Alt ekstremite akut iskemisinin değerlendirilmesinde bir marker olarak sialik asit

Abstract

31 ÖZET Giriş Günümüzde ilerlemiş teknolojiye rağmen, alt ekstremitenin uzun süreli akut arter oklüzyonlarında `İskemi-Revaskülarizasyon Sendromu` yüksek oranda görülmekte ve gerek ekstremitenin gerekse hastanın kaybı ile sonuçlanabilmektedir. Özellikle gecikmiş vakalarda revaskülahzasyondan sonra hastayı hangi prognozun beklediği hususunda cerrahı uyaracak ve tedaviyi planlamasına yardımcı olacak iyi bir laboratuvar parametresi bulunamamıştır. Ayrıca iskelet kasında iskemi ile ilgili araştırmalarda bir çok değişik parametre kullanılmasına rağmen standart bir parametre mevcut değildir. Bu araştırma sialik asitin bu boşluğu doldurup dolduramayacağına yönelik bir ön çalışma niteliğindedir. Gereç veYöntem Çalışmada 50 adet wistar albino cinsi rat kullanıldı. Teknik nedenlerle 4 rat çalışmadan çıkarıldı. Ratlar 5 ayrı gruba ayrıldı. 1. Gruptaki (kontrol) 10 rata genel anestezi verilldikten sonra batın insizyonu yapılıp sütüre edildi. Diğer gruplardaki ratların ilave olarak abdominal aortaları klemplendi. Üç gruba (2, 3 ve 4. grup) sırayla 1,2 ve 4 saatlik iskemi uygulandı. Son grupta (5. grup) ise 4 saat iskemi sonrası aorta klempi kaldırılarak 1 saat reperfüzyon uygulandı. İşlem sonrasında ratların sağ kalpten kanları alınarak iskemi süreleri ve reperfüzyonun TSA seviyesine olan etkisi CK seviyeleri ile karşılaştırıldı. Bulgular Sialik asit düzeyleri uzayan iskemi süresine paralel bir artma gösterdi. 1. grupta 47.22±2.07 %mg olan TSA seviyesi 3, 4 ve 5. gruplarda sırayla 51.11 ±2.38, 54.78±2.08 ve 58.18±2.45 e yükseldi. Artış miktarı 1, 2 ve 3 gruplar arasında (kontrol, 1 ve 2 saat iskemi) istatistiksel olarak anlamlı bulunmadı (P>0.05). Ancak 132 ve 2. grup ile paralizinin ortaya çıktığı 4 ve 5. grup arasında anlamlı farklılıklar saptandı (P<0.05). Sialik asit seviyesi reperfüzyondan sonra da artış gösterdi. CK düzeyi 1. grupta ortalama 629±83.7 iken, iskemi süresinin uzamasıyla, 2, 3 ve 4. gruplarda sırasıyla 2386±488.16, 1112±96.81 ve 1346±202.65' e yükseldi. Beşinci grupta ise CK seviyesi zirve yaparak 3177±472.64 olarak gerçekleşti. Bu grup ile 2. grup hariç tüm gruplar arasında anlamlı fark vardı (p<0.05). Dördüncü grupta CK değerlerinde yükselme beklenirken 2. gruba göre düşme olduğu görüldü. Yine 2. Grup ile 5. Grup arasındaki farklılık TSA grubunun aksine anlamsız bulundu (p>0.05). Sonuç Sonuç olarak TSA' nın da CK gibi ratların iskelet kasında iskeminin meydana getirdiği hücre hasarını gösteren bir marker olduğu, insanlarda ve hayvanlarda yapılacak reperfüzyon çalışmalarında hücre hasarını gösteren bir marker olarak kullanılabileceği düşünüldü.