Pelvik birimin altında ve üstündeki üreter taşlı hastalarda üreteroskopik girişimlerin sonuçlarının karşılaştırılması

Abstract

Bu çalısma, pelvik birimin altı ve üstündeki üreter taslı hastalarda üreteroskopikgirisimlerdeki basarı oranları, operasyon sırasında ve sonrasındaki komplikasyonlar ,üreteroskopik tas tedavisi sonrası stent kullanımı ve ikincil tedavilere gereksinimoranlarını karsılastırmak amacıyla yapıldı.Toplam 306 hasta çalısmaya alındı. Tüm hastaların ameliyat öncesi tas boyutlarıve tas lokalizasyonları, URS sırasında ve sonrasında gelisen komplikasyonlar, URSsonrası stent kullanımı ve kullanılan stent tipi, URS sonrası basarısız olunan ve ikinciltedavi gerektiren hastalar kaydedildi. Elde edilen verilerin istatistiksel analizi Khi-karetesti ve iki ortalama arsındaki farkın önemlilik testi ile degerlendirildi.Üreteroskopik girisimlerde basarı oranları; pelvik birimin altındaki üreteral taslıhastalarda %93.0, üstündeki üreteral taslı hastalarda ise %94.1 idi. Her iki grup arasındabasarı oranları ve ikincil tedaviye gereksinim açısından farklılık saptanmadı.URS sonrası üreteral stent gereksinimi yönünden de gruplar arasında fark yoktu. Pelvikbirimin üstünde tası olanlarda JJ kateteri, pelvik birimin altında tası olanlarda ise üreteralkateter daha fazla kullanıldı.URS esnasında pelvik birimin üstündeki üreteral taslı hastalarda üreteralperforasyon daha fazla idi ve her iki grup arasındaki fark anlamlı olarak bulundu.Ameliyat sonrası ates ve atesli üriner enfeksiyon, pelvik birimin üstündeki üretertaslı hastalarda daha fazla idi, ates ve atesli üriner enfeksiyon açısından her iki gruparasındaki fark anlamlı olarak bulundu.Sonuç olarak; üreteroskopik tas tedavisi, tasın seviyesinden bagımsız olarak,kabul edilebilir komplikasyon oranları ile halen en güvenli tastan arındırma yöntemiolarak kullanılabilirAnahtar kelimeler: Üreterorenoskopi, tas, stent.

In this study, we compared the succes rate of ureteroscopic treatment, thecomplication rate that occurred during or post-operative period, the necessity for stentsand ancillary treatment for the ureteral stones located upper and lower of the pelvicbrim.Three hundred and six patients were included into the study. The data wererecorded for the calculi dimensions and their localizations, the complications thatocurred during or post-operatively, the stent necessity and its type and the ancillarytreatment necessity in the patients with failed ureterorenoscopy treatment. The resultswere evaluated with khi square and independent sample T-tests statistically.The succes rate in the URS treatment was 93 % in the patients with lower pelvicbrim calculi and 94.1 % in upper pelvic brim calculi. There was no difference betweentwo groups according to the succes rate and secondary treatment necessity. There was nodifference for the stent use rate. JJ catheter was used more commonly in the patientswith upper pelvic brim calculi whereas ureteral catheter was used at a higher rate in thepatients with lower pelvic brim calculi.Ureteral perforation rate was significantly higher in the patients with calculi inthe upper pelvic brim. Also post-operative urinary tract infection rate was significantlyhigher in the patients with upper pelvic brim calculi and the difference between twogroups was statistically significant.In conclusion ureterorenoscopic treatment for ureteral stones can be consideredas the safest method regardless localization of stone with acceptable complication rates.Key words: Ureterorenoscopy, calculi, stent.