Radyokontrast madde nefropatisini önlemede diltiazem, teofilin, pentoksifilin, karnitinin etkileri

Abstract

vıu ÖZET Kontrast madde nefropatisi, kontrast maddenin kullanımıyla birlikte akut böbrek yetmezliğinin yaygın nedenlerinden biri olmuştur. Kontrast madde nedenli akut böbrek yetmezliğinin fizyopatolojisinde, direkt sitotoksisite, hemodinamik değişiklikler ve tübüler obstrüksiyonu içeren mekanizmalar ileri sürülmektedir. Kontrast madde uygulamasını izleyen 48 - 72 saatte serum kreatinin değerinde % 25 - 50 artış veya 0.5 - 1.0 mg / dl'den fazla artış olması kontrast madde nefropatisini tanımlamak için en sık kullanılan kriterdir. Önceden mevcut böbrek hastalığı olanlar, diyabetikler, konjestif kalp yetmezliği, dehidrasyon, nefroz, siroz, yüksek doz kontrast madde alanlar ile potansiyel nefrotoksik ilaç (non-steroid antiinflamatuar ilaçlar, anjiyotensin konverting enzim inhibitörleri) kullananlar, kontrast maddenin indüklediği nefropati ile karşı karşıyadır. Riskli hastaların belirlenmesi, kontrast madde hacminin en aza indirilmesi, uygulamadan önce ve sonra dikkatli ve yeterli sıvı tedavisi, potansiyel nefrotoksik ajanların kesilmesi ile kontrast madde nefropatisi minimalize edilebilir. Günümüzde akut böbrek yetmezliğini azaltmak yada iyileşmeyi hızlandırmak amacıyla ; furosemide, mannitol, kalsiyum kanal blokeden, prostoglandin Eı, atrial natriüretik peptid, teofilin, dopamin gibi ilaçlar denenmiştir. Bu çalışmamızda ; New Zeland cinsi tavşanlarda oluşturduğumuz kontrast madde nefropatisinde diltiazem, teofilin, pentoksifîlin ve karnitin' in etkilerinin belirlenmesi amacıyla Kontrol, Kontrast madde, Diltiazem+Kontrast madde, Teofilin+Kontrast madde, Pentoksifilin+Kontrast madde, Karnitin+Kontrast madde grupları (her grupta n=5) oluşturuldu. Kontrol grubuna hiçbir ilaç verilmedi.Kontrast madde grubuna İopamidol, diğer gruplara önce ilaçlar, 30 dakika sonra İopamidol verildi.Uygulama öncesi, 48. saat ve 72.saatte kan üre nitrojeni ve serum kreatinin düzeyleri ölçüldü. 72. saat sonunda çıkarılan böbreklerin histopatolojik incelemesi, tübüler toksisite bulgularına göre değerlendirildi ve renal indeks oluşturuldu. Pentoksitılin'in 48. saatte yükselmiş bulunan kan üre nitrojeni düzeylerini 72. saatte başlangıç düzeylerine düşürdüğünü saptadık (p < 0.05). Karnitin grubunda kan üre nitrojeni düzeylerinin 48.saatte yükseldiğini (p < 0.05) ancak 72.saatte düşmediğini saptadık. Teofilin'in 72. saatte serum kreatinin düzeylerini düşürdüğünü saptadık (p < 0.05).IX Sonuç olarak çalışma bulgularımız ; teofilin' in hemodinamik değişiklikler yönünden böbrek fonksiyonlarına olumlu etkilerinin olduğunu, diltiazem, pentoksifilin ve karnitin' in ise kontrast maddeye bağlı tübüler toksisite bulgularını histopatolojik düzeyde gerilettiğini göstermiştir. Dolayısıyla görüntüleme yöntemleri için radyokontrast madde verilmesinin zorunlu olduğu acil servis gibi kliniklerde kontrast madde nefropatisi için riskli hastalara bu ilaçlan önceden vererek, hastaların kontrast madde nefropatisine maruz kalma yüzdesini düşürebiliriz. Ancak, çalışmamızın deneysel olması ve etik nedenlerden dolayı insanlar üzerinde yapılamamış olması dikkate alınırsa, çalışmamızın daha geniş çapta deneysel çalışmalarla desteklenmesi gerektiği kanısına varılmıştır. Anahtar kelimeler : Kontrast madde nefropatisi, Diltiazem, Teofilin. Pentoksifilin, Karnitin

SUMMARY Contrast - induced nephropathy (CN) has become a common cause of acute renal impairment with the use of contrast media. In the pathophysiology of the CN, mechanisms including direct cytotoxicity, hemodynamic changes and tubular obstruction have been suggested. An increase in the serum creatinin levels more than 25-50 % the baseline or 0.5-1.0 mg/dl. with in the 48-72 hours of the contrast media administration is the most common criteria used to define the CN. Patients with previous renal involvement, diabetes mellitus, congestive heart failure, dehydration, nephrosis, cirrhosis and those on potential nephrotoxic medication (non-steroid anti inflammatory drugs, angiotensin-converting enzyme inhibitors) and those received high dose contrast media have higher risk for CN. CN can be minimized by determining the high risk patients, decreasing the volume of the contrast media to the minimum, a sufficient and careful hydration before and after the procedure and ceasing the administration of the potential nephrotoxic agents. Agents including furosemide, mannitol, calcium channel blockers, prostaglandin Ei, theophylline and dopamine have been used to decrease the acute renal failure or accelerate the improvement recently. In this study, we tried to determine the effects of diltiazem, theophylline, pentoxifylline and carnitine on CN induced in the New Zeland rabbits. With this aim, we formed groups as; control, contrast media, diltiazem+contrast media, theophylline+contrast media, pentoxifylline+contrast media and carnitine+contrast media (n=5 in each group). Control group was not given any medication. Iopamidole was given to the contrast media group. Other groups received first the medications and then Iopamidole 30 minutes later. Blood urea nitrogen and creatinin levels were measured at the baseline, 48th and 72th hours. We examined and evaluated the kidneys removed at the 72th hours according to the tubular toxicity signs and constituted a renal mdex. We determined that pentoxifylline have decreased the elevated urea nitrogen levels at the 48th hour to baseline values at the 72th hour (p<0.05).In the carnitine group, urea nitrogen levels were found to be increased at the 48th hour, however it was not decreased at the 72th hour. Theophylline had decreased the serum creatinin levels at the 72th hour (p<0.05).XI In conclusion, our study clarified that theophylline has constructive contribution on renal functions regarding hemodynamic changes. On the other hand, it was observed that the signs of the tubular toxicity were improved at the histological basis by diltiazem, pentoxifylline and carnitine. Consequently, we can decrease the risk of exposition to CN by introducing the use of these agents beforehand in the emergency departments where administration of radiocontrast media is inevitable in screening methods. However, as our trial was designed as an experimental model because of ethical reasons, this study should be supported by further extensive experimental studies. Key words : Contrast-induced nephropathy, Diltiazem, Theophylline, Pentoxifylline, Carnitine