Sivas il merkezinde yaşayan 7-12 yaş grubu öğrencilerde demir eksikliği anemisi ve beta talasemi taşıyıcılığı prevalansı

Abstract

IV ÖZET Çocukluk çağında anemilere, özellikle de hipokrom-mikrositer anemilere oldukça sık rastlanmaktadır. Bunlarında büyük bir bölümünü demir eksikliği anemisi ve ülkemizinde dahil olduğu bazı coğrafik alanlarda talasemi taşıyıcılığı oluşturmaktadır. Sivas il merkezinde yaşayan 7-12 yaş grubu çocuklarda demir eksikliği anemisi ve beta-talasemi taşıyıcılığı prevalansım araştırmak amacıyla öykü ve sistemik muayenesinde bir hastalığı bulunmayan ve yakın zamanda demir preparatı almayan 763 çocuk (363 erkek, 400 kız) çalışmaya alındı. Sabah 8-10 saatleri arasında venöz kan örnekleri alındı. Hemoglobini 12 g/dl'nin altında olan olgular anemi, hemoglobini 12 g/dl'nin altmda olup ferritini de 12ng/dPnin altmda olan olgular demir eksikliği anemisi kabul edildi. Ortalama eritrosit hacmi 80 fl'nin altmda olan olgularda çalışılan Hb elektroforezi sonucu HbA2'si % 3,6'dan büyük ve/veya HbF'i % 2'den büyük olan olgular beta-talasemi taşıyıcısı olarak kabul edildi. Çalışmamızda anemi prevalansım % 3, demir eksikliği anemisi prevalansım ise % 1,7 bulduk. 7-12 yaş grubu çocuklarda kızlar ve erkekler arasında anemi ve demir eksikliği anemisi görülme sıklığı açısmdan fark yoktu. Beta-talasemi taşıyıcılığı prevalansım % 3 bulduk. Sonuç olarak, bu çalışmada tespit edilen anemi prevalansları daha önce ülkenin başka bölgelerinden bildirilen anemi prevalanslarınm bir çoğundan daha düşük olmakla birlikte demir eksikliği anemisinin önemli bir çocuk sağlığı problemi olmaya devam ettiği kanısındayız. Bu probleme hem pediatri hekimliğinde hem de I. basamak hekimliğinde özel bir önem verilmelidir. Anahtar kelimeler: anemi, demir eksikliği anemisi, P-talasemi trait, heterozigot P-talasemi.

SUMMARY Anemias, especially hypochromic-microcytic anemias are important health problems during childhood. A large proportion of hypochromic-microcytic anemias consist of iron deficiency anemia and of heterozygous 3- thalassemia in certain geographycal areas such as the mediterranean countries. Total 763 (363 boys, 400 girls) healthy children who did not recieve iron- therapy in recent times were enrolled in this study to predict the prevalences of iron deficiency anemia and heterozygous 0- thalassemia among 7-12 years aged children living in city-center of Sivas. Iron deficiency anemia was defined as hemoglobin levels under 12 g/dl and ferritin levels 12 ng/dl. We studied hemoglobin electrophoresis of individuals who had microcytic erythrocytes (MCV) heterozygous 0- thalassemia was defined as HbA2 ratio higher than 3.6 % and/or HbF ratio higher than 2.0 %. We found an overall anemia prevalence of 3 % (3.3 % in boys, 2.8 % in girls, p>0.05). The prevelance of iron deficiency anemia was 1.7 % (1.7 % in boys, 1.8 % in girls, p>0.05). The heterozygous p- thalassemia prevalence was 3 %. In conclusion, the prevalences recorded in this study were lower than most of the previeusly reported prevalences in the other regions of country. We suggest that iron deficiency anemia are going to be an important health problem in child hood. A special attention must to be given this problem in the pediatric practice and in also the primary practice. Keywords: anemia, iron deficiency anemia, 0- thalassemia trait, heterozygous p- thalassemia.