Giardia Intestinalis`in aksenik kültürlü, patogenezi ve tanısal özellikleri

Abstract

ÖZET Çalışmamızda G. iniestinalis trofozoitlerinin kültüründe en uygun besiyerinin saptanması amacıyla, üç farklı şekilde elde edilen trofozoitîerin HSP3, TPSI, TYI-S-33, BI-S-33, RPMI 1640, GI ve Mc Coy gibi besiyerlerinde kültürleri denenmiştir. İlk olarak insandan elde edilen farklı suşlara ait kistlerin ekskistasyonu sonucu oluşturulan trofozoitier denenmiş ve en uygun olanının HSP3 besiyeri olduğu sonucuna varılmıştır. İkinci aşamada deneysel olarak G. intestitmİis kistîeriyîe iııfekte edilen kemelerden alman trofozoitîerin kültürü denenmiş ve burada da HSP3 besiyerinin en uygun olduğu gözlenmiştir. Üçüncü olarak kültüre alıştırılmış WB ve GS/M-83-H7 suşlarının kültürü yapılarak hem GI hem de HSP3 besiyerinde de trofozoitîerin uzun süre canlılığını koruduğu saptanmıştır. Giyardiyoz oluşturma çalışmalarında, fare, keme, tavşan, kedi ve köpeğe 6x10* kîst/ml olacak şekilde kistler verilmiş ancak keme dışındaki hayvanlarda infeksiyon geliştirilememiştir. Hem normai hem de kortizonlu kemelerde en fazla kist atımının 7. günde gerçekleştiği bulunmuştur. İnfekte edilebilen hayvanlarda, parazitin iieum bölgesine yerleştiği ve bu nedenle de patolojik değişimlerin bu bölgede yoğunlaştığı belirlenmiştir. Giyardiyozun tanısına yönelik olarak yaptığımız çalışmanın birinci kısmında, giyardiyozîu 50 hastanın, 49'unda ELISA yöntemi ile dışkıda Giardia intestinatis'e özgü antijenler saptanırken, 1 hastada saptanmamıştır. Kontrol grubu ile yapılan karşılaştırmalar sonucunda, ELISA5 nın duyarlılığı % 98, özgüllüğü % 92 olarak belirlenmiştir. Tanı çalışmalarının ikinci kısmında IFAT yöntemiyle kendi hazırladığımız antijen kullanılarak, 35 giyardiyozîu hastanın 14 'ünde hem IgG+IgA, 1 Tinde IgG + IgM + IgA, 6'sında sadece IgG, 4'ünde ise IgG + IgM antikorları bulunmuştur. Kontrol grubundaki 15 çocuğun 6'sında IgA tipi antikorlar, 5 çocukta da IgG tipi antikorlar saptanmıştır. 73

SUMMARY Axenic Cultivation, Pathogenesis, and Diagnosis Properties of Giardia intestinalis In this study, we have tried to find out the best culture medium for Giardia intestinalis trophozoites. For this purpose, we used three strains of G. intestinalis obtained from different sources and tried to cultivate it in HSP3, TPSl, TYI-S-33, BI-S-33, RPMI 1640, GI and Mc Coy media. We can summaries our results as below: 1. The trophozoites obtained by the excystation of cysts of human origin were used in inoculating of the above media. According to our results the HSP3 medium was the most appropriate culture medium. 2. Rats were infected with the cysts of G. intestinalis of human origin; then the trophozoites obtained from these animals were used in the inoculation of 7 media which mentioned above. Again, the HSP3 was found as the best medium for the cultivation of Giardia intestinalis trophozoites. 3. WB and GS/M-83-H7 strains, which were adapted to in vitro cultivation again used in the inoculation of the 7 test media. In this case we have detected that trophozoites were multiplied and remained alive for a long period of time in GI and HSP3 media. We have tried to establishing giardiosis in laboratory animals (some of them were given cortisone) such as mice, rats, rabbits, cat and dog. These were inoculated with an average of 6x1 06 cysts/ml via gastric lavage except the dog which was infected through its drinking water. Except rats, none of these animals were infected. The maximum number of cyst excretion was obtained on the seventh day post infection both in cortisone treated and normal rats. Interestingly, in the infected animals trophozoites were observed in ileum and pathological findings were found in the same area too. 74