Uzunpınar-Maraşlı-Karahalka (Kayseri) arasının stratigrafisi ve tektonik özellikleri

Abstract

IV ÖZ Bu çalışmada, Uzunyayla-Karahalka yöresinde yer alan litostratigrafi birimleri ayırtlanarak stratigrafik ilişki leri ve tektonik özellikleri çeşitli saha ve laboratuvar yöntemleri ile incelenmeye çalışılmıştır. Doğu Toros Kuşağı içerisindeki çalışma alanının otok ton kaya birimlerini Pliyosen yaşlı Uzunpmar formasyonu ve Pliyokuvatemer yaşlı Karahalka bazaltları oluşturmaktadır. Gölsel karakterli Uzunpınar formasyonunun çakıl taşlarından oluşan kısmı Çataltepe üyesi, killi kireçtaşlarından oluşan kısmı ise Küçüktoptaş Tepe üyesi olarak incelenmiştir. Çalışma alanının allokton kayaçları, serpantinleşmiş bazik ve ultrabazik kayaçlar ile serpantinit hamur içerisin de değişik boyutlardaki bloklar halinde yer alan, Malm yaşlı Ortaçal Tepe kireçtaşı, Alt Kretase yaşlı Serçekalesi Tepe kireçtaşı ve Üst Kretase yaşlı Dikiliçal Tepe kireçtaşla rmdan oluşmaktadır ve Maraşlı ofiyolitik karışığı olarak adlandırılmıştır. Maraşlı ofiyolitik karışığı, Üst Kretase sonunda To roslar'da meydana gelen sıkışma sonucu yöreye yerleşmiştir. Orta-üst Miyosen' de Keotektonik Dönem' in başlamasıyla yöre de, KD-GB uzanımlı, sol yanal doğrultu atımlı faylar geliş miş olup, bu faylar güneydeki Saimbeyli ve Sarız.'dan gelen fay zonunun devamı şeklindedir ve Doğu Anadolu Fayı'na ko şuttur. Pliyosen 'de Maraşlı ofiyolitik karışığı üzerine açı sal uyumsuz olarak Uzunpmar formasyonu çökelmiş, Pliyoku vaterner' de ise yöre Karahalka bazaltları tarafından örtül müştür. Kayseri-Divriği-Erzincan demir provensi içerisinde yer alan çalışma alanında yer yer ekonomik olan hidroter mal demir cevherleşmeleri bulunmaktadır.