Tavuk embriyosu koriyonallantoyik membran modelinde amiodaron HCl`ün anjiogenez üzerine etkisinin araştırılması

Abstract

Embriyolojik büyüme ve yara iyileşmesi gibi birçok fizyolojik süreçte önemli rol oynayan anjiyogenez, proanjiyogenik ve antianjiyogenik faktörlerce etkin bir biçimde sınırlandırılır ve dengede tutulur. Bu kontrol mekanizmalarının bozulması, kardiyovasküler hastalıklar, kanser, diyabetik retinopati ve romatoid artrit gibi problemlerin etyopatogenezinde etkin bir rol oynar. Koriyoallantoyik membran modeli ilaçların antianjiyogenik etkilerinin araştırılmasında değerli bir yöntem olarak kabul görmektedir. Kardiyak ritm bozuklukları sıklıkla vasküler patolojilerinde iştirak ettiği hastalıklardır. Bu çalışmanın amacı antiaritmik olarak sıkça kullanılan Amiodaron HCl'ün antianjiyogenik etkilerinin koriyoallantoyik membran modelinde araştırılmasıdır. Çalışmada Amiodaron HCl'ün antianjiyogenik etkisi, ilaç eklenmemiş parafin ile muamele edilen negatif kontrol grubu ve bu modelde daha önce antianjiyogenik etkiniliği net olarak gösterilmiş olan, vasküler endoteliyal büyüme faktörü inhibitörü Bevasizumab eklenmiş pozitif kontrol grubu ile karşılaştırıldı. Çalışmada bu ilaçların 10-4, 10-5 ve 10-6 molar (M) konsantrasyonları uygulandı. İlaç uygulamaları sonrasında ilaçların anjiyogenez üzerine olan etkilerini değerlendirmek için tavuk embriyosu koriyoallantoyik membranı üzerindeki damar yapıları stereoskopik mikroskop altında değerlendirildi. Amiodaron HCl'ün 10-4M konsantrasyonlarının antianjiyogenik etki puanları 10-5M ve 10-6M konsantrasyonlarından anlamlı düzeyde yüksek bulundu. Bevasizumab'ın ise 10-4M ve 10-5M konsantrasyonlarının antianjiyogenik etki puanları 10-6M konsantrasyonundan anlamlı düzeyde yüksek bulundu [0 (1-1)' e karşılık 0,5 (0,5-1,0) ve 0,5 (0,5-1,0), sırasıyla; p<0,05]. Amiodaron'un bu etkisi antiaritmik amaçlı rutin dozun belirlenmesinde önemli olabilir. Hastanın vasküler devamlılığının önem arz ettiği bu tip hastalıklarda antianjiyogenik etkinin ortaya konmasıyla daha çok fayda sağlanabilir.

Angiogenesis which plays significant roles in a variety of physiological processes such as embryonic growth and wound healing, is strictly delimited and finely tuned by a balance of proangiogenic and antiangiogenic factors. These control mechanisms may fail and result in formation of a pathologic capillary network during the development of many diseases including cardiovascular disorders, cancer, diabetic retinopathy and rheumatoid arthritis. The chorioallantoic membrane model is considered to be a valuable method for investigation of antiangiogenic effects of drugs. Cardiac rhythm disorders are diseases that often accompanied with vascular pathologies. The purpose of this study is to investigate the antiangiogenic effects of the Amiodarone HCl which is frequently used as anti-arrhythmic, in the chorioallantoic membrane model. In this study, the antiangiogenic effect of Amiodarone HCl was compared with negative control group that dealed pure paraffine and vascular endothelial growth factor inhibitor Bevacizumab added positive control group which which has been shown as clearly antiangiogenic activity in this model previously. The concentrations of 10-4, 10-5 ve 10-6M of each drugs were aministered. For the purpose of determinining the antiangiogenic effects of the drugs, blood vessels of the chorioallantoic membranes were evaluated using a stereoscopic microscope. The antiangiogenic effect scores of Amiodarone HCl at the dose of 10-4 molar (M) were significantly higher than those of 10-5M and 10-6M. The antiangiogenic effect scores of Bevacizumab at the concentration of 10-4M and 10-5M were significantly higher than those of 10-6M [0 (1-1) vs 0,5 (0,5-1,0) and 0,5 (0,5-1,0), respectively; p<0,05]. This effect of Amiodarone may be important for determining the routine antiarrhythmic dose. The optimum benefit can be achieved with the revealing of antiangiogenic effect in such these diseases.