Sivas il merkezinde onikomikoz sıklığı ve etyolojik faktörler

Abstract

55 vn. ÖZET Çalışmamızda 1993 yılı içinde Sivas il merkezinde yaptığımız mahalle taramaları ile yöremizdeki onikomikoz sıklığını ve etyolojik faktörlerini araştırdık. Çalışmamıza yaşları 16-80 arasında olan 380 kişi alındı, yaş orta lamamız 44.42±14.54 idi. Tüm olguların el ve ayak tırnakları klinik ve mikolojik yönden incelendi. Onikomikoz saptanan olgularda, hastalığı oluşturan mantar türleri idantifiye edilmeye çalışıldı. 16 olgunun tır nakları ayrıca histopatolojik olarak da incelendi. Çalışma grubundaki mantar olumlu olguların çoğunluğu erkekti (%52.1) ve 55 yaşın üzerindeydi. 380 olgumuzun 136 (%35.8)sında mantar direkt mikroskobik in celeme ve/veya kültür sonucunda olumlu olarak bulundu. 136 mantar olumlu örneğin 46 (%33.8)sında kültürde mantar üretilebildi. Kültür so nuçlarına göre üreme görülen 46 örnekten 22'sinde T. rubrum, 10 'unda T. mentagrophytes, 5'inde C. albicans, 3 'ünde C. stellatoidea, 2'sinde C. guillermondii, 2'sinde C. krusei, l'inde T. violaceum, l'inde Aspergillus sp. saptandı. 136 mantar olumlu olgumuzun 124 'ünde ayak tırnağı, 12'sinde el+ayak tırnağı tutulumu mevcuttu. Ayak tırnaklarında etken olarak en fazla dermatofitler saptanırken, el+ayak tutulumunda maya türlerini fazla olarak saptadık. 16 olgunun yapılan histopatolojik incelemesinde 14 'ünde mantar tespit edildi. Bu olguların 12'sinde kültürde üreme olmamıştı. Sonuç olarak; diğer çalışmalarla kıyasladığımızda yöremizde oni- komikoza daha sık olarak rastladık. Bölgede hijyenik koşullara fazla uyulmaması, iklimin etkisi ile kat kat giyinilmesi, sosyal durum ve gele neklerin rolünün (hamama gitme alışkanlığı v.b.) Sivas'ta onikomikoz görülme oranını arttırdığı kanısındayız. Genelde hastaların yakınmala-56 nnın olmaması nedeniyle hekime geç başvurmaları, çevreleri için bir in- feksiyon kaynağı oluşturmakta ve onikomikoz oranını yükseltmektedir. Tırnaklarda renk değişikliği ve şekil bozukluğu yapan pek çok hastalık bulunmaktadır. Ayırıcı tanı açısından, onikomikoz ön tanısı alan her hastadan mutlaka tırnak kazıntısı alınmalı, direkt mikrosko bik ve kültürel yöntemlerle incelenmelidir. Mümkünse histopatolojik in celemesi yapılmalıdır. Tırnaktan düzgün kesitler alınmasını sağlayacak uygun takip metodlarınm yardımıyla, onikomikozlarda yapılacak histo patolojik incelemenin kültürel incelemeden daha çok yarar sağlayabile ceği inanandayız.