Sivas il merkezinde migrenin majör depresif bozukluk ve renk körlüğü ile birlikteliği (Bir prevalans çalışması)

Abstract

ÖZET Migren ve major depresif bozukluk (MDB) yaşam boyu prevalansı itibari ile yaygınlığı yüksek olan hastalıklarıdır. Her iki hastalığın etyopatogenezinde çevresel ve genetik faktörler rol almaktadır. Genetik geçiş biçiminin her ikisinde de heterojen olduğu düşünülmektedir. Renk körlüğü X'e bağlı geçiş gösteren ve bazı hastalıkların kalıtsal özelliklerinin saptanmasında bir belirleyici olarak kullanılmaktadır. Migren ve MDB kalıtımında X kromozomu sorumlu tutulmuştur ancak renk körlüğünü belirleyici olarak kullanarak yapılan bir çalışma yoktur. Sivas il merkezim temsil eden 7 ve üzeri yaşta 571'i erkek, 749'u kadın olmak üzere 1320 kişi migren ve renk körlüğü, aynı grupta 18 yaş ve üzeri 395 erkek, 552 kadın olmak üzere 947 kişi MDB yönünden sorgulanmıştır. Yaşam boyu migren prevalansı erkeklerde %7.88, kadınlarda %17.08 olarak saptandı. Auralı migren %2.36, aurasız migren %10.11 oranında bulundu. Erkek ve kadınlarda auralı ve aurasız migren oranlan arasında fark yoktu. Migrenin başlama yaşı erkeklerde 21.42, kadınlarda 25.03 olarak tespit edildi. 25 yaş öncesi ve 55 yaş sonrası cinsiyetler arasında migren prevalansında farklılık bulunmadı. Migrenlilerin %79.19'u 4-24 saat, %20.80'i 24-72 saat süre ile başağnsına maruz kalmaktadır. Migrenlilerin %61.84'ü yanm, %38.15'i tüm başağnsına maruz kalmaktadır. MDB yaşam boyu prevalansı erkeklerde %8.86, kadınlarda %21.73'dür; cinsiyetler eşitlendiğinde %15.29'dur. Auralı migrende MDB %43.3, aurasız migrende %30.07 dir. Renk körlüğü 29 (%5.07) erkekte, 1 kadında tespit edilmiştir. Renk körü erkeklerde migren %17.8, migrenli erkeklerde renk körlüğü % 11.11 oranında saptanmıştır. Renk körü erkeklerde MDB %16, MDB erkeklerde renk körlüğü %1 1.42 oranında saptanmıştır. Renk körlerinde; migren ve MDB'luğun kontrol gruplanna göre daha fazla oranda rastlanması ancak istatistiksel olarak anlamlı olmaması bu hastalıklann etyopatogenezinin multifaktöryel oluşu ve genetik heterojenite göstermeleri sonucu olabilir. 39