Türkiye`de memur sendikacılığı uygulamaları

Abstract

Son yıllarda memur sendikacılığı ülkemiz gündeminde sürekli tartışılan bir konu olarak önemini korumuştur. Bu problem siyasal ve Anayasal sistemin bir uzantısı olması sebebiyle geniş boyutlu ve birçok değişkenden etkilenen bir nitelik taşımaktadır. Araştırmamıza konu olan `Türkiye de Memur Sendikacılığı` isimli çalışmamızın ilk bölümünde memur kavramı ve memur-işçi ayrımı konusu üzerinde durulmuştur. Çalışmamızın ikinci bölümünde örgütlenmeden bahsedilmiş. Örgütlenme ile demokrasinin ilişkisi kurulmuş, memurların örgütlenme nedenleri ve memurların örgütlenmesine karşı olanların görüşleri incelenmiştir. Daha sonra sendikal haklara yani sendika toplu pazarlık ve grev hakkının çeşitli ülkelerdeki düzenlenme yöntemlerine ve bu hakların tanımına yer verilmiştir. Türkiye'de memur sendikacılığının teorik temellerini ve dayanaklarını incelediğimiz üçüncü bölümde 1961 Anayasası'nda ve bu Anayasaya dayanılarak çıkartılan 624 sayılı Devlet Personeli Sendikaları Kanunu'nda sendikal hakların nasıl yer aldığını incelenmiştir. 1961 Anayasasını Türkiye'de Memurlar sendika hakkını açıkça tanıyan ilk ve şu zamana kadar tek anayasa olduğu için, 624 sayılı Devlet Personeli Sendikalar Kanunu ise bu zamana kadar memurların sendika hakkını düzenleyen tek kanun olması nedeniyle ayrıntılı olarak ele alır. Daha sonra 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu'nda sendika hakları ve 1971 yılında yapılan ve memurların sendika hakkını elinden alan anayasa değişikliğini ve bunu yapanlar nedenlerini araştırdıktan sonra 1982 Anayasası'na göre memurların sendikal haklarını incelenmiştir. Türkiye'nin onayladığı ve halen kurulmuş olan memur sendikalarının dayanakları olan uluslararası anlaşmalara da değinilmiştir. Son olarak 4688 sayılı Kamu Personeli Sendikaları Kanunu detaylı olarak irdelenmiştir. Çalışmamızın dördüncü bölümünde memur sendikasının üyelerine ve yöneticilerine yapılan alan araştırmasında elde edilen bilgiler ışığında çok kısa bir geçmişi olan memur sendikalarının gözümüzdeki sorunları ve diğer sonuçlar verilmektedir.

In recent years, there has been continuous debates on public servant unions as an important theme in our country. Since the problem has politic and constitutional is wide spread and it has been affected by several variables. The title of owr research is `Public Servant Unions in Turkey`. In the first chapter of the study we have considared with the term of public servant, and the differences between public servant and worker. We have also considered with organization the relationship between organization and democracy, including arguments for public servant unions and arguments oggosing them. Then we have examined union rights, new union, collective bargaining, strike rights, within the several countries, in chapter two. In the third chapter, we have examined the theoretic basis of public serwant unionism in Turkey. Since the article 624 was first public serwant law, we have examined it in detail. It was based on constitution of 1961, that was first constution which openly permits public servant union. Then, we have examined the union rights in public servant law of article 657, the arguments of prohibition of public servant unions through the changes in constution in 1971. After that we have examined public servant rights within the constutition of 1982, and international Acts approved by Turkey, as the bases of current public servant unions. Lastly, law of the public servant, article 4688 have been considered in detail. In the forth chapter of owr study, we have analized the data which have been gathered from unionists in order to find out fine current problems of unions.