Astımlı olgularda inflamasyon takibinde yüksek rezolüsyonlu bilgisayarlı tomografinin yerinin ve lökotrien reseptör antagonistlerinin inflamasyona olan etkisinin değerlendirilmesi

Abstract

ÖZETAstımda görülen distal hava yollarındaki inflamasyonu göstermede non-invaziv bir yöntem olan yüksek rezolüsyonlu bilgisayarlı tomografi (YRBT)'ninetkinliğinin değerlendirilmesi amaçlandı.Randomize, prospektif, tek-kör, kontrollü çalışmaya sigara içmeyen, hastalığıkontrol altında olan 38 astımlı olgu (18-50 yaş arası, en az 3 yıldır astımı olan, ekakciğer patolojisi olmayan, FEV1>%60 olan) ve 18 sağlıklı, sigara içmeyen kontrolgrubu dahil edildi. Astımlı olgular iki haftalık bir run-in periyodu sonrasındabudenosid, formaterol ve lökotrien reseptör antagonisti (LTA), montelukast,(n:19,montelukast grubu) veya budenosid ve formaterol (n:19,non-montelukastgrubu) alacak şekilde randomize edildi. Çalışmanın başlangıcında tüm olgulara vekontrol grubuna YRBT uygulandı. Havayolunun toplam ve lümen çapları(lober vesegmental, subsegmental, lobüler), aortik ark, karina ve diyafragma seviyelerindeekspiryum ve inspirasyondaki akciğer dansiteleri birbirinden bağımsız iki ayrıradyolog tarafından ölçüldü. Duvar alanının tüm bronş alanına oranının yüzdesi(%WA) ve duvar kalınlığının (T) havayolunun çapına oranı (T/D) hesaplandı. Buölçümler vücut yüzey alanına (VYA) bölünerek kişilere göre standardize edildi. Budeğerlerin yanında ayrıca mozaik perfüzyon ve hava hapsi varlığı da değerlendirildi.Çalışmanın bitiminde YRBT astımlı olgularda tekrarlandı. Solunum fonksiyon testi deçalışma öncesi ve sonrasında tekrarlandı. Çalışmada olgular toplam iki ay takipedildi.Çalışmaya 9'u erkek 29'u kadın toplam 38 astımlı olgu dahil edildi. Gruplararasında demografik özellikler, astım süresi ve astım derecesi yönünden anlamlı birfark yoktu (p>0.05). T, %WA/VYA ve T/D değerleri kontrol grubuylakarşılaştırıldığında astımlı hastalarda daha yüksek bulundu (p<0.05). Çalışmanınbaşlangıcında montelukast alan ve almayan gruplar arasında T, %WA, T/D, dansite,mozaik perfüzyon, hava hapsi ve solunum fonksiyon testleri arasında anlamlı bir farkyoktu (p>0.05). kinci ay sonunda montelukast alan grupta T, %WA/VYA, T/Ddeğerleri azalırken montelukast almayan grupta bu değerlerde hafif bir artmasaptandı. Çalışma öncesi ve sonrası bu değerler arasındaki farklarkarşılaştırıldığında istatistiksel olarak anlamlı bir fark saptandı(p<0.05).Astımlı olgularda hava yolu çapı küçüldükçe duvar kalınlığının arttığı gözlendi.Lökotrien reseptör antagonistlerinin astımlılarda distal havayollarındakiinflamasyonun azalmasına katkıda bulunabileceği, YRBT'nin bu inflamasyonugöstermede ve tedavi izleminde kullanılabileceği düşünülmektedir.

SUMMARYThe aim of this study was to determine the effectiveness of high resolutioncomputed tomography (HRCT) in distal airway inflammation in asthmatic patients.In this randomized, prospective, single blind, and controlled study, 38 non-smoking, optimally controlled asthmatic patients (age between 18-50 years, asthmahistory more than 3 years, no pulmonary comorbidity other than asthma, FEV1>60%)and 18 healthy, non-smoking controls were included. Asthma patients defined byGINA criteria were randomized to receive budenoside, formoterol and leukotrienreceptor antagonist (LTA), montelukast (n:19, montelukast group) for systemictreatment or budenoside and formoterol(n:19, non-montelukast group) after 2-weekrun-in period. Before study, HRCT scanning was performed to all patients and controlgroup and measurements of total airway and lumen diameter (lobar and segmental,subsegmental, and lobular) density in expiration and inspiration at the level of aorticarch, carina, and diaphragma for each lung were made by two independentradiologists. Wall area as % total airway cross sectional area (WA%) and wallthickness (T) to airway diameter ratio (T/D) were calculated. These values werecorrected according to body surface area (BSA) of each patient. Also mosaicperfusion and air trapping were recorded. HRCT was performed again at the end ofthe study. Pulmonary function test (PFT) was done at the beginning and end of thestudy. All patiens were followed for two months.9 male and 29 female asthmatic patients were included. There was nosignificant demographic difference between two groups (p>0.05).Before study; T, WA%/BSA, T/D was greater in asthma patients than incontrols(p<0.05). There was no significant difference between montelukast and non-montelukast groups according to pulmonary function tests, airway wall thickness,WA%/BSA, T/D, density, mosaic perfussion, and air-trapping at the beginning of thestudy(p>0.05). After two months, in montelukast group T, WA%/BSA, T/D weredecreased, whereas these values were increased in non-montelukast group and thedifference between these values before and after study was significant(p<0.05).Wall thickness was increased with decrease in airway diameter in patients withasthma. Decrease in inflammation with the use of leukotriene receptor antagonisttreatment was observed. For this reason HRCT can show the inflammation inasthmatic patients and also it can be used in treatment follow up.