzalanan `Katma Protokol` ile ilişkilerin `Gümrük Birliği'ne dönük olarak geliştirilmesi kararlaştırılmıştır. 6 Mart 1995'te Ortaklık Konseyi'nde alınan kararlarla 1996 yılı başında yürürlüğe konması düşünülen Gümrük Birliği öncesi, ekonomimizde önemli bir yeri olan tarım kesiminin içinde bulunduğu durumunun somut olarak analizi önem kazanmıştır. Türkiye, alışılmışın dışında tam üye olmadan, Gümrük Birliği'ne dahil olmaktadır. Türkiye'nin AB'den mali yardım almadan, ekonominin genelinde bu sınavda zorlanacağı ifade edilmektedir. Tarım sektöründe, AB Ortak Tarım Politikasına uyumda zorluklar olacaktır. Bu amaçla, AB tarımı ile Türkiye tarımına ait karşılaştırmalı bilgiler verilmeye çalışılmıştır. Bu çalışmada, Türkiye ve AB ülkeleri tarım kesimleri, makro ekonomik göstergeler, tarımsal nüfus, işletme yapılan, üretim bileşeni, tarımsal girdi kullanımı ve verimlilik açısından karşılaştırılmıştır. Türkiye ile AB arasında, tarımsal nüfus açısından büyük farklar vardır. Türkiye'nin sanayi ve hizmetler sektöründe yeni iş alanları açarak, tarım dışına istihdamı hızlandırması gerekecektir. Tarımsal işletme yapılan açısından, büyük farklar olduğu belirlenmiştir. Türkiye'nin öncelikle yapısal iyileştirmeler yönünde politikaların geliştirmesi gerekmektedir. Türkiye kendineII yetersiz olduğu ürün gruplarında önlemler alarak, AB ile tarımsal ürünlerde bütünleşmeyi sağlamak durumundadır. Bu düşüncelerle; Türkiye'nin AB Ortak Tarım Politikası'na uyumunun önemi, bu uyum sırasında karşılaşabileceği sorunlar ve yapılması gerekli düzenlemeler ele alınmış, Türkiye tarımının dinamik bir yapıya kavuşması ve geleneksel üretim yapısının yerine, modern taran işletmeciliğine geçişin önemi belirtilerek, tarımda kabuk değişiminin gerekliliği vurgulanmıştır. Çalışmanın sonunda, öneriler sunularak, Türkiye'nin değerlendirebileceği büyük tarımsal potansiyelin varlığına işaret edilmek istenmiştir.

Ill SUMMARY In this study, the agricultural dimension of European Union (EU)-Turkish relationships was dealed. Besides, the general progress in the relationships between EU and Turkey was examined and we aimed to give information about the last situation. The EU-Turkey relations began with Ankara Treaty on September 12, 1963, and later with the sign of `Additional Protocol` it was decided to make relations closer for `Customs Union`. If it is thought that the decision taken on March 6, 1995 by the Ortaklık Council would come into force possibily on January 1st, 1996; the presantation of analysis of agricultural sector which has taken great part in the economy, gained importance. Out of the way, Turkey has been included in Custom union without full membership. Turkey is, said to be compelled economically without any fiscal aid from EU. Turkey has some difficulties in the adaption of agricultural sector to EU. For this purpose, it was given some comparative data concerning with agricultural sector of EU and Turkey. İn this study, agricultural sectors of Turkey and of EU contries have been compared according to macro economic figures, agricultural population, management structures, production compenent, agricultural input usage and productivities. Great differences in the agricultural population were observed between EU and Turkey. Turkey must accelerate the employment migration to non- agricultural areas, by creating new working areas in industrial and service sectors. İt has been put forward that these are great differences between agricultural management structures of Turkey and EU. Primarily, Turkey has to develop their policies in the direction of stuructural improvements. Turkey has to take provisionsIV for its inefficients product groups and by this way must provide integration with the EU `Common Agricultural Policy - CAP`. With these thoughts, the importance of conformity of Turkey to EU Common Agricultural Policy (CAP) and the possible problems and the arrangements were discussed; the necessity to have a gradual change in agricultural sector was emphasized by expressing the importance of shifting from traditional and static production structures to modern agricultural management principles. It was tried to point out the great agricultural potential Turkey has by giving some suggestions.