2010-2013 yılları arasında nöroloji yoğun bakım ünitesinde takip edilen hastalarda primer hastalığın ve metabolik durumlarının eeg üzerine olan etkileri

Abstract

Nörogörüntülemede çok önemli ilerlemelere rağmen elektroensefalografi (EEG) stupor ve komalı hastaların değerlendirilmesinde halen çok önemli bir yardımcı tanı yöntemi olarak kullanılmaktadır.Rutin elektroensefalografi (EEG); interiktal dönemde,30 dakika süre ile, 5-6 defa göz açma-kapama, 3-4 dakika hiperventilasyon, düşük ve yüksek frekanslarda intermittan fotik stimülasyonu gibi provakasyon yöntemlerinin kullanıldığı bir nörofizyolojik tetkik yöntemidir. Bu tetkik yönteminin bilinç bozukluğu ile giden klinik tablolarda sensitivitesi ve spesivitesi yüksektir. Tetkik süresinin artırılması, video görüntüleme özelliğinin eklenmesi, intragrid-epidural-subdural elektrodların devreye girmesi, çoklu kanal sayıları, spektral inceleme özelliklerinin kullanılabilmesi gibi kantitatif özellikler EEG'nin kullanım değerini daha da artırmıştır. Bazı metabolik belirteçlerin yüksekliği (kan üre nitrojen, kreatinin, potasyum, klor, sodyum) veya düşüklüğü (kalsiyum, albümin, hematokrit, karbondioksit, PO4) EEG anormalliği ile doğru orantılı korelasyon gösterir. Biz de bu çalışmamızda EEG bulguları ile elektrolit, BFT, hemotokrit, KCFT, kan şekeri değerlerini kıyasladık. Bu klinik tablolarda video monitorizasyon tetkikinin yerini araştırdık. Sonuç olarak; bilinç bozukluğu olan hastalarda bu gün için EEG tetkikinin hakettiği önemde rutinde yer almadığını düşünüyoruz. Rutin EEG ile kıyaslandığında uzun süreli video EEG monitorizasyonu çok daha değerli katkılar sunmaktadır. Bu nedenle yoğun bakım koşullarında izlerken bilinç bozukluğu ya da bilinç değişikliği olan tüm olgularda rutin ya da olabiliyorsa uzun süreli video EEG tetkiki yapılmalıdır.

Electroencephalography (EEG) is still being used as a very important adjuvant diagnostic modality in evaluating the patients with stupor and coma despite substantial advances in neuro-imaging. Routine electroencephalography (EEG) is a neurophysiological investigation for which several provocative methods are used such as 5 to 6 times eye opening-closing for 30 minutes during the interictal period, hyperventilation for 3 – 4 minutes, or intermittent photic stimulation at low and high frequencies. This investigation has high sensitivity and specificity for the clinical conditions presenting with altered conscious. Several quantitative features increased value of using EEF such as increasing duration of the investigation, integrating feature of video-imaging, activating intragrid-epidural-subdural electrodes, multiple canal numbers, and using the possibility of spectral examination. Elevation (blood urea nitrogen, creatinine, potassium, chloride, sodium) or reduction (calcium, albumin, hematocrit, carbon dioxide, PO4--) correlates directly with abnormal EEG. In the present study, we compared EEG findings with electrolytes, renal and hepatic function tests, hematocrit, and blood glucose level. We investigated place of video monitoring for these clinical condition. In conclusion, we believe that EEG has not gained the importance it deserves currently for the patients with altered conscious. Compared to routine EEG, long-term video EEG monitoring offers much more contribution. Thus, routine EEG or long-term video monitoring EEG, if possible, should be performed in all cases showing impairment or alteration of conscious during monitoring in the intensive care unit.