Mesanenein papillom ve değişici epitel hücreli kanserinde AgNOR ve mitotik indeks yöntemlerinin tümör grade`i ve stage`i ile ilişkisi

Abstract

ÖZET Bu çalışma mesanenin papillom ve DEHK tanısı alan olgulannda proliferatif belirleyiciler olarak kabul edilen AgNOR ve MI yöntemini karşılaştır mayı, grade ve stage ile korrelasyon ve regresyonunu incelemeyi, grade ve stage'in tespitinde ve prognoz hakkında kesin yorumda bulunmayı mümkün kıla cak bir eşik değerin bulunup bulunamayacağım araştırmak amacı ile planlandı Cumhuriyet Üniversitesi Tıp Fakültesi Patoloji Anabilim Dalı'na 01 Ocak 1987- 31 Aralık 1994 tarihleri arasında mesanenin DEHK ile papillom tanısı alan 161 olgudan seçilen 104 olgu çalışmada kullanıldı.Aynca kontrol grubu amacıyla normal mesane mukozasından biyopsi alma imkanımız olmadığından, yüzey epiteli normal görünümdeki, sistit tanısı almış olan 30 olgu çalışmaya dahil edildi. Olguların patoloji raporlarında bulunan klinik bilgileri ve mikroskopik özellikleri son literatür bilgileri ışığı altında retrospektif olarak yeniden değerlen dirildi. DEHK tanısı almış olan olguları grade'lemek için WHO, stage'lemek için Jewett'in önerdiği sistem esas alındı ve olgular eski tanılarından bağımsız olarak yeniden değerlendirildi. AgNOR yöntemi için Crocker' in önerdiği boyama ve sayım sistemi kullanıldı. Bu metodda AgNOR solüsyonu ile boyanmış preparatlar mikroskop altmda kontrol edilerek nükleolus içindeki beneklerin net sayılabildiği süre, boyama zamanı olarak kabul edildi. AgNOR beneklerini sayarken büyüklük ve dağılım özelliklerine bakılmaksızın her olgu için 1 00 hücrede gümüş ile siyah bo yanmış nükleolus içindeki toplam AgNOR benekleri (AgNOR I) ile, nükleolus içi+ nükleus içi toplam AgNOR benekleri(AgNOR II) sayıldı. Simpson'un önerdiği MI yöntemini uygularken nekroz, fibrozis ve yoğun yangısal reaksiyon içermeyen, hücreden ve mitozdan zengin tesadüfi olarak seçil miş 10 farklı mikroskop sahasındaki tahmini hücre sayısı ve mitoz sayısı hesap landı ve toplam mitoz sayısının tahmini hücre sayışma oranı (MI: mitoz/tahmini hücre sayısı) sonucu elde edilen değer MI olarak kabul edilip payda 1000 olacak şekilde ifade edildi. 92Çalışmaya dahil edilen olguların yaşlan 30 ile 90 arasında dağılım göster mekle birlikte, 62 'sinin (%63.2) 50 ile 69 yaş arasında olduğu görüldü.Olgularm 85'i erkek, 14'ü kadın olup erkek/kadın oranı 4.3/1 olarak tespit edildi. Olguların 3'ü sistektomi, 4'ü biyopsi, 97'si TUR materyali idi. Mesanenin DEHK'larında papillom ve noninfıltran tümörlerden başla yarak, grade ve stage arttıkça ortalama AgNOR ve MI değerlerinin arttığı görüldü. Bununla birlikte papillom ile grade I, stage A ile stage B gruplarına ait ortalama AgNOR değerlerinin birbirine çok yakın olduğu, hatta çakıştığı, aym histolojik grade 'deki tümörlerde saptanan MI değerlerinin de geniş bir aralığa yayıldığı dikkati çekti. Toplam 15 olguda yassı epitel komponenti izlendi ve bunlarda ortalama AgNOR ve MI değerlerinin kendi grup ortalamalarının üzerinde olduğu görül- dü.Toplam 10 olguda damar invazyonu tespit edildi, fakat bu mikroskopik özellik ile AgNOR ve MI ortalama değerleri arasında bir ilgi saptanamadı. Çalışmaya dahil edilen 104 olgunun 3'ü sistektomi materyali idi. Bu olgularda AgNOR değerlerinin grup ortalamasının altında olduğu görüldü ve bu nun mukozal fıksasyonun yeterli olmaması nedeni ile boya kalitesinin kötü olu şundan kaynaklandığı düşünüldü. Bulgular sonucunda mesanenin DEHK olgularında grade ve stage arttıkça AgNOR ve MI değerlerinin arttığı, fakat bu değerlerin grup içinde geniş bir aralığa yayıldığı, sadece AgNOR ve MI değerleri göz önüne alınarak olgunun grade ya da stage' lemesinin yapılamayacağı, ancak uzun süre takibi yapılabilen- geniş serilerde çalışıldığında ve yöntemler standardize edildiğinde prognostik açıdan anlamlı AgNOR ve MI değerlerinin bulunabileceği sonucuna varıldı. 93