Skafoid kaynamamasında 1,2 interkompartmantal supraretinaküler arter saplı vaskülarize kemik greftlemesinin klinik ve işlevsel sonuçları

Abstract

Skafoid en sık kırık görülen karpal kemiktir ve el bileği biyomekaniğinde önemli rol oynamaktadır. Kırıkların tanı ve tedavisi genellikle gecikmiştir. Kaynamaya olumsuz etki eden lokal faktörler nedeniyle, özellikle yer değiştirmiş bel bölgesi ve proksimal kutup kırıklarında kaynamama sık görülmektedir. Kaynamamanın tedavisiz bırakılması önemli el bileği sakatlıklarıyla sonuçlanabilmektedir.Kaynamama tedavisinde geleneksel non vaskülarize greftlerin başarısı avasküler nekroz varlığında oldukça düşmektedir. Vaskülarize greftlemelerin başarılı sonuçları bu teknikleri uygun tedavi seçeneği haline getirmektedir.Bu çalışmada Celal Bayar Üniversitesi Ortopedi ve Travmatoloji Kliniğinde 1,2 interkompartmantal supraretinaküler arter saplı kemik greftlemesi yöntemi ile opere edilen hastaların klinik, radyolojik ve işlevsel sonuçları değerlendirilmiştir.Kriterlere uyan 20 hastanın tamamı erkekti( n=20). Ortalama yaş 26,4 (20-39) idi. Ortalama takip süresi 33,5 (12-63). Hastaların 13'ünde (%65) avasküler nekroz saptandı, 11 hastada (%55) bel bölgesi, 9 hastada (%45) proksimal bölge kırığı mevcuttu.Kaynama oranı tüm hastalarda %85 (n=17) olarak bulundu. Avasküler nekroz varlığında kaynama oranı %76,9 idi fakat bu fark istatiksel olarak anlamlı bulunmadı. Ortalama kaynama zamanı 11,4 hafta idi. Kırık lokalizasyonunun, sigara öyküsünün, ilk yaralanmadan sonra bize başvuru tarihinin, implant tipinin, yaşın, hasta taraf dominant taraf aynı olma durumunun, preop yüksek DASH skorlarının kaynamaya ve kaynama zamanına olan etkilerine bakıldı istatiksel olarak anlamlı fark saptanmadı.Radyolojik değerlendirmede operasyon sonrasında literatürle uyumlu olarak skafolunat açıda ve Natrass karpal yükseklik indeksinde istatiksel olarak anlamlı düzelme saptandı.İşlevsel değerlendirmede operasyon sonrasında DASH skorlarında istatiksel olarak anlamlı düzelme mevcuttu. Kontrlateral tarafla karşılaştırmalı kavrama gücü, çimdik güçleri, el bileği hareket açıklıkları literatürle uyumlu biçimde başarılı olarak değerlendirildi.Çalışma sonuçlarını değerlendirdiğimizde ; uygulanan vaskülarize greftleme tekniğinin avasküler nekrozu bulunan hastalarda dahil olarak yüksek düzeyde kaynama başarısı sağladığını, el bileğinin dizilimine olumlu etkisi olduğunu ve el bileği fonksiyonlarında yüksek düzeyde düzelme sağladığı sonucuna ulaştık.Kaynama sağlanamayan olgularda tek etmenden çok, birden çok etmeni olan olguların sonuçlarının kötü olma eğiliminde olduğunu düşünüyoruz. Çok merkezli ileriye dönük randomize çalışmaların bu etmenlerin daha iyi anlaşılabilmesine katkıda bulunacağını düşünüyoruz.Anahtar kelimeler: Skafoid kaynamama, tedavi, vaskülarize kemik greftlemesi, sonuçlar

Scaphoid fracture is the most common in the carpal bone fractures. Scaphoid acts an important role in the biomechanics of the wrist. Diagnosis and treatment is usually delayed. Due to local factors adversely affecting the union, especially displaced fractures of the waist region and the proximal pole nonunion is common. İf non-union untreated, can result in significant morbidity .The treatment of nonunion, in the presence of avascular necrosis success of conventional non-vascularized grafts decreases too much. Successful results of vascularized grafting in these situations, makes these techniques an appropriate treatment option for it.The purpose of this study was to evaluate clinical, radiological and functional outcomes of 1.2 intercompartmantal supraretinaculary artery ?based vascularized bone grafting with scaphoid nonunions who referred at Celal Bayar University, Department of Orthopedics and Traumatology.All patients were male ( n=20). Mean age was 26,4 (20-39). Mean follow up time was 33,5 (12-63) months. Avascular necrosis was present in 13 case (%65). Eleven patients (%55) had middle part nonunion and 9 patients (%45) had proximal pole nonunion.We achieved %85 union rate and scaphoid nonunions went on to union at an average of 11,4 weeks after surgery. Union rate was 76.9% in the presence of proximal pole avascular necrosis. In three patient we had treatment failure. Univariate risk factors for failure included proximal pole avascular necrosis, tobacco use, localization of fracture, smoking history, history of the application to us after the first injury, the implant type, age, preoperative higher DASH scores. There was no statistically significant effect on union and union time.Radiological evaluation; in accordance with the literature postoperative Natrass scapholunate angle and carpal height index showed a statistically significant improvement.Functional evaluation; postoperative DASH scores had a statistically significant improvement. Compared with contralateral side grip strength, pinch strength, wrist range of motion consistent with the literature were assessed as successful.İn this study we concluded that vascularized grafting technique including the patients with avascular necrosis, provided hıgh level union rates, obtained the positive effect on wrist alignment and provided high level improvement of wrist functions.In the cases with treatment failure, the patients with multipl risk factors tended to have more worse results. For better understanding these factors, multi-center prospective randomized studies are needed.Keywords: Scaphoid nonunion, treatment, vascularised bone greft, outcome