Oksitli bakır cevherlerinin değerlendirilmesi

Abstract

ÖZET Bu çalışmada, oksitli bakır cevherlerinin değerlendirilmesinde dünyada yaygın olarak kullanılan asit (H2SO4) ve amonyak (NH40H+(NH 4)2003) liçi yöntemlerinin, Diyarbakır yöresinden sağlanan ve başlıca bakır minerali malalat (CuC03.Cu(OH)2) olan ve %28.36 Cu içeren cevher örnekleri üzerinde uygulanması ile yapılan teknolojik araştırmalar yeralmaktadır. En uygun asit ve amonyak liçi (çözeltiye alma) koşullarının belirlenmesi amacıyla liç süresi, çözücü derişimi, cevher/çözücü oranı ve cevher tane iriliği parametreleri incelenmiştir. Sonuç olarak, her iki yöntemin de bakırın kazanılmasında olumlu sonuçlar verdiği görülmektedir. Ancak daha etkin bakır çözünme ve kazanma verimine ulaşılması nedeniyle asit liçi, amonyak liçine tercih edilebilecek teknolojik önceliğe sahiptir. 1 ton %99.99 Cu içeren bakırın üretilmesi için tüketilecek sülfürik asit miktarı 1718 kg, amonyak miktarı ise 1164 kg dır. Bu değerler ekonomik bakır üretimi için istenilen sınırlar içerisinde kalmaktadır.

ABSTRACT In this study, technogical research studies takes place done with the application of the acidic (H2SO4) and basic [NH4OH + (NH^CC^] leaching methods which are verycounmonly used in the world, on the evaluation of the oxidized copper ores collected from Diyarbakır area which contains 28.36% Cu and the main mineral is malachite (CuCO 3.Cu(OH)2). Leaching time, solvent concentration, ore/solvent ratio and ore particle size parameters are studied for the determination of the optimum acidic and basic leaching conditions. As a result, it has been seen that both methods give positive results for extracting copper from the ore. Acidic leaching has the technological priority to the basic leaching because of its more effective copper solvation and extraction yield. The amounts of H2SO4 and NH3 consumed for the production of 1 tone of 99.99% Cu are 1718 kg and 1164 kg respectively. These value are in the economical limits of the feasible copper production. II