dc.contributor.advisor | Onur, Ece | |
dc.contributor.author | Tuncer Günay, Özlem | |
dc.date.accessioned | 2021-05-07T09:01:42Z | |
dc.date.available | 2021-05-07T09:01:42Z | |
dc.date.submitted | 2007 | |
dc.date.issued | 2018-08-06 | |
dc.identifier.uri | https://acikbilim.yok.gov.tr/handle/20.500.12812/603505 | |
dc.description.abstract | VII. ÖZET Çalışmamızda astım patogenezinden ve semptomlarından sorumlu tutulan mediatörlerden, üriner Lökotrien E4 (LTE4) ile plazma EndotelinÂ1 (ETÂ1), MetalloproteinazÂ9 (MMPÂ9), ve Malondialdehit (MDA) düzeylerini tayin ederek, astımda standart ilaç tedavisine eklenen egzersizin yararlılığını ve altında yatan mekanizmayı göstermeyi amaçladık. Sağlıklı bireylerden oluşan 8Â13 yaşÂ grubundaki 13 çocuk kontrol grubunu, yeni astım tanısı almışÂ ve daha önce herhangi bir astım tedavisi başlanmamışÂ aynı yaşÂ grubundaki 30 çocuk ise hasta gruplarımızı oluşturmak üzere çalışmaya katıldı. 15 hastaya standart olarak 250Â375mg/gün inhale fulitikazon (inhale steroid), intermittant β2 agonist ve Montelukast (sisteinil LT reseptör antagonisti) verildi (Grup 1). Diğer 15 hastaya ise aynı standart tedaviye ek olarak egzersiz programı uygulandı (Grup 2). Egzersiz, 8 hafta boyunca, dörder kişilik gruplar halinde haftada 2 kez birer saat kondisyon bisikleti ile yaptırıldı. Antrenman yoğunluğu azami kalp hızının % 80'i olarak kabul edildi. Hasta gruplarının, çalışma başlangıcındaki (tedavi öncesi ve tedavi+egzersiz öncesi) ve sonundaki (tedavi sonrası ve tedavi+egzersiz sonrası), astım semptom skorları ve solunum fonksiyon testleri [zorlu vital kapasite 1. saniyede (FEV1), zorlu vital kapasite (FVC), FEV1/FVC, zirve akım hızı (PEF)] değerlendirildi. Ayrıca hastalardan çalışma başlangıcında ve sonunda, kontrol grubundan ise çalışma başlangıcında birer kez venöz kan örneği ve 24 saatlik idrar örneği alındı. 24 saatlik idrarda LTE4 ve kreatinin düzeyleri, serum örneklerinde MMPÂ9, Endotelin, Ig E ve Spesifik Ig E düzeyleri plazma örneklerinde ise MDA düzeyleri ölçüldü. Çalışma verileri, SPSS 10.0 istatistik paket programı kullanılarak istatistiksel olarak değerlendirildi. Gruplar arasında anlamlı fark olup olmadığı Mann Whitney U testi, Wilcoxon işaretli sıra testi, ki kare testi ile incelendi. Tedaviye eklenen egzersiz sonucunda ETÂ1 düzeylerinde grup 1'e göre istatistiksel olarak anlamlı azalma(24.2 ± 3.10 pg/ml vs 21.2 ± 2.43 pg/ml, p= 0.007), MMPÂ9 düzeylerinde(59.4 ± 11.3ng/ml vs 50.1 ± 14.43 ng/ml, p=0,06) ve semptom skorunda (4.7 ±2.10 vs 2.2 ± 1.20, p= 0.001)68 azalma ile solunumfonksiyon testlerinden özellikle FEV1 de (87.7 ± 19.20 vs 96.4 ± 11.38, p= 0.062). anlamlı artışÂ saptadık. LTE4, MDA, FVC, FEV1/FVC ve PEF düzeylerinde tedaviye eklenen egzersiz sonrası anlamlı fark saptayamadık. Sonuç olarak, çalışmamızda elde ettiğimiz bulgular ışığında astım patogenezinden sorumlu tutulan ETÂ1'in ve MMPÂ9'un tedaviye eklenen egzersize bağlı olarak azaldığını ve hastalığın iyileşmesi üzerinde olumlu etkiler yarattığını gösterdik. Ayrıca ilaç tedavisine eklenen egzersizin semptom skorunda ve solunum fonksiyon testlerinden özellikle FEV'1 de artışÂ sağladığı da elde ettiğimiz bulgular arasındadır. Çalışmamızda, egzersiz yaptırdığımız grupta, egzersiz programının devamı boyuca çocukların astım ile ilgili korkularının ve anksiyetelerinin azaldığını ve özgüvenlerinin arttığını da gözlemledik. Bu bulgular bize, astımlı çocukların tedavisinde fizik aktivitenin büyük önem taşıdığını göstermektedir. Egzersizin, astım tedavisindeki yerinin öneminin aydınlanmasıyla, astım tedavisine yeni yaklaşımlar kazandıracağını düşünmekteyiz.69 | |
dc.description.abstract | VIII. SUMMARY The aim of this study was to clarify the effect of the addition of exercise to medical treatment in asthma and to demonstrate underlying mechanism by determining MDA, ETÂ1, MMPÂ9 and LTE4 levels, which are accused in the pathogenesis and symptomatology of asthma. In our study, we have use a grup of 13 healty children between 8Â13 years old as the control grup. Patient group consisted of 30 children that have been recently diagnosed as asthmatic. 15 patients (Group 1) were started on standard treatment, 250Â375 μg/day inhalated fulitikazon (inhalated steroide), intermittant β2 agonist and montelukast (cysteinile LT receptor antagonist). Remaining 15 patients (Group 2) were started to the exercise program in addition to the standard treatment. For the exercise applications, patients have undergone oneÂhour condition cycling twice a week for 8 weeks in 4Âindividual groups. Exercise intensity was minimum 80 % of the maximum heart rate. PreÂstudy (before treatment and prior to treatment+exercise) and postÂstudy (after treatment and following treatment+exercise) asthma symptom score and respiratory function tests [Forced Expiratory Volume in first second (FEV1), Forced Vital Capacity (FVC), FEV1/FVC, Peak Expiratory Flow (PEF)] of patient groups were examined. Moreover, one venous blood sample and 24Âhour urine sample were obtained from the control group only at the beginning of the study, two venosus blood samples and 24 hour urine samples one at the beginning and one at the end of the study from patient groups. LTE4 and creatinine levels were detected in 24Âhour urine samples while, MMPÂ9, ETÂ1, Ig E and specific Ig E levels were determined in serum and MDA levels were measured in plasma samples. Study data were statistically examined by using SPSS 10.0 statistical software. Mann Whitney U test, Wilcoxon rank order test and chiÂsquare test were used. When we compare group 1 and group 2 post treatment values, we found significant decreases in group 2 at ETÂ1(24.2 ± 3.10 pg/ml vs 21.2 ± 2.43 pg/ml, p= 0.007), MMPÂ9 (59.4 ± 11.3ng/ml vs 50.1 ± 14.43 ng/ml, p=0,06) concentrations, and symptom scores. (4.7 ±2.10 vs 2.2 ± 1.20, p=70 0.001) In addition, there was a significant increase in group 2 FEV 1 values compared to group1 (87.7 ± 19.20 vs 96.4 ± 11.38, p= 0.062). However, we observed no significant differences in LTE4, MDA, FVC, FEV1/FVC and PEF parameters. In conclusion, our results revealed that ETÂ1 and MMPÂ9 parameters being proposed as pathogenetic factors of asthma are, decreased by additional exercise program to the medical treatment. These findings show the beneficial effects on improvement of disease in accordance with the findings obtained in our study. Moreover, another finding is that exercise added to the medication cause to increase in respiratory function tests, especially in FEV1, and symptom scores. In the exercise group of our study, we observed that while children?s fears and anxieties about asthma decreased and their self confidence increased during the exercise program. We suggest that exercise shall create new approaches for asthma treatment following the clarification of importance attributed to the exercise in asthma treatment.71 | en_US |
dc.language | Turkish | |
dc.language.iso | tr | |
dc.rights | info:eu-repo/semantics/openAccess | |
dc.rights | Attribution 4.0 United States | tr_TR |
dc.rights.uri | https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/ | |
dc.subject | Biyokimya | tr_TR |
dc.subject | Biochemistry | en_US |
dc.title | Çocuklarda astım hastalığının tedavisine eklenen egzersizin iyileşme üzerine olan etkilerinin araştırılmasında MMP-9, ET1, üriner LTE4 atım hızı ve diğer biyokimyasal parametrelerin rolü | |
dc.type | doctoralThesis | |
dc.date.updated | 2018-08-06 | |
dc.contributor.department | Biyokimya Ana Bilim Dalı | |
dc.identifier.yokid | 201639 | |
dc.publisher.institute | Tıp Fakültesi | |
dc.publisher.university | CELÂL BAYAR ÜNİVERSİTESİ | |
dc.type.sub | medicineThesis | |
dc.identifier.thesisid | 194609 | |
dc.description.pages | 78 | |
dc.publisher.discipline | Diğer | |