A Stylistic approach to the theatre of the absurd in Samuel Beckett`s `Waiting for Godot`

Abstract

11 ÖZET Savaşlar nedeniyle manevi değerlerini ve inançlarım kaybeden savaş sonrası nesil, düşüncelerini tiyatroya yansıtarak, Absurd Tiyatro adı verilen bir tiyatro türünün oluşmasını sağlamış ve yeni bir üslup ortaya çıkarmıştır. Absurd'ün sözlük anlamı saçma ya da mantıksız olmakla birlikte, sözcüğün tiyatroya yansımış biçimi tümüyle farklıdır. Absurd Tiyatro, yeni yaklaşımı ile üslup bakımından diğerlerinden farklıdır. Bu tiyatroya ait oyunlar, farklı bir dil görünümüne sahiptirler. Çünkü, sahnedeki dilde değer düşüklüğü görülmektedir. Gerçekten, bu değer düşüklüğü, manevi değerlerden ve inançlardan yoksun insanların hayatlarının yansıtmaktadır. Absurd Tiyatro, modern teknolojik dünyanın yol açtığı ümitsizlik, hayatın anlamsızlığı, değerlerin ve ideallerin var olmayışı yüzünden insan durumunun saçmalığını ortaya çıkarmaktadır. Absurd Tiyatro, insan durumunun anlamsızlığını ortaya koymasına karşın, bu durumu politik olarak ileri sürmez. Herhangi bir politik tarafa dayanmamaktadır. Üstelik herhangi bir akım ya da ekole sahip değildir. Bu yüzden kullanılan dil diğerlerinden farklıdır. Diğer taraftan, sahnede kullanılan şiirsel bir dille karşılaşırız. Samuel Beckett tarafından yazdan Waiting for Godot, buna örnek gösterilebilir. İki aylak, Vladimir ve Estragon tarafından yapılan diyaloglar şiire yaklaşmaktadır. Diyalogları, konuşan iki insanın birbirini tekrarlayıcı özelliğini taşımaktadır. Diğer yandan, Waiting for Godot'ta karşılıklı konuşmada hazır cevap söz konusudur. Bunu yaparken, şiirden faydalanmaktadırlar.Diyalogları kısa olmakla birlikte çoğunlukla şiirsel özellik taşımaktadır. İletişim eksikliği bu karakterlerde görülmektedir.Ill Waiting for Godot'ta karakterlerin durumu trajik özellikler taşımakla birlikte komik öğeler de bulunmaktadır. Bu çalışmada, Beckett'in ingiliz Absurd Dtamamn en önemli oyunu olan Waiting for Godot çalışmasındaki üslup detaylı incelenmiştir. Hk bölümde Beckett'in sanatı, yeni bir üslup anlayışı ile incelenmiştir. Bunu izleyen ikinci bölümde ileri sürülmüş olan Absurd Tiyatro, Waiting for Godot'u incelerken temel olmuştur. Dördüncü bölümde oyun üslup düzeylerine göre incelenmiştir.

IV ABSRTACT Hie post - war generation, who lost their morals and beliefs, reflected their thoughts on theatre and helped Absurd Theater to come into exist And they created a new style. Although the common usage of the word `absurd` may be `ridiculous` or ` illogical`, the term has a totally different meaning in dramatic sense. The Theater of the Absurd is different from the other theatres in style due to its new approach. The plays which belong to this kind of theatre have a different aspect of language. Because there is a devaluation of language on stage. In feet this devaluation reflects the senselessness of human beings'life who are deprived of beliefs and morals. The Theater of the Absurd displays the absurdity of human condition due to the hopelessness, nothingness of life, the loss of values and ideals in the* modem technological world. Despite the fact that the Theater of the Absurd aims at presenting the meaninglessness of human condition on stage, it does not discuss politically this condition. It does not depend on any political side. What is more, it does not belong to any school or movements. Therefore the language used in this kind of theatre is different from the other ones. On the other hand we come up with a poetic language on stage. Waiting for Godot, written by Samuel Beckett, can be given as an example. The dialogues uttered by the two tramps, Vladimir and Estragon, approach toward a poetry. Their dialogues has the repetitive quality of two men speaking. However, there is an immediate answerof cross - talk in Waiting for Godot. In doing so, they benefit from poetty. The lack of communication among these characters can be seen Their dialogues are short and mostly convey poetic patterns. The condition of the characters in Waiting for Godot contains tragic and also comic elements. In this thesis, the style in Samuel Beckett's Waiting for Godot as the most significant English Absurd Drama has been analysed in detail. In the first chapter, Beckett's art has been analysed according to a different style. The Theater of the Absurd, which has been analysed in the second chapter, has been the basis of the analysis of Waiting for Godot. In the fourth chapter, the play has been analysed according to the levels of style.