Gelir dağılımı ve şiddet ilişkisinin sosyo-ekonomik politikalar açısından incelenmesi

Abstract

İlkel çağlardan günümüze kadar gelir dağılımındaki adaletsizliğin toplumlardaşiddet eğilimi yarattığı yapılan araştırmalarda ortaya konmuştur. Şiddet olgusunun,özellikle gelir düzeyi az olan toplumlarda daha fazla yaşandığı kabul edilen birgerçektir. Kolluk kuvvetlerince yapılan araştırmalarda; eğitim seviyesinin şiddetüzerinde çok da etkin bir rol oynamadığı, fakat gelir dağılımının şiddet ile doğruorantılı olduğu tespit edilmiştir. Gelir dağılımı sorunu sıradan bir ekonomik sorunolmaktan öte politik ve sosyal bir sorundur.Bu sebeple gelir dağılımı ve şiddetilişkisinin, sosyo-ekonomik politikalar açısından incelenmesi gerekliliği ortayaçıkmaktadır.Ekonomi politikalarında finansal kazanç ve gelir dağılımı etkileşimiçerisindedir. Etkileşimden ortaya çıkan en büyük sorun ise, şiddet olarak karşımızaçıkmaktadır. Gelir dağılımı dengesizliklerinden dolayı oluşan aşırı zenginlik ve aşırıyoksulluk toplumsal güvensizlik ortamına zemin hazırlamaktadır. Aynı zemindenbeslenen şiddet olgusu ise, küreselleşme ile birlikte kendisini iyice açığa vurmuştur.Her ne kadar ülkeler ve bölgeler arası gelir dağılım özellikleri ve toplumsalbeklentiler farklı olsa da her gelir adaletsizliğinin ortak paydası şiddet olarakkarşımıza çıkmaktadır.Şiddet, bazen ülkeler arası büyük savaşlar olarak karşımıza çıkarken bazen deulusal boyutta bölgesel veya bireysel kargaşa yaratmaktadır. Gelir dağılımı ile şiddetetkileşimi birbirini tetikler hale gelmiştir. Bir taraftan gelir dağılımı adaletsizliğişiddeti doğururken, diğer taraftan şiddetin oluşturduğu karmaşa ortamı yeni gelirdağılımı adaletsizliklerine ortam hazırlamıştır. Şiddet olayı sonunda ya bir taraf dahafazla güç kazanarak çıkarlarına uygun gelir dağılımı politikalarını yoğunlaştırmış yada güç el değiştirerek adaletsizliğin yönünün değişmesine sebep olmuştur. Böylecegelir dağılımı ve şiddet etkileşimi paradoksal bir boyut kazanmıştır.Ulusal veya uluslararası boyutta arzulanmayan her iki olgu tüm toplumlarınortak sorunudur. Ülkeler gelir dağılımı eşitsizliğini ortadan kaldıracak sosyo-ekonomik politikalar geliştirmek zorundadırlar. Tabi ki çözüm sadece uygunpolitikalar oluşturmakta değildir. Adil bir gelir dağılımı oluşturmak için bireylerinihtiyaçlarına cevap verebilecek ölçüde üretim araçlarına da sahip olmakgerekmektedir. Çünkü, paradoksun bir başka tetikleyicisi de az gelişmişliktenkaynaklanan yeterli istihdam ortamının oluşamamasıdır. Türkiye bu noktada önemlibir örnektir. Milli gelir paylaşımındaki eşitsizlik ve vergi politikaları, yeteri kadaretkin olmayan üretim alanları, kayıt dışı ekonomi gibi sosyal etkileşimli politikalargelir dağılımını bozmakta ve şiddeti ortaya çıkarmaktadır. Suç yaşı oranlarıyükselmekte, toplumsal karmaşa arzulanmayan boyutlara ulaşmaktadır.Ülkede kalkınma politikaları oluşturulurken sosyal gerçekler gözardıedilmemelidir. Üretim faktörleri geliştirilerek istihdam sahaları oluşturmalı, kayıtdışı ekonomi mutlaka kontrol altına alınmalıdır. Uygun vergi politikaları ile haksızkazanç yolları kapatılmalıdır.Sonuç olarak; bir an önce küresel gelişmişlik normları yakalanarak, refahçıtasının ideal hedeflere çıkartılması gerekmektedir. Aksi takdirde ülke içerisindekigüvensizlik ve karmaşa ortamı yoğunlaşacak ve sosyo-ekonomik depremin şiddetiarzulanmayan boyutlara ulaşacaktır.

Income distribution is not contained only by economic terms. In the nature ofeconomy policy, there is numerical benefit mission as well as income distribution.The biggest problem, which comes out as the result of this interaction is theviolence. Imbalance of income distribution increases the mistrust in society bycausing extreme enrichment or extreme poverty. Violence, which is fed by this socialmistrust, has been surfaced by globalization. Although, income distributioncharacteristics and social expectations between states and locations are different fromeach other, violence surfaces as the common ground of injustice income.While violence sometimes comes out as the main reason for wars betweencountries, sometimes it can come out as individual or regional chaos. Somehow,interaction between income distribution and violence triggers each other. On the onehand, imbalanced income distribution causes violence; on the other hand, chaoscaused by violence leads to imbalanced income distribution. As the result of theviolence incident, one side gets more power while other side gets weaker. Thus,interaction between income distribution and violence becomes paradoxical.These two concepts, income distribution and violence, are the commonproblems of all nations. Nations must develop socio-economic policy in order toannihilate imbalanced income distribution. Of course, developing proper policy forthis problem is not enough. Since another trigger for this paradox is highunemployment rate in underdeveloped countries, nations should have enoughproduction and manufacturing tools in order to respond people?s demands. At thatpoint, Turkey is an important example. Imparity on the national income distribution,production fields with not effective tax policies, unregistered economy causeimparity on income distribution and thus reveals the violence. Crime age ratesincrease and social discomfort goes beyond the limits.While national development policies are forming, these realities should not beneglected. By improving production factors, new employment fields should be builtand unregistered economy should be taken under the control. Illegal incomes shouldbe stopped by providing proper tax policy.Welfare level of the nation should be increased and global developmentstandards should be caught. Otherwise, mistrust and chaos inside the nation willintensify. Moreover; intensity of socio-economic earthquake will increase to anundesired point.