İnmeli olgularda otonomik fonksiyonların değerlendirilmesi

Abstract

46 ÖZET İnmede otonom ve kardiyak fonksiyon bozukluklarının görüldüğü bilinir. Çalışmamızda inmede görülebilen otonom ve kardiyak fonksiyon bozukluklarının ve erken dönem prognozun lezyon tarafı ile ilişkisini araştırmayı amaçladık. Çalışmaya 32 inmeli olgu (18'i sağ, 14'ü sol hemisfer inmeli) ve 29 kontrol olgusu alındı. Kontrol ve inme grubunda her iki elden sempatik deri yanıtlan (SDY), istirahat ve derin solunumla R-R interval değişimleri (RRIV) elektromiyografi cihazıyla kaydedildi. İnme grubunda 1. ve 4. günler CK-MB düzeylerini belirlendi ve EKG kayıtları alındı. İnmeli olgular 3-6 ay süreyle mortalite oranı yönünden izlendi. Çalışmamızda sağ ve sol taraf inmeli olgularda kontrollara göre SDY arnplitüdleri, lezyona karşı taraf elde daha belirgin olmak üzere bilateral daha düşük bulundu. İnme olgularda lezyonun karşı tarafındaki elden kaydedilen SDY latansı kontrollara göre daha uzundu. Derin solunum sırasındaki RRIV değerleri sağ hemisfer tutulumlu olgularda kontrollara göre anlamlı olarak azalmış bulundu. Derin solunum RRIV/istirahat RRIV oranlan sağ inmelilerde daha anlamlı olmak üzere her iki hemisfer tutulumunda da kontrollara göre anlamlı olarak azalmıştı. CK-MB düzeyi yükselen olgu sayısı sağ hemisfer tutulumu olanlarda (%16.6) sola göre (%7. 1) daha fazlaydı. Mortalite oranı yönünden sağ ve sol taraf lezyonlular arasında anlamlı bir fark yoktu. Bulgularımız, refleks sempatik aktivite (SDY) üzerine her iki hemisferin etkisi olmasına karşın, kontralateral hemisferin etkisinin daha fazla olduğunu düşündürüyordu. Vagal parasempatik aktivitede azalma sağ hemisfer inmeli olgularda daha fazlaydı ve sağ hemisferin parasempatik47 fonksiyonlar üzerine etkisi sola göre daha baskın görünmekteydi. Bulgular sağ hemisfer tutulumunda kardiyak hasarın sola göre daha belirgin olduğunu göstermektedir ve bu nedenle sağ hemisfer tutulumlu olguların artmış bir mortalite riski ile karşı karşıya olduğunu düşündürmektedir.