Çocukluk çağında demir eksikliği anemisi ve enfeksiyon anemisinin karşılaştırılması

Abstract

ÖZET Cumhuriyet Üniversitesi Sağlık Hizmetleri Uygulama ve Araştırma Hastanesi Çocuk Polikliniğine başvuran 200 anemik çocuk çalışma kapsamına alındı ve bu olgular demir eksikliği anemisi, enfeksiyon anemisi, demir eksikliği+enfeksiyon anemisi şeklinde üç gruba ayrıldı. DEA ve DEA+AEA olan gruplar içinde, öyküde anne sütünden erken kesilme, inek sütü ile beslenme, erken solid gıda alımı, prematürite, DDA, pika şeklinde demir eksikliğine yol açan faktörler saptandı. Her olguya uygulanan hematolojik tetkikler sonucu DEA ile AEA'nin ayırıcı tanısında en yararlı olabilecek yöntemler tesbit edildi. Araştırma sonucuna göre bu iki aneminin ayırıcı tanısında SDBK'nin ve TS'nun çok yararlı olduğu, perife- rik yayma, OEV ve OEH'nin ancak yol gösterici olarak kullanılabileceği saptandı. ESH'nmda, bu iki anemi çeşidinin ayırıcı tanısında kullanılabileceği gösterildi. Her üç grupta da tedavi sonrası Hb düzeyleri sap tandı. DEA'nde, 2 aylık demir tedavisi sonrası Hb düzeyi58 % 33.75 arttı. AEA'nde, enfeksiyon sonrası Hb düzeyinde % 20.93 oranında artış olurken, enfeksiyon anemisine demir eksikliği anemisinin de eşlik etmesi halinde yükselme ancak % 13.03 oranında kaldı. Bu gruba verilen demir tedavisi sonrasında Hb'de tekrar % 27.35'lik artış saptandı.