Akut koroner sendromlu hastalarda, erken dönem kısa süre klaritromisin tedavisinin endotel disfonksiyonu, QT dispersiyonu ve kan fibrinojen düzeyine olan etkileri

Abstract

Çalışmamızda, akut koroner sendromlarda kısa süre klaritromisin tedavisinin erken evrede endotel disfonksiyonunu , kan fibrinojen düzeyi ve QTd iizerine olan etkilerinin gösterilmesini amaçladık.Çalişmaya, 40 olgu (21 erkek, 19 kadın; yaş ortalaması 56,39+12 yıl) alınmıştır. Olgular klaritromisin tedavisi uygulanan 20 olgu: antibiyotik grubu .(12erkek,8 kadın; yaş ortalaması 58,9+11,6 yıl) ve klaritromisin tedavisi almayan 20 olgu kontrol grubu (9 erkek, 11 kadın; yaş ortalaması 53,15+8 yıl) olarak iki gruba ayrıldı. İki gurubunda yaş, cinsiyet ve sigara içimi ve kardiyovasküler risk faktörleri açısından birbirine eş olduğu gösterildi. Klaritromisin dışındaki tedavi her iki grupta da standardize edildi. (B-bloker, heparin, nitrat, ACE-inh, statin ve aspirin). Antibiyotik gurubunda klamidya pnomoni ve H. pylori serolojisine bakılmaksızın, standart tedaviye ek olarak 1000 mg/grin Klaritromisin peroral (Klacid& 500 mg tablet 2x1) tedavisi 7 grin süre ile verildi. Hasta gruplarında ilaçlara karşı yan etki gelişmedi.İstatistiksel analiz bilgisayar ortamında SPSS programı (Versiyon 10.0) kullanılarak yapıldı. Kantitatif değişkenler ortalama + standart sapma , kalitatif değişkenler % olarak ifade edildi. Kantitatif değişkenler arasındaki fark Mann-Whitney U testi, kalitatif değişkenler arasındaki fark ki-kare testi (klasik ve Fischer'in kesin ki- kare testi) ile değerlendirildi. Korelasyon analizinde Pearson ve Spearman korelasyon analiz yöntemleri kullanıldı. P<0,05 değerler anlamlı kabul edildi.Klaritromisinin endotel disfonksiyonuna olan etkisi: Tedavi sonrasında tedavi öncesine göre antibiyotik gurubunda endotel disfonksiyonunun göstergesi olan dilatasyon yüzdesi anlamlı olarak artmıştır. Kontrol grubunda da dilatasyon yüzdesinde anlamlı artış gözlenmiştir. Antibiyotik ve kontrol gurubundaki bu değişim birbiri ile karşılaştırıldığında istatistiki anlamlı bir fark gözlenmemiştir. Bu sonuç her iki gurupta da endotel fonksiyonunun akut donemde düzeldiğini ama iki grup arasında endotel disfonksiyonundaki düzelmenin farklı olmadığını ortaya koymuştur.Klaritromisinin kan fibrinojen düzeyine etkisi: Tedavi sonrasında tedavi öncesine göre antibiyotik gurubunda akut enflamasyonun ve KAH riskinin prediktorlerinden olan olan fibrinojen seviyesi anlamlı olarak azalmıştır. Kontrol grubunda da fibrinojen seviyesinde anlamlı bir azalış gözlenmiştir. Antibiyotik ve kontrol gurubundaki fibrinojen seviyelerindeki azalış birbiri ile karşılaştırıldığındaistatistiki anlamlı bir fark gözlenmemiştir.Klaritromisinin QTd ve QTcd'na olan etkisi: Her iki grupta da QTd değerleri iskemiden dolayı artmış olarak elde edildi. Tedavi sonrasında tedavi öncesine göre antibiyotik gurubunda aritmojenik yatkınlığın göstergesi olan QTd ve QTcd anlamlı olarak artmıştır. Kontrol grubunda tedavi sonrasında tedavi öncesine göre anlamlı bir artış saptanmamıştır. Antibiyotik ve kontrol gurubundaki QTd ve QTcd'daki değişimler birbiri ile istatistiki analize tabi tutulduğunda iki grup arasında anlamlı bir fark gözlenmiştir. Bulgularımız klaritromisin tedavisi alan antibiyotik grubunda kontrol gurubuna göre QTd'nun arttığını göstermiştir.Kısa donem klaritromisin tedavisinin endotel disfonksiyonunu düzeltmede, enflamatuar bir marker olan fibrinojeni azaltmada ek faydası gösterilememiştir. Hatta QTd'nun arttığı gözlenmiştir, bunun ise aritmojenik olabileceği düşünebilir.Bulgularımız ışığında akut koroner sendromlarin klasik tedavisine ek olarak degiJik siirelerde degi3ik antibiyotiklerle yapılacak bu tip pilot çalışmalar, mortalite-morbidite çalışmalarının sonuçlarıalınıncaya kadar yapılmasını öneriyoruz.

In this study, we aimed to demonstrate the effects of clarithromycin treatment on endothelial dysfunction, blood fibrinogen level and QTd iizer in acute coronary syndromes. Forty cases (21 males, 19 females; mean age 56,39 + 12 years) were included in the study. Twenty patients treated with clarithromycin: antibiotic group (12 male, 8 female; mean age 58.9 + 11.6 years) and 20 patients (9 male, 11 female; mean age 53.15 + 8 years) who did not receive clarithromycin treatment. ) were divided into two groups. Age, sex and smoking and cardiovascular risk factors were similar in both groups. The treatment other than clarithromycin was standardized in both groups. (B-blocker, heparin, nitrate, ACE-inh, statin and aspirin). In the antibiotic group, 1000 mg / grin Clarithromycin peroral (Klacid & 500 mg tablets 2x1) was given in addition to standard treatment for 7 grin irrespective of chlamydia pneumonia and H. pylori serology. No side effects were observed in the patient groups. Statistical analysis was performed by using SPSS program (Version 10.0). Quantitative variables were expressed as mean + standard deviation, and qualitative variables were expressed as%. The difference between quantitative variables was evaluated by Mann-Whitney U test and the difference between qualitative variables was evaluated by chi-square test (classical and Fischer's exact chi-square test). Pearson and Spearman correlation analysis methods were used for correlation analysis. P <0.05 was considered significant. Effect of clarithromycin on endothelial dysfunction: After treatment, the percentage of dilatation, which is indicative of endothelial dysfunction, increased significantly in the antibiotic group compared to the pre-treatment level. A significant increase was observed in the percentage of dilatation in the control group. When this change in antibiotic and control groups were compared with each other, no statistically significant difference was observed. This result revealed that endothelial function improved in both groups in the acute period, but the improvement in endothelial dysfunction was not different between the two groups.Effect of clarithromycin on blood fibrinogen level: After treatment, fibrinogen level, which is one of the predictors of acute inflammation and CAD risk, decreased significantly in the antibiotic group compared to the pre-treatment level. Significant fibrinogen levels in the control group a decrease was observed. When the decrease in fibrinogen levels in the antibiotic and control groups was compared with each other, no statistically significant difference was observed. Effect of clarithromycin on QTd and QTcd: QTd values were increased due to ischemia in both groups. After treatment, QTd and QTcd, which are indicative of arrhythmogenic susceptibility, were significantly increased in the antibiotic group compared to the pretreatment group. There was no significant increase in the control group after the treatment compared to the pre-treatment. When the changes in QTd and QTcd in the antibiotic and control groups were analyzed with each other, a significant difference was observed between the two groups. Our results showed that QTd increased in the antibiotic group receiving clarithromycin compared to the control group. Short-term clarithromycin treatment has not shown additional benefit in correcting endothelial dysfunction and reducing fibrinogen, an inflammatory marker. It has even been observed that QTd is increased, which may be thought to be arrhythmogenic. In the light of our findings, in addition to the classical treatment of acute coronary syndromes, we recommend that such pilot studies with different antibiotics be performed in different poems until the results of mortality-morbidity studies are obtained.