Kuzeydoğu Akdeniz`deki yeşil deniz kaplumbağası (Chelonia mydas) populasyonlarının genetik yapısı

Abstract

Herbivor yeşil deniz kaplumbağası tropikal ve subtropikal sularda yayılır ve beş kıtanın sahillerinde yuva yapar. C. mydas'ın Akdeniz'deki ana yuvalama bölgesi Türkiye ve Kıbrıs'tır. Bu sahiller C. mydas'ın Akdeniz'deki yuvalama bölgelerinin yaklaşık % 99'unu oluşturur. Bu sahiller C. mydas'ın yuvalaması için önemli olmasına rağmen, buralara ait herhangi bir kapsamlı populasyon ve koruma genetiği çalışması yapılmamıştır. Bu nedenle, Türkiye'nin Akdeniz kıyıları boyunca altı ve Kuzey Kıbrıs'tan bir yuvalama sahillerinin mitokondri DNA'nın kontrol bölgesi dizilemesi (n=225) ve altı mikrosatellit lokusu (n=232) kullanarak C. mydas populasyonlarının genetik yapısının belirlenmesi amaçlandı. Toplamda altı mtDNA haplotipinden üçü ilk kez tanımlandı. CM-A13 adlı tek bir haplotip baskındı ve farklı yuvalama sahillerinden 216 yavruda bulundu. Diğer taraftan, mikrosatellit analizler farklı yuvalama sahillerinden çalışılmış bireyler arasında güçlü genetik yapılanma gösterir. MtDNA farklılaşma sonuçları genetik farklılıların ve dişilerin yuvalama alanına sadakatini tanımlamak için düşüktü, fakat mikrosatellit veriler çalışılan yuvalama kumsallarından bireyler arasındaki genetik yapılanmayı göstermektedir. Mitokondri ve çekirdek DNA analizleri yeşil deniz kaplumbağasının kuzeydoğu Akdeniz'de yuvalayan populasyonlarının yakın geçmişte Atalantik'ten köken aldığı ve bu kolonileşme sonucu muhtemelen kurucu etkisi ve bunun sonucu meydana gelen genetik sürüklenmeyle özellikle düşük mtDNA ve nispeten yüksek mikrosatellit varyasyonu ile sonuçlandığına işaret etmektedir. Sonuç olarak, Akdeniz yeşil deniz kaplumbağasının kendine özgü bir genetik yapısı vardır ve bu yüzden bir yönetim birimi olarak kabul edilebilir.

The herbivorous green turtle is distributed in tropical and subtropical waters and nests on beaches of five continents. Major nesting sites of C. mydas in the Mediterranean are in Turkey and Cyprus. These beaches comprise approximately 99% of the nesting sites of C. mydas in Mediterranean. Despite the importance of the these beaches for nesting of C. mydas, there has not been any detailed population and conservation genetic studies carried out. Therefore, it is aimed to determine the genetic structure of the C. mydas populations in the six nesting beaches along the Turkish Mediterranean cost and one in the Northern Cyprus using sequencing of the control region of the mitochondrial DNA (mtDNA) (n= 225) and six microsatellite loci (n= 232). A total of six mtDNA haplotypes determined and three of them were identified for the first time. Only one mtDNA haplotype named CM-A13 were predominant and found in 216 hatchlings from different nesting beaches. On the other hand, microsatellite data analysis showed a strong genetic structuring among individuals from different nesting beaches studied. These results indicate that mtDNA divergence was low for identification of genetic differentiation and female natal phylopatry, but microsatellite data revealed genetic structuring among the individuals from the nesting beaches studied. Analyses of both mtDNA and nuclear DNA put forwarded that green turtles nesting in the northeastern Mediterranean were originated from Atlantic and possibly founder effect followed by genetic drift as consequence of this colonization resulted with a low mtDNA and relatively higher microsatellite DNA variation in the region. In conclusion, the Mediterranean green turtle has unique genetic structure and therefore could be considered as a management unit.