İntravezikal uygulanan adriamisin, mitomisin C ve BCG`in normal keme mesane epiteli üzerindeki etkileri

Abstract

41 ÖZET Bu çalışma, yüzeyel mesane tümörlerinin intrakaviter tedavisinde kullanılan adriamisin, mitomisin C ve BCG'nin, normal keme mesanesi üzerindeki etkilerini araştırmak amacıyla, C. Ü. Tıp Fakültesi'ne ait Araştırma Laboratuvarı'nda yapıldı. Çalışmaya alınan 63 keme, 15 'i adriamisin grubu, 15 'i mitomisin C grubu, 15'i BCG grubu, 10'u serum fizyolojik grubu ve 8'i de kontrol grubu olacak şekilde gruplara ayrıldı. Kontrol grubu hariç, bütün gruplara, intraperitoneal ve intramusküler kombine anestezi altında intrakaviter instillasyonlar uygulandı. Deney süresince toplam 12 hayvan öldü ve çalışma dışı bırakıldı Deney sonunda hayvanların mesane, akciğer, karaciğer, böbrek, sürrenal ve överleri incelendi Mesanede gözlenen değişiklikler arasında ürotelyal hiperplazi, serum fizyolojik grubunda daha az olmak üzere adriamisin, mitomisin C ve BCG gruplarında belirgindi ve bu gruplara ait değerler kontrol grubununkiyle karşüaştuıldığında, farklılık istatistiksel olarak önemli bulundu (p<0.05).42 En ak mitomisin C grubunda olmak üzere acuiamisin, rnitornisin C ve BCG gruplarında skuamöz metaplazi, displazi ve submukozal fibrozis görüldü. Bu histopatolojik değişiklikler açısından, gruplara ait değerler serum fizyolojik ve kontrol gruplarına ait değerlerle karşılaştırıldığında, farklılık istatistiksel olarak önemli bulundu (p<0.05). Ürotelyal atipinin sadece mitomisin C grubundaki bir hayvanda görülmesi nedeniyle yorumu yapılmadı. intramural fibröz plak, sadece adriarnisin ve mitomisin C gruplarındaki birer hayvanda bulundu. Bu değerler kontrol grubununki ile karşılaştırıldığında, farklılık istatistiksel olarak önemsiz bulundu (p>0.05). Kronik enflamasyon ve perivasküler hücre infiltrasyonu, intrakaviter tedavi verilen tüm gruplarda değişik ölçülerde gözlendi Kronik enflamasyon ele alındığında, adriarnisin, mitomisin C ve BCG gruplarına ait değerler kontrol grubununki ile karşılaştırıldığında, farklılık önemli (p<0.05); serum fizyolojik grubuna ait değerler kontrol grubununki ile karşılaştinldığında, farklılık önemsiz bulunmuştur (p>0.05). Perivasküler hücre infiltrasyonu açısından, tedavi gruplarına ait değerler kontrol grubununki ile karşılaştırıldığında, farklılık önemli bulunmuştur (p<0.05). Serum fizyolojik grubu dışında tüm gruplarda intraepitelyal parazite rastlandı. Tüm gruplara ait değerler kontrol grubununki ile karşılaştinldığında, farklılık önemsiz bulunmuştur (p>0.05). Bu parazitin, üzerinde çalıştığımız histopatolojik bulgular açısından önemli bir rolünün olmadığı saptandı.43 İncelenen diğer organlarda, akciğer hiperemisi dışında kayda değer bir değişiklik gözlenmedi Akciğerlerdeki bu hiperemi, büyük bir olasılıkla ölüm sırasında meydana gelmiştir. Sonuç olarak, takip süreci içinde tek başına sitoloji yerine, random mesane biopsileri yapılmalıdır. İntravezikal tedavi uygulanan hastalardan alınacak random biopsilerle belirlenecek ürotelyal veya fîbroblastik atipi, tedavinin kesilme nedeni olabilir. Sübmukozal fîbrozis ve subepitelyal fibröz plak, mitomisin C tedavisinin bir komplikasyonu olarak bildirilen kontrakte mesaneye yol açan erken değişiklikler olarak kabul edilebilir. Bu nedenle mitomisin C ile tedavi edilen hastalar, mesane kapasitesinin azalması açısından yalandan izlenmelidir. Erken dönemde subepitelyal fibröz plak gelişimi saptanırsa, daha büyük komplikasyonlann önlenmesi amacıyla mitomisin C tedavisi kesilmelidir. Bunun yanısna, özellikle genel durumu bozuk olan hastalardaki intrakaviter BCG uygulamalarında, önceden anlatılan intrakaviter BCG komphkasyonlan açısından dikkatli olunmalıdır. IX. VÜKSEKÖGRf FİM KUWiU*