Parmenides`te düşünce ve varlık özdeşliği problemi

Abstract

II ÖZET Klasik Grek düşüncesinde kosmos sürekli oluş içindedir; aynı zamanda değişmez yapılan vardır. Bu bakış, varlığın ontolojik ve epistemolojik açıklanmasını gerektiren ikili varoluş tarzım ortaya koyar. Daha ilk başlangıçlardan beri ikilik, duyumlara güvensizlikle çözülmeye çalışılmıştır. Bu da `hakiki bilgi` arayışına yol açmıştır. Parmenides bu akılyürütme geleneğinin bir temsilcisiydi, ama o tamamiyle başka bir yol izledi: değişimi reddetti ve hep-varolan Varlık'ı postüle etti. İkinci savı varlık ile düşüncenin özdeş olduğuydu. Böylece, görünüş ile asıl varlık arasındaki keskin ayırım, sonradan `özdeşlik tezi` denilen bir teori ile çözülmüş oluyordu. Platon sorunu kendi idealar teorisiyle bağlantılı ele aldı, ama Sokrates'i bu teorinin zayıf bir savunucusu olarak sundu. Bu çalışma Parmenides'in `peri füseos`u ile Platon'un en problematik dialoğu olan Parmenides üzerinedir. Konuya ilişkin geniş literatür, çalışmanın bazı tarihsel karşılaştırmalarla ve Parmenides'in argümanlanndaki mantığın incelenmesiyle sınırlanmasını zorunlu kılmıştır.

Ill SUMMARY In classical Greek thought the cosmos is in continual process, having, at the same time, unchanging structures. This brings forth the dual existence of Being which should be explained ontologically and epistemologically. Even from the first beginnings the duality was tried to be resolved by distrust of the senses, which led to the search for `real knowledge`. Parmenides was a representative of this tradition of reasoning, but he took a completely different course, denying change and postulating an ever-present Being. His second contention was that Being and Tought were identical. The sharp distinction between appearence and real existence was thus resolved by a theory which was later named 'identity thesis'. Plato took the problem in connection with his theory of ideas, presenting Socrates as a poor defender. This study is on Parmenides' 'peri füseos' and Plato's most problematic dialogue, 'Parmenides'. The vast literature on the subject led this study to be limited to several historical comparisons and to an examination of the logic of Parmenides' arguments. -flSSSSSSS*