Sağlık hizmetleri personelinde ayak fonksiyonel bozukluğunun klinik, fonksiyonel ölçekler, pedobarometrik değerlendirmeler ile belirlenmesi ve ev egzersiz programının etkileri (tek merkezde )

Abstract

Amaç: Çalışmamızdaki amacımız uzun süre ayakta ve oturarak çalışan sağlık personelinde ayak ağrısının klinik, fonksiyonel ve pedobarografik olarak değerlendirilmesi ve ev egzersiz programının ayak ağrısı üzerine etkinliğinin araştırılmasıdır. Gereç ve Yöntem: Çalışmamıza Celal Bayar Hafsa Sultan Hastanesinde çalışan hemşire, sekreter ve personelden ayak ağrısı olan yaşları 22- 54 arasında değişen 100 hastane çalışanı dahil edildi. Katılımcılar 2 gruba ayrıldı. 1. Grup oturarak çalışan ev egzersiz programı verilen grup, 2. Grup ayakta çalışan ev egzersiz programı verilen gruptur. Tüm katılımcılar sırasıyla demografik değerlendirme, antropometrik ve fiziksel ölçümler( boy, kilo, vücut kitle indeksi vs.), Ayak Postür İndeksi Değerlendirmesi, Visuel Analog Skala(VAS), Ayak & Ayak Bileği Özürlülük Endeksi (FADI) Skoru, Beck Depresyon Ölçeği, Yaşam Kalite İndeksi (SF -36) ile değerlendirildi. Katılımcıların ayak bileği eklem hareket açıklığı (ROM) ölçümleri, dorsifleksiyon-plantar fleksiyon, inversiyon-eversiyon şeklinde inklinometre ile ölçüldü. Ayak bileği kas gücü değerlendirmeleri dorsifleksiyon-plantar fleksiyon inversiyon-eversiyon şeklinde manuel kas testi ile yapıldı. Sonrasında tüm katılımcılara standart ev egzersiz programı verildi ve 3 ay sonra kontrol muayeneleri yapılarak sonuçlar değerlendirildi. Bulgular: Egzersiz sonrası her iki grupta SF-36 skorunun alt gruplarında, VAS skorlarında, FADI skorlarında düzelme (p<0,05), Beck depresyon ölçeğinde de oturarak çalışan grupta anlamlı düzelme saptandı (p:0,019). EHA değerleri egzersiz sonrası tüm gruplarda arttı ancak her iki grupta özellikle ayak bileği plantar fleksiyon ve dorsifleksiyonda anlamlı artışlar gözlendi (p<0,05). Plantar basınçlarda egzersiz sonrası ayakta ve oturarak çalışan grupta dinamik maksimum basınç değerlerinde anlamlı farklılık saptanmamıştır. Statik basınç değerlerine baktığımızda ayakta çalışan grupta statik ön ayak orta basınçlarında anlamlı azalma saptanmış(p: 0,028, p: 0,029 sırasıyla sağ ve sol ayak için), oturarak çalışan grupta anlamlı fark saptanmamıştır.Sonuç: Kas iskelet sistem sorunlarından birisi olan ayak ağrısının hastane çalışanlarında sık rastlanan bir durum olduğunu ve 3 aylık ev egzersiz programı sonrası her iki grupta VAS skorlarında, FADI skorlarında ve SF-36 yaşam kalitesi alt gruplarında anlamlı düzelmeler saptadık.

Objectives: The purpose of our study is to evaluate foot pain in hospital personnel working in a sitting and standing position for long hours clinically, functionally and pedobarogrphically and also to investigate effectiveness of home exercise program on foot pain. Methods: Our study included 100 hospital personnel (nurses, secretaries and cleaning staff), aged from 22 to 54, works at Celal Bayar University Hafsa Sultan Hospital and suffering from foot pain. 100 hospital personnel divided into 2 groups. First group consists of 50 hospital personnel work in a sitting position and second group consists 50 hospital personnel work in a standing position. Both groups were applied home exercise program. Physical (height, weight, body mass index), anthropometric and demographic measurements were noted in both groups. Each person in the study also evaluated with Food Posture Index, Visual Analog Scale, Beck's Depression Inventory, Foot&Foot Ankle Disability Index and Quality of Life Questionnaire Scoring (SF-36). Foot ankle range of motion measurements (dorsiflexionplantar flexion and inversion-eversion) obtained with inclinometer. Manual muscle testing (dorsiflexion-plantar flexion, inversion-eversion) performed to assess foot ankle muscle strenght. After 3 month home exercise program each person in the study was re-examined and results were noted. Results: After home exercise program; improvements obtained on VAS scoring, subgroups of SF-36 scoring and FADI scoring in both groups (p<0,05). There were improvement on Beck's Depression Scale for personnel works in a sitting position (p:0,019). After home exercise program; joint range of motion values increased and especially plantar flexion and dorsiflexion improved significantly in both groups (p<0,05). After exercise there were no significant difference on plantar dynamic maximum pressure values for both groups. After exercise; significant central forefoot static pressure decrease found in hospital personnel working in a standing position(p: 0,028, p: 0,029, for right and left foot respectively) but there were no significant pressure loss in hospital personnel working in a sitting position. Conclusions: Foot pain is a musculoskeletal system symptom encountered frequently among hospital personnel. After 3 month home exercise program; significant improvements found on VAS scoring, FADI scoring and subgroups of SF-36 scoring in hospital personnel working in both sitting and standing positions.