Farklı adeziv sistemlerin ve kompozit rezinlerin birbirleri arasında değiştirilerek kullanılmasının mikro-makaslama bağlanma dayanımı ve mikrosızıntı yönünden incelenmesi

Abstract

Bu çalısmanın amacı üç farklı firmanın ürettigi adeziv sistemler vekompozit rezinlerin birbirleri arasında degistirilerek kullanılmasının, mine-dentinbirlesimi ve dentine olan baglanma dayanımları ile mikrosızıntı miktarınaetkilerini in vitro kosullarda karsılastırmalı olarak degerlendirmektir.Grupların baglanma dayanımlarını degerlendirmek için mikro-makaslamatest metodu seçilmistir. Bu amaçla disler yüzeyleri hazırlandıktan sonra rasgeledokuz gruba ayrılmıstır. Baglantı testi için mine-dentin birlesim alanı ve bualandan yaklasık 2 mm uzaklıktaki dentin bölgesi seçilmistir. Yüzeylere adezivsistemler uygulandıktan sonra 0,7 mm çapında ve 1 mm boyundaki plastik tüplerkullanılarak dis yüzeylerine kompozit rezinler yerlestirilmistir.Örneklerin her birine 1 mm/dak hızla kopma meydana gelinceye kadarmakaslama kuvveti uygulanmıstır. Kırılan örneklerin kopma yüzeyleri daha sonrastereomikroskopta ve taramalı elektron mikroskopunda incelenmistir.Mikrosızıntı testi için dislerin mezyal ve distal yüzlerine standart ikincisınıf kaviteler açılmıstır. Disler rasgele dokuz gruba ayrıldıktan sonra çalısmamıziçin seçilen adeziv sistemler ve kompozit rezinlerle restore edilmistir.Hazırlanan örnekler, 37°C'lik suda 24 saat bekletilmistir. Daha sonraörneklere 1000 kez, 5±2 °C ile 55±2 °C dereceleri arasında, her bir su banyosunda30 saniye bekleyecek sekilde termal siklus uygulanmıstır. %0,5'lik bazik fuksinsolüsyonu içinde 37°C `de 24 saat bekletildikten sonra disler mezyo-distaldogrultuda orta hat boyunca düsük devirde su sogutmalı elmas separe ile ikiyeayrılarak kesit yüzeyleri stereomikroskopta incelenmistir. Boya penetrasyondereceleri, okluzal ve gingival bölge için belirledigimiz skorlara görekaydedilmistir.Çalısmamızdan elde ettigimiz verilerin degerlendirilmesinde, Kruskall-Wallis Testi, Varyans Analizi, Tukey Testi ve ki Ortalama Arasındaki FarkınÖnemlilik Testi kullanılmıstır.Excite adeziv sistemi dısında, aynı adeziv sistemin farklı kompozitlerlekullanılması baglanma dayanımı ve mikrosızıntı yönünden önemli bir farklılıkolusturmamıstır. Bununla beraber adeziv sistemlerin ve kompozit rezinlerindegistirilerek kullanılması ile olusturulan dokuz grup ikiserli olarakkarsılastırıldıgında farklılık önemli bulunmustur.Dentinde baglanma dayanımı yönünden en iyi sonucu SE Bond vermistir.Mine-dentin bilesiminde ise SE Bond'un, iBond'a göre önemli derecede dahayüksek baglanma dayanımı gösterdigi saptanmıstır.Adeziv sistemlerin okluzal sızıntı degerleri karsılastırıldıgında iBond veSE Bond arasındaki farklılık önemli bulunmustur. Gingival bölgede ise adezivsistemler arasında anlamlı bir farklılık bulunmamıstır.Sonuç olarak; 1) adeziv sistemler ve kompozit rezinler degistirilerekkullanıldıgında grupların hepsinin kabul edilebilir sonuçlar gösterdigini, 2)kullandıgımız adeziv sistemlerin restorasyonun performansında daha etkilioldugunu söyleyebiliriz.

The purpose of this study was to evaluate and compare theeffect of the in vitro use of adhesive systems and compositeresins produced by three different companies on bonding strengthcombined with the amount of microleakage upon dentin and theenamel-dentin junction.Micro-shear test method was selected to evaluate the bondingstrength of the groups. For this reason, teeth were randomlydivided into nine groups after preparing their surfaces. For theconnection test, the enamel-dentin junction and the dentin regionat approximately 2 mm away from enamel-dentin junction wereselected. After applying the adhesive systems to these surfaces,the composite resins were placed on the tooth surfaces using 0.7mm diameter, 1 mm long plastic tubes.Shear force was applied to each specimen at a crossheadspeed of 1mm/minute until failure occured. The surfaces of thebroken samples were later studied under stereo and scanningelectron microscopes.For the microleakage test, standard class II cavities wereprepared on the mesial and distal sides of the teeth. After theteeth were randomly divided into the nine groups, they wererestored using the adhesive systems and composite resins chosenfor this study.The prepared samples were placed in 37°C water for 24hours. Afterward, thermal cycling was applied by placing eachsample 1000 times into a waterbaths at between 5±2°C to 55±2°C fora period of 30 seconds for each waterbath. After keeping them ina 37°C 5% basic fuchsin solution for 24 hours, teeth were cut atlow speed, along the center line in the mesio-distal direction,using a water-cooled diamond saw and the surfaces were examinedunder a stereo microscope. Dye penetration levels were recordedin accordance with our previously determined occlusal and gingivalregion scores.Variance Analysis, Kruskall-Wallis, Tukey and DifferenceBetween Two Averages Tests were performed in statistical analysis.Except the Excite adhesive system, no difference in bondingstrength or microleakage was observed when the same adhesivesystem was used with different composites. At the same time, whenthe adhesive systems and composite resins were changed and theirrelationships with the nine groups were compared in groups of two,the difference was found to be significant.In the evaluation of dentin bonding strength, SE Bondproduced the best results. It was determined that SE Bond, whencompared to iBond, showed a significantly higher bonding strengthin regard to enamel-dentin union.Upon comparing the occlusal leakage values of the adhesivesystems, the difference between iBond and SE Bond was found to besignificant. In the gingival region, however, the difference wasnot significant.The following conclusions can be drawn; 1) it is possible tochange adhesive systems and composite resins between groups as allof the groups showed acceptable results, 2) it can be said thatbonding agents used in this study was more effective in theperformance of the restoration.