Sezaryenlerde spinal anesteziye bağlı gelişen hipotansiyonun önlenmesinde kristalloid veya kolloid sıvı seçiminin perfüzyon indeksi ve pleth variability indeks ile karşılaştırılması

Abstract

Amaç: Sezaryen operasyonlarında postspinal hipotansiyon sık karşılaşılan ve hem maternal hem de fetal riskleri nedeniyle istenmeyen bir komplikasyondur. Hipotansiyonun önlenmesi ve tedavisi için anneye sıvı verilmesi ve bu tedavinin zamanlaması hakkında birbirinden farklı sonuçlar elde etmiş birçok çalışma mevcuttur. Çalışmamızda spinal anestezi sonrası oluşan hipotansiyonun tedavisinde kristalloid ve kolloid sıvıları ve bu sıvıların verilme zamanını, perfüzyon indeksi ve pleth variabilite indeksi ile karşılaştırmayı amaçladık.Gereç ve yöntem: Rejyonel anestezi altında sezaryen operasyonu planlanan; ASA I-II, 18-45 yaş arası 80 gebe hasta randomize olarak dört gruba ayrıldı. Preload sıvı yüklemesi yapılacak Grup KOP (n=20) ve Grup KRP (n=20) 'ye sırasıyla 7ml/kg Gelofusine® i.v. ve 20ml/kg Ringer Laktat i.v. anestezi öncesi izlem odasında bolus şeklinde verildi. Ko-load yükleme yapılacak hastalara ise spinal anestezi sırasında BOS akışı izlendikten hemen sonra Grup KOK (n=20) ve Grup KRK (n=20)'ya sırası ile 7ml/kg Gelofusine® i.v. ve 20ml/kg Ringer Laktat i.v. bolus şeklinde verildi. Olguların operasyon öncesi ve süresince 3'er dakika aralıklarla kalp atım hızları, sistolik, diyastolik ve ortalama arter basınçları, periferal oksijen saturasyonları, PI ve PVI değerleri kaydedildi. Hipotansiyon, bulantı-kusma durumları var veya yok şeklinde not edildi. Operasyon sonunda umblikal kan gazı örnekleri alındı. Postoperatif izlemde kalp atım hızları, sistolik ve diyastolik arter basınçları, oksijen saturasyonları, duyu ve motor bloğun kalkma süreleri izlendi. Operasyon sonrası 3.gün olgular telefonla aranarak baş ağrısı, bel ağrısı ve kalçada uyuşukluk durumları değerlendirildi.Bulgular: KOK ve KRK gruplarından birer hasta spinal anestezi başarısız olduğu için çalışmadan çıkartıldı. Toplam 78 hastanın verisi istatistiksel analize dahil edildi. KAH tüm gruplarda spinal anestezinin yapıldığı 1. dakikada giriş değerlerine göre anlamlı olarak yüksekti (p<0,05), gruplar arasında anlamlı fark yoktu. OAB değerleri spinal anesteziden sonraki 6. dakikada giriş değerlerine göre anlamlı olarak düşük bulundu, gruplar arasında ise fark bulunmadı. Hipotansiyon sıklığı, ko-load gruplarda preload gruplara göre anlamlı olmamakla beraber daha azdı. Efedrin kullanımı da ko-load gruplarda sayıca daha az gerekmesine rağmen, istatistiksel açıdan gruplar arasında fark bulunmadı. PI operasyon süresince giriş değerlerine göre anlamlı olarak yükseliş gösterdi. Operasyon süresince PVI değerleri, giriş değerlerine göre anlamlı olarak düşük bulundu (p<0,05). PI ve PVI ölçümleri ile hipotansiyon arasında korelasyon saptamadık. Bulantı 12. dakikada KOK grubunda anlamlı olarak yüksekti (p<0,05) ancak toplam bulantı ve kusma sayıları açısından gruplar arası anlamlı farklılık yoktu. Spinal blok seviye ve süreleri, cerrahi süre, bebek çıkış süreleri, APGAR skorları ve umblikal kangazı örnekleri açısından gruplar arası anlamlı farklılık yoktu. KAH, postoperatif odaya giriş değerlerine göre 30. dakika değerleri anlamlı olarak düşük bulundu (p<0,05). Postoperatif baş ağrısı, bel ağrısı ve kalçada uyuşukluk değerlerinde gruplar arasında anlamlı farklılık bulunmadı.Sonuç: Sezaryen operasyonlarında maternal hipotansiyonun önlenmesi ve tedavisinde kristalloid ve kolloid sıvıların preload veya ko-load uygulanması arasında anlamlı farklılık saptamadık. Hipotansiyonun erken tanı ve tedavisi, sıvı tipi ve zamanlamadan daha öncelikli görünmektedir. Maternal hipotansiyonun izlenmesinde PI ve PVI ölçümlerinin etkisinin daha fazla sayıda randomize prospektif çalışma ile açıklanması gereklidir.

Aim: Postspinal hypotension in caesarean sections is a common and undesired side effect with possible risks to the mother and fetus. Many studies have investigated the effects of fluid replacement to the mother and it's timing, in order to prevent and treat hypotension, but their results are diverse. Our aim is to compare the effectiveness of crystalloid and colloid fluids and the timing of replacement with the Perfusion Index and Pleth Variability Index in postspinal hypotension. Material and Methods: 80 patients, ASA classification I-II, ages between 18-45, scheduled for caesarean section under regional anesthesia were included and randomly seperated into four groups. Patients in the preload groups; Group KOP (n=20) and Group KRP (n=20) received 7 ml/kg Gelofusine® i.v. bolus and 20 ml/kg Ringer's lactate solution i.v. bolus respectively in the preoperative preparation room. Patients in the co-load groups; Group KOK ( n=20) and Group KRK (n=20) received 7 ml/kg Gelofusine® i.v. bolus and 20 ml/kg Ringer's lactate solution i.v. bolus respectively, right after clear cerebrospinal fluid (CSF) flow was observed during spinal anesthesia. Heart rate, systolic, diastolic and mean arterial blood pressure, pheripheral oxygen saturation, sensory and motor levels of blockade and PI+PVI measurements were recorded every 3 minutes, starting before the operation until the end. Hypotension and nausea-vomiting incidents were also recorded. Umblical blood gas samples were collected at the end of the operation. Postoperatively heart rate, systolic and diastolic arterial blood pressure, pheripheral oxygen saturation, time of sensory and motor block dissolvance was recorded. On postoperative day 3 number of headache, backache and hip numbness incidence was recorded via telephone interviews. Results: One patient in the KOK group and one patient in the KRK group were excluded because of failed spinal anesthesia. Data of 78 patients were included for statistical analysis. Heart rate was significantly higher at the 1. minute after spinal anesthesia when compared to basal measurements in all groups, there was no significant difference between groups. Mean arterial blood pressure values were significantly lower at the 6. minute after spinal anesthesia in all groups, but there was no statistically significant difference between groups. The incidance of hypotension was less in the co-load groups but there was no statistically significance. The number of ephedrine bolus requirements was smaller in the co-load groups but there was also no statistically significance. PI measurements increased during the operation with statistical significance. PVI measurements at the end of the operation were higher, and the increase was statistically significant (p<0.05). But we did not find any correlation between PI and PVI measurements and hypotension. Nausea was statistically higher in the KOK group at the 12. minute (p<0.05) but there was no statistically significant difference between groups in terms of total nausea incidents. There was no statistically significant difference between groups in terms of spinal block level and lasting times, surgical time, fetus delivery time, APGAR scores and umblical blood gas measurements. Heart rate was statistically lower at the 30. minute postoperatively (p<0.05) compared to the postoperative first measurements. There was no statistically significant difference between the groups in terms of postoperative headache, backache and hip numbness. Conclusion: We found no significant difference between crystalloid and colloid fluids in terms of in preventing maternal hypotension in caesarean sections, also there was no difference between preload and co-load replacements. Immediate diagnosis and treatment of hypotension seems to be more important than the type of fluid and timing. There is need for more randomised prospective studies to clear the effectiveness of PI and PVI for the monitoring of maternal hypotension.