Sabit protetik restorasyonlarda kullanılan farklı fiberle güçlendirilmiş kompozit yapıların yüzey sertliği, yüzey pürüzlülüğü ve sitotoksisitelerinin karşılaştırmalı olarak incelenmesi

Abstract

ÖZETProtetik dişhekimliğinde, köprü yapımında genellikle altyapı materyali olarak değersizmetal alaşımları kullanılmaktadır. Ancak değersiz metal alaşımlarının düşük biyolojik uyumu,yüksek korozyon özellikleri, destek dişte renk değişikliği ve retansiyon problemi gibidezavantajlarının bulunması araştırıcıları alternatif materyal arayışına yöneltmiştir. Sonyıllarda bu alternatifler arasında fiberle güçlendirilmiş kompozitler (FGK'ler) üstün estetik vemekanik özellikleri ile öne çıkmaktadırlar. Bu materyallerin avantaj ve limitlerinininbilinmesi klinisyene her farklı klinik durumda en dayanıklı ve biyouyumlu fiberlegüçlendirilmiş kompoziti seçebilmesini sağlar.Bu araştırmada fiberle güçlendirilmiş farklı kompozit materyallerin yüzey sertliği, yüzeypürüzlülüğü ve sitotoksisiteleri karşılaştırmalı olarak incelendi. Çalışmada incelenmek üzereAdoro/Vectris, SculpturePlus/Fibrekor ve Artglass materyalleri seçildi. Çalışmada kullanılankompozit disklerin hazırlanmasında ISO 10993 standardına uygun olarak 8mm x 2mmboyutlarında silindirik olarak hazırlandı. Adoro/Vectris ve SculpturePlus/Fibrekor gruplarıkendi içlerinde kompozit, fiber ve kompozit+fiber olacak şekilde gruplandırıldı.Yüzey pürüzlülüğü değerleri Ra (Roughness average) ve yüzey sertliği değerleri VHN(Vickers hardness number) cinsinden ölçüldü. Bu testlerde örnek sayısı her kompozit grubuiçin 24 olarak belirlendi.Daha sonra aynı örnekler üzerinde ISO 10993-5 standardına uygun olarak sitotoksisitetestleri gerçekleştirildi. Bu testte agar difüzyon yöntemi kullanıldı. 5 adet kompozit, 5 adetfiber ve 5 adet kompozit+fiber örnek ile test gerçekleştirildi. Maddelerin agar difüzyontestindeki sitotoksik etkileri ISO 10993-15 kriterlerine göre ışık mikroskobu altındadeğerlendirildi ve fotoğraflandı. Bu değerlendirmede sitotoksisite derecesi Lizis-indeksyardımıyla saptandı.Çalışmamızın istatistiksel değerlendirilmesinde Kruskal-Wallis ve Mann-Whitney Utesti kullanıldı.Her üç kompozit grubunun yüzey pürüzlülüğü ve yüzey sertliği miktarlarının arasındaönemli bir fark bulunmadı. ncelenen kompozit örneklerden Adoro, aynı değerde toksikbulunan Sculpture Plus ve Artglass materyallerinden daha az toksik bulundu. ncelenen fiberörnekler kompozit örneklerden daha toksik bulundu. Vectrisin Fibrekordan daha fazla toksiketkiye neden olduğu saptandı. Kompozit örneklerin fiberlerle birleşmeleri sonucunda toksiketkinin arttığı gözlendi. Bu artış Adoro/Vectris grubunda ilave etki, SculpturePlus/Fibrekorgrubunda sinerjistik etki olarak gözlemlendi.Bu bulgulara göre, günümüzde kullanılan FGK sistemlerinin yüzey özelliklerininbirbirlerine benzediği ve klinik kullanım için uygun oldukları belirlenmiştir. Ancak özellikleyüksek sitotoksisiteleri nedeniyle, içeriklerinde bulunan fiber yapıların intraoral dokularlatemaslarının kesilmesine özen gösterilmesi gerekmektedir.

SUMMARYIn prosthetic dentistry, base metal alloys have been used widely in partial fixed dentureconstruction. However, disadvantages like poor biocompatibility, high corrosion, colourchange on abutment tooth and retention of these materials directed the researchers to searchalternative materials. In these days, fiber reinforced composites (FRC?s) have been come intoprominence with their excellent aesthetic and mechanical characteristics in these alternatives.Knowing the advantages and the limitations of these materials provide the clinician to choosemost durable and biocompatible fiber reinforced composite in all varied clinic situations.In this study, surface hardness, surface roughness, and cytotoxicity of different fiberreinforced composites have been investigated in comparison. For the investigation,Adoro/Vectris, SculpturePlus/Fibrekor and Artglass materials were selected. Composite disksused in the study were prepared as 8mmx2mm cylindrical shapes according to the ISO 10993standards. Adoro/Vectris and SculpturePlus/Fibrekor groups were divided into composite,fiber, and composite+fiber groups in them.Surfgace roughness values were recorded as Ra (Roughness average) and surfacehardness values were recorded as VHN (Vickers hardness number). In these tests, specimennumber was determined as 24 for each composite groups.Afterwards, cytotoxicity tests achieved on the same specimens according to ISO 10993-5 standards. In this test agar diffusion method was used. The test was conducted with 5composite, 5 fiber, and 5 composite+fiber specimens. The cytotoxic effects of the materialswere evaluated under light microscope according to ISO 10993-15 standard andphotographed. In this evaluation, the cytotoxicity rankings were determined with Lyzis Index.In the statistical evaluations of our study, Kruskal-Wallis and Mann-Whitney U testswere used.No statistical difference was found between the surface roughness and surface hardnessmeasurements of 3 composite groups. In investigated composite materials, Adoro was foundto be less cytotoxic than Sculpture Plus and Artglass materials, which have the same cytotoxicrankings. The evaluated fiber materials were found to be more cytotoxic than compositematerials. Vectris was found more cytotoxic than Fibrekor. It was observed that, the cytotoxiceffects of composites increased after combined with fibers. This enhancement was observedas additional effect in Adoro/Vectris group and as synergistic effect in SculpturePlus/Fibrekorgroup.In respect of these findings, it was determined that, fiber reinforced composite systemsused today have similiar surface characteristics and they are suitable for clinic usage.However, especially because of their high cytotoxicity, the contact of fiber textures withintraoral tissues must be avoided.