Celal Bayar Üniversitesi Hastanesi Psikiyatri Polikliniğine başvuran depresif bozukluklu hastalarda içselleştirilmiş damgalanma ve ilişkili değişkenler

Abstract

Amaç: Bu çalışmada, depresif bozuklukta hastalık şiddeti ve özelliklerinin, eşlik eden anksiyete varlığının, sosyodemografik özelliklerin ve benlik saygısının içselleştirilmiş damgalanma ile ilişkisinin araştırılması amaçlanmıştır. Türkiyede depresyon hastalarında depresyon şiddeti ile içselleştirilmiş damgalanma düzeyi ilişkisini araştıran çalışmaya rastlanmamıştır, bu çalışma ülkemizdeki literatür eksikliğine katkı sağlayacaktır ve ileride yapılacak olan çalışmalara örnek teşkil edecektir.Yöntem: Hasta grubu 05.01.2012-05.03.2012 tarihleri arasında Celal Bayar Üniversitesi Psikiyatri polikliniğine ayaktan başvuran DSM-IV-TR tanı ölçütlerine göre Depresif Bozukluk tanısı alan, çalışmaya katılmaya gönüllü olan hastalardan oluşturulmuştur. Tanı ölçütlerini karşılayan hastalara çalışmanın amacı anlatılıp sözel onayları alındıktan sonra yazılı onam formu doldurulup onayları alınmıştır. Araştırmaya alınan kişilere ilk olarak SCID-I (SCIDCV) görüşmesi yapılmış olup hasta grubuna DSM-IV'e göre tanı konulmuştur. SCID-I uygulaması sonucu depresif bozukluk saptanan hastalara Ruhsal Hastalıklarda İçselleştirilmiş Damgalanma Ölçeği (RHİDÖ), Rosenberg Benlik Saygısı Ölçeği (RBSÖ) ve Beck Depresyon Envanteri (BDE) verilip doldurtulmuştur. Sosyodemografik veri formu, hastalık veri formu, Hamilton Depresyon Derecelendirme Ölçegi (HAM-D), Hamilton Anksiyete Değerlendirme Ölçeği (HAM-A) araştırmacı tarafından uygulanıp doldurulmuştur.Bulgular: Sosyodemografik özellikler ile içselleştirilmş damgalanma arasında anlamlı ilişki saptanmamıştır. Yaşanan yerin il veya ilçe/kasaba olmasına göre içselleştirilmiş damgalanmanın anlamlı olarak değiştiği saptanmıştır ( t= -3.639, p=0.001). Psikiyatrik hastalık nedeniyle işten çıkma ve içselleştirilmiş damgalanma puanları arasında (z= -2.313, p=0.021); psikiyatrik hastalık nedeniyle arkadaş ilişkilerinde bozulma ile içselleştirilmiş damgalanma puanları arasında (z= -2.824, p=0.005); psikiyatrik hastalıklarını gizleme gereksinimi duyup duymadıkları ile içselleştirilmiş damgalanma puanları arasında (t=2.343,p=0.022) ; psikiyatrik tedaviyi gizleme gereksinimi duyma ile içselleştirilmiş damgalanma puanları arasında anlamlı istatistiksel ilişki olduğu saptanmıştır (t=3.323, p=0.001). MDB tanılı hastaların içselleştrilmiş damgalanma puanları BTA Depresif Bozukluk tanılı hastalara göre (z= -3.167, p=0.002) anlamlı olarak daha yüksek saptanmıştır. MDB epizodu içinde olanların içselleştrilmiş damgalanma puanları olmayanlara göre (t=6.486,p<0.001) anlamlı olarak daha yüksek saptanmıştır. HAM-D ve BDE ölçek puanları ile içselleştirilmiş damgalanma arasında anlamlı olarak pozitif ilişki saptanmıştır. Benlik saygısı ile içselleştirilmiş damgalanma arasında ters ilişki saptanmıştır. (p=< 0.001)Sonuç: Depresyonlu hastalarda içselleştirilmiş damgalanma düzeyleri dışarıdan gelen veya diğer insanlardan gelen olumlu yada olumsuz davranışlardan etkilenmemektedir. Ancak depresyonlu hastalarda içselleştirilmiş damgalanma düzeyleri, kişinin kendisini damgaladığını gösteren davranışlarla (işten ayrılma, arkadaş ilişkilerinde bozulma, psikiyatrik hastalığını veya tedavisini gizleme gereksinimi gibi) ilişkilidir. Türk toplumunda depresyon hastaları ile içselleştirilmiş damgalanma ilişkisini araştıran bu desende bir çalışmaya rastlanmamıştır. Kuramsal açıdan depresyonun da kişiyi hem kendisini hem yaşamı hem de geleceği olumsuz değerlendirmeye eğilimli hale getirdiği için içselleştirilmiş damgalanmayı artıracağı gibi artan içselleştirilmiş damgalanmanın da kişiyi daha depresif bir tabloya sokabileceği düşünülebilir. Yani büyük bir olasılıkla depresyon şiddeti ile içselleştirilmiş damgalanma arasında çift yönlü bir ilişki vardır. İçselleştirilmiş damgalanma yüksekliği benlik saygısı düşüklüğü ile anlamlı olarak ilişkili bulunmuştur. Benlik saygısındaki azalma içselleştirilmiş damgalanmanın bilinen bir sonucudur. Başlangıçtaki benlik saygısı düşüklüğünün daha sonraki takipte artmış içselleştirilmiş damgalanma düzeyini öngördüğü de bildirilmiştir. Bizim çalışmamız kesitsel bir çalışma olduğu için benlik saygısı ve içselleştirilmiş damgalanma arasında neden sonuç ilişkisi kurulamamaktadır.

Objective: In this study, our aim is to investigate the relationship between symptom severity and characteristics of disease, presence of comorbid anxiety, sociodemographic variables and self esteem in depressive disorder with internalized stigma. In Turkey, there is not any study about the relationship between levels of internalized stigma with the severity of depression in people with depressive disorders. This study will contribute to the literature deficiency in our country and set an example for other studies.Methods: Patients, refered to Celal Bayar University Psychiatry Unit at the date of 05.01.2012-05.03.2012, diagnosed with depressive disorder according to DSM-IV-TR diagnose criterias and were voluntary for were included to the study. Aim of the study was explained to the patients. Written and spoken informed consents were taken. First of all, SCID-I (SCIDCV) interviews were made to patient group and diagnosed according to DSM-IV. Then, sociodemographic data form and psychiatric disorder data form were applied. Hamilton Anxiety Scale, Hamilton Depression Scale were applied by the interviewer. İnternalized Stigma of Mental İllness Scale, The Rosenberg Self-esteem Scale and Beck Depression İnventory were applied by self reporting.Results: There was not any significant difference between sociodemographic variables and internalized stigma. There was significant differance in internalized stigma up to the person lives in city or town/village ( t= -3.639, p=0.001). Quitting from work because of psychiatric disorder was associated with significantly differance in internalized stigma (z= -2.313, p=0.021); Breakdown in friendships because of psychiatric disorder was found to be associated with significantly in internalized stigma (z= -2.824, p=0.005); Hiding psychiatric disorder was found to be associated with significantly in internalized stigma (t=2.343,p=0.022) ; hiding psiychiatric treatment was associated with significantly differance in internalized stigma (t=3.323, p=0.001). People with major depression?s internalized stigma was significantly higher of those with depressive disorder not otherwise specified(z= -3.167, p=0.002). People in major depression epizode?s internalized stigma was significantly higher of those not in the epizode (t=6.486,p<0.001) . HAM-D and BDE scales and internalized stigma were significantly associated. There was a negative significant correlation between self-esteem and internalied stigma(p=< 0.001).Conclusions: İn conclusion, most of the sociodemographic variables do not associated internalized stigma.Perceptions of current discrimination do not have to predict higher internalized stigma. İnternalized stigma is associated with higher depression semptom severity, anxiety level and lower self-esteem. Reduced self-esteem is a known consequence of higher internalized stigma. Since this is a cross-sectional study we can not draw causal inferences between depression and self-esteem. But as we know from the current studies there is bidirectional relationship between depression and internalized stigma; between internalized stigma and self-esteem. İnternalizd stigma affects many domains in the lives of people with mental illnesses. İnternalized stigma worsens self-esteem, social relationships, treatment adherence, seek help for treatment and causes delay in the mental illness treatment. İnternalized stigma is more usefull and malleable while monitoring a person?s clinic than public stigma or perceived stigma. Treatment approaches that focus on reducing internalized stigma may be able to reverse the negative outcomes of this concept.