Kronik böbrek yetmezliği hastalarında hastanede edinilmiş anemi

Abstract

Hastanede edinilmiş anemi (Hospital acquired anemia, HEA) hastaneye yatırılan hastalarda belirgin bir kan kaybı olmaksızın gelişen anemidir. HEA ilk kez 1970 lerin sonunda farkedilmiş, hastalarda hastanede yatış süresince yapılan tetkikler ve uygulanan girişimler sonucunda oluştuğu düşünülmüştür. Aradan geçen yaklaşık 4 dekada rağmen, hastalardan laboratuar incelemeleri için alınan ve hastaların girişimsel işlemler sırasında kaybettiği kan miktarı çok azalmasına karşın HEA hala hastalarda gözlenmektedir. Ülkemizde henüz bu konuda bir çalışma yapılmamış olup, yurtdışı çeşitli yayınlarda HEA prevalansı %40-75 olarak belirtilmiştir. HEA'nın hastanede kalış süresini uzattığı, tıbbi giderleri arttırdığı, transfüzyon ile immun reaksiyon ve enfeksiyon riskini arttırdığı, bunların yanında hastalarda mortalite ve morbidite artışı ile ilişkili olduğu gösterilmiştir. HEA gelişen hastaların taburculuk sonrası takiplerinde de HEA gelişmeyen hastalara göre daha kötü sağlık durumuna sahip olduğu gösterilmiştir. HEA gelişimi açısından risk faktörleri, riskli hasta grubu, HEA gelişimine etki eden faktörler üzerine çalışmalar yapılmış ancak diagnostik flebotomi dışında HEA gelişimine etki eden bir faktör gösterilememiştir. HEA'nın tanınması, HEA'nın önlenmesi için gerekli özenin gösterilmesini sağlayarak hastaların sağlık durumlarına olumlu etki edecek, bunun yanında gereksiz tetkik ve girişimlerden kaçınılarak tıbbi giderleri de azaltacaktır. Kronik Böbrek Hastalığı (KBH) gelişmiş ülkelerde yaşam süresinin artmasıyla, ülkemizde ise yaşam süresinin artmasının yanı sıra sağlık hizmetlerine ulaşımın kolaylaşmasıyla insidansı ve prevalansı giderek artan önemli bir halk sağlığı sorunu haline gelmiştir. Kronik böbrek hastalığı olan hastalarda HEA ile ilgili çalışma yapılmamıştır. Çalışmamızın amacı kronik böbrek hastalığı olup hemodiyalize girmeyen hastalarda HEA nın prevalansı ve HEA gelişimine etki eden faktörlerin belirlenmesidir .

Hospital-acquired anemia (HEA) is anemia that develops in hospitalized patients without significant blood loss. HEA was first recognized in the late 1970s and was thought to have been the result of hospitalization and interventions. Despite the intervening 4 decades, HEA is still observed in patients, although the amount of blood taken from patients for laboratory examinations and lost during interventional procedures is greatly reduced. In our country, a study on this subject has not been done yet, and the prevalence of HEA has been reported as 40-75% in various publications abroad. It has been shown that HEA prolongs hospital stay, increases medical costs, increases the risk of immune reaction and infection by transfusion, and is associated with increased mortality and morbidity in patients. It has been shown that patients with HEA have worse health status in the post-discharge follow-up than patients without HEA. Risk factors for the development of HEA, risky patient group, factors affecting the development of HEA have been studied, but no factor affecting the development of HEA has been shown except diagnostic phlebotomy. Recognition of HEA will have a positive impact on the health status of patients by ensuring that care is taken to prevent HEA, as well as reducing medical costs by avoiding unnecessary examinations and interventions.Chronic Kidney Disease (CKD) has become an important public health problem with an increasing incidence and prevalence in developed countries and an increase in life expectancy in Turkey as well as easier access to health services. HEA has not been studied in patients with chronic kidney disease. The aim of this study was to determine the prevalence of HEA and the factors affecting the development of HEA in patients with chronic renal disease who did not undergo hemodialysis.