Ağ kafeslerin denizel ekosisteme olan etkilerinin modellenmesi

Abstract

Akuakültür sektörü geçen yirmi yıl boyunca oldukça gelişmiştir ve günümüzde dünya deniz ürünleri üretiminin %50'sine ulaşmıştır. Bu üretimin önemli kısmı kıyısal alanlarda yapılan ağ-kafes yetiştiriciliğinden gelmektedir. Bununla birlikte, denizel akuakültürdeki bu gelişim kıyısal bölgedeki çevresel sürdürülebilirlik hakkındaki endişeleri artırmaktadır. Akuakültür uygulamalarının zararlı etkilere sahip olabilmesi aşırı yemleme ve katı atık yönetiminin zayıf olmasına bağlıdır. Türkiye'deki çevresel potansiyel endişelerin büyük çoğunluğu spekülatif ve bilimsel dayanağı bulunmayan nedenlerdir.Bu projenin amacı, Türkiye'nin batısında, kıyısal bölgede konuşlanmış bulunan denizel ağ-kafes çiftliklerinin çevresel etkilerinin belirlenmesi ve daha iyi bir yönetim prosedürü ortaya koyarak gelecek projelere destek oluşturmaktır. Bu çalışmanın önemli bir parçası organik materyal birikiminin bir bilgisayar programı (MERAMOD) ile 2 yıl boyunca elde edilen gerçek veriler kullanılarak simüle edilmesidir. Ayrıca çalışmada, sediment tuzaklarından elde edilen gerçek veriler, simülasyon çıktıları ile karşılaştırılmıştır.Arazi verileri, sedimentasyon oranlarının 0,05-58,85 g/m2/gün değer aralığında olduğunu göstermiştir. Bununla birlikte, bilgisayar simülasyonları ile elde edilen organik materyal sedimentasyon oranları, arazi verilerine göre önemli derecede düşük çıkmıştır. Bu yüzden sediment tuzaklarından elde edilen verilerin simülasyonlarla doğrulanması gerekmektedir. Toplam organik karbon birikimi oranları 0,55-648,9 g/m2/yıl değer aralığında çıkmıştır. Öne çıkan en önemli sonuç, deniz tabanında yem ve fekal atıkların oluşturduğu partiküle sedimentasyona bağlı organik zenginliğin en çok kafes altlarında oluşmasıdır.Devlet birimleri ile birçok bilimsel disiplinlerin bir araya getirilerek ağ-kafes işletmelerinin kurulabileceği sağlıklı alanların belirlenmesi ve sürdürülebilir yönetim stratejilerinin geliştirilmesi ile ilgili yaklaşımların oluşturulması gerekmektedir.

Advances in the field of aquaculture has resulted in increased production during the last two decades and today aquaculture produces 50% of the world?s seafood. A considerable portion of this production comes from cage (net pen) aquaculture in coastal areas. However, the development of marine aquaculture along the coastal areas raises concerns about the sustainability of natural environment. The effects of aquaculture can be deleterious by increasing turbidity through over-feeding and poor waste management. In Turkey, the majority of potential environmental concerns is of a speculative nature and in many cases is not supported by scientific evidence.The current project aims to determine the effects of marine cage farms located in coastal regions in western Turkey with a view to suggesting procedures for better management in the planning and impact assessments and to assisting in the evaluation of future projects. An important part of this study concerns simulating the accumulation of organic material by a modeling software (MERAMOD) using field data collected during 2 years. We have also compared simulation results with data collected from sediment traps.Field data indicated that sedimentation rates ranged between 0,05-58,85 g/m2/day. However, computer simulations on sedimentation rate of organic material were significantly less than those of field data. Therefore, there is a need to validate simulations against data collected from sediment traps. Total organic carbon accumulation rates ranged between 0,55-648,9 g/m2/year. The organic enrichment of the seabed directly beneath the cages was the most prominent result of the sedimentation of particulate waste due to feeding and fecal wastes. It is in the interest of governmental agencies to integrate a multi-disciplinary approach in order to determine potential cage farm sites to develop sustainable management strategies.