Cumhuriyet Üniversitesi Hastanesi Acil Servise 2011-2015 yılları arasında iş kazası nedeniyle başvuran adli olguların değerlendirilmesi

Abstract

Bu çalışmada 2011 ve 2015 yılları arasında Cumhuriyet Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Acil Servisi'ne iş kazaları nedeniyle başvuran 1.048 olgunun tamamı incelendi. Verilerin analizinde frekans, yüzde ve ki-kare testleri kullanıldı. Olguların 1.034'ü (%98,7) erkek, 14'ü (%1,3) kadındır. Kazaların sıklıkla 25-34 yaş grubunda (%36,2) olduğu belirlendi. Acil servise başvuruların %64,2'sinin 08:01-17:00 saatleri arasında gerçekleştiği saptandı. Kazaların çarşamba (%17,6) ve salı günleri (%15,7) sıklığının arttığı tespit edildi. Kazaların en çok (%20,8) metal/makine endüstrisinde olduğu belirlendi. Olguların %39,8'inde adli raporun acil serviste düzenlendiği, raporların sonuç bölümünde %84,4'ünde yaralanmanın basit bir tıbbi müdahaleyle giderilebilecek nitelikte hafif olup/olmadığının belirtilmediği, %97,8'inde ise yaşamsal tehlike olup/olmadığının belirtildiği görüldü. Olguların büyük çoğunluğunda (%92,0) alkol değerlendirilmesinin yapılmadığı saptandı. En yaygın görülen yaralanma şekli makine/malzeme ile yaralanma (%36,8) olup, bunu düşme (%22,1) takip etmektedir. En fazla yaralanmanın üst ekstremitelerde (%39,6) olduğu belirlendi. Olgularda en fazla görülen lezyon tipi (%35,3) cilt-cilt altı seviyesinde yaralanma gibi yumuşak doku travması olduğu görüldü. Olguların 624'ünün (%59,5) acil serviste tedavilerinin ardından taburcu edildiği saptandı. İş kazası sonrasında savcılık ya da mahkeme kararıyla Adli Tıp Anabilim Dalı'na başvuran olgu sayısının 29 (%2,8) olduğu, rapor sonuçlarında yaralanmanın %79,3'ünde basit bir tıbbi müdahaleyle giderilebilecek ölçüde hafif olmadığı, %24,1'inde yaşamsal tehlikeye neden olduğu, %3,4'ünde duyularından veya organlarından birinin işlevinin sürekli zayıflamasına neden olduğu, %6,9'unda duyularından veya organlarından birinin işlevinin yitirilmesine neden olduğu tespit edildi. Olgulardan kendi istekleriyle hastanemiz Sağlık Kurulu'na başvuran olgu sayısı 11 (%1,1) olarak saptandı. Sağlık Kurulu'na başvuran olguların %45,5'inin %50 üzerinde özür oranı aldığı tespit edildi. Çalışmamızdaki bulguların ayrıntılı incelenmesiyle iş kazalarının asıl nedenlerinin tespit edilmesi ve önlenmesinin mümkün olabileceği, tüm hekimlerle birlikte özellikle acil hekimlere güncel bilgilerle yapılacak eğitimlerin adli rapordaki eksiklikleri azaltabileceği düşünüldü.Anahtar Kelimeler: İş kazası, acil servis, adli tıp, adli rapor, ölüm.

In this study, the total of 1048 occupational injury cases who applied to Emergency Department of Cumhuriyet University Faculty of Medicine between 2011-2015 was evaluated. Frequency, chi-square and percentage tests were used in the analysis of data. 1034 (98,7%) of the cases was male and the rest was female. Injuries were more often between the ages of 25-34 (36,2%). 64,2% of applications to emergency were occured between 08:01-17:00. The incidence of accident was found high at wednesday (17,6%) and tuesday (15,7%). The accidents were more often at metal/machine industry (20,8%). It was detected that medicolegal reports of 39,8% of the cases were written by emergency department. It was seen that it was not mentioned whether the injuries were light enough to be removed by simple medical intervention in 84.4% of the reports; also in 97.8% of the reports, that it was mentioned whether life was dangerous. There wasn't an alcohol evaluation at most (92%) of the cases. Machine/equipment injury (36,8%) and falling (39,6%) were the most common kinds of injuries. Most of the injuries were located at upper extremity (39,6%). The most observed lession was soft tissue damage (35,3%). 624 of the cases (59,6%) were discharged after treatment in emergency department. It was determined that the number of cases applied to the Department of Forensic Medicine by the prosecutor's office or court decision after occupational accident was 29 (2.8%); in 79.3% cases, the injuries were not light enough to be removed by simple medical intervention; in 24.1%, there was life-threatening; in 3.4%, there was declining function; in 6.9%, there was loss of function. 11 of the cases (1,1%) voluntarily applied to Health Board of our hospital. 45,5% of these cases was found disabled over 50 per cent. It was thougt that determining the reasons of occupational injury cases and preventing them might be possible by evaluating the data of occupational injury cases carefully. It was also considered that the deficiency of medicolegal reports might be eliminated by training doctors, especially emergency physicians, with topical informations.Key Words; Occupational injury, emergency, forensic medicine, medicolegal report, death.