Show simple item record

dc.contributor.advisorSaraç, Bülent
dc.contributor.authorÇolakoğlu, Emre
dc.date.accessioned2021-05-07T08:58:06Z
dc.date.available2021-05-07T08:58:06Z
dc.date.submitted2009
dc.date.issued2018-08-06
dc.identifier.urihttps://acikbilim.yok.gov.tr/handle/20.500.12812/601242
dc.description.abstractBu deneysel çalışmada, genellikle yoğun bakımda sedasyon amacı ile kullanılan deksmedetomidin, midazolam ve klonidinin normal ve peritonitli sıçan kalın barsak motilitesi üzerindeki inhibitör etkileri araştırılmıştır.Çalışmamızda her birinde 8 adet erkek Wistar-Albino cinsi erişkin rat içeren 2 grup oluşturuldu. 1. grup olan kontrol grubuna sham operasyonu yapıldı. 2. grupta (peritonit grubu) dokular alınmadan 24 saat önce cecal ligation and puncture (CLP) yöntemi ile peritonit oluşturuldu. Operasyonlardan 24 saat sonra her iki gruptaki sıçanlar intraperitoneal tiyopental enjeksiyonu ile öldürülerek karınları açıldı proksimal kolon ve distal kolon dokuları alınıp Krebs Bikarbonat solüsyonu içinde çevre dokularından ve barsak içeriklerinden temizlenerek 1 cm'lik preparatlar halinde kesildi. Kesilen preparatlar 37 ºC ısıtılan ve % 95 O2 ve %5 CO2 ile gazlandırılan organ banyosuna asılarak KCl ile kastırıldıktan sonra, spontan kasılma yanıtları ve spontan kasılmalar üzerine deksmedetomidin, midazolam ve klonidin'in inhibitör etkilerine bakıldı.Çalışmamızda KCl yanıtlarında her 2 grupta ve proksimal ve distal kolon arasında anlamlı bir fark yoktu. Spontan kasılmalar yönünden proksimal kolonun spontan kasılmaları distal kolona göre daha fazlaydı ve peritonitli grupta kontrol grubuna göre spontan kasılmalar daha fazlaydı. İlaçların etkileri hem kontrol hem de peritonitli grupta her iki dokuda da konsantrasyona bağlı olarak spontan kasılmalarda inhibitör özellikteydi. Bu inhibitör etkiler kontrol grubunda peritonitli gruba göre daha fazlaydı. Her grup ve her dokuda da bu 3 ilacın spontan kasılmalar üzerinde inhibitör etki bakımından en güçlüsü deksmedetomidin ve distal kolon peritonitli grup hariç (burada klonidin ve midazolam benzer inhitör etki yapmışlardı) en zayıfı da klonidindi. Bu sonuçlar bize spontan aktiviteleri azaltma ve önleme açısından özellikle kontrol gruplarında deksmedetomidinin diğerlerine göre daha etkili olduğunu ve yoğun bakımdaki ishalli hastalarda (peritonit veya değil) bu 3 ilacın da kullanılabileceği ama deksmedetomidinin diğerlerine göre daha faydalı olabileceğini düşündürmektedir.Anahtar kelimeler: Deksmedetomidin, Midazolam, Klonidin, Peritonit, Spontan kasılmalar, Yoğun bakım
dc.description.abstractIn this experimental study, the inhibitor effects of dexmedetomidine, midazolam and clonidine, generally used for sedation in intensive care units, on rat colon motility in control and peritonitis groups were investigated.Sixteen male wistar-albino rats were divided in two groups (eight in each) in this study. The first group consisted of sham surgical controls that underwent the same procedure as the peritonitis group. Rats in the second group underwent cecal puncture and ligation. At the second laparotomy, 24 h later, the rats were killed by thiopental sodium injection. The abdomen was opened with a midline incision and proximal and distal colon were removed and placed in previously aerated (95% O2 and 5% CO2) Krebs-bicarbonate solution. Proximal and distal colon segments with 1 cm thickness were placed in circular direction in a 10 mL tissue baths, filled with pre-aerated Krebs Bicarbonate solution (KBS) at 37°C. By this way, after KCl contraction responses, spontaneous contraction responses, and inhibitor effects of dexmedetomidine, midazolam and clonidine on spontaneous contractions were evaluated.In our study, contractions induced by 80 mmol/L KCl were not significantly different between the peritonitis group and the control group. The amplitude of spontaneous contractions of proximal colon was higher than distal colon. Also the amplitude of spontaneous contractions of peritonitis group was higher than control group. Dexmedetomidine, midazolam and clonidine inhibited spontaneous contractions of colon strips in both peritonitis and control groups. This inhibitor effect was prominent in control group. In case of inhibitor effect on colon motility, in all groups and tissues, although the most powerful drug was dexmedetomidine, the feeblest drug was clonidine. Distal colon was the only exception of this generalization. The inhibitor effects of midazolam and colonidine was similar in distal colon.These results suggest that Dexmedetomidine is more effective that other drugs in inhibition of spontaneous contractions, especially in control groups and these drugs, especially dexmedetomidine, may be used for the patients with diarrhea in intensive care units.Key Words: Dexmedetomidine, Midazolam, Clonidine, Peritonitis, Spontaneous contractions, Intensive care unit.en_US
dc.languageTurkish
dc.language.isotr
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccess
dc.rightsAttribution 4.0 United Statestr_TR
dc.rights.urihttps://creativecommons.org/licenses/by/4.0/
dc.subjectEczacılık ve Farmakolojitr_TR
dc.subjectPharmacy and Pharmacologyen_US
dc.titleKlonidin, deksmedetomidin ve midazolam`ın normal ve peritonitli sıçan kolon peristaltik hareketleri üzerine olan inhibitör etkilerinin karşılaştırılması
dc.title.alternativeComparison of inhibitor effects of clonidine, dexmedetomidine and midazolam on colon motility of rats, in either the presence or absence of peritonitis.
dc.typemasterThesis
dc.date.updated2018-08-06
dc.contributor.departmentFarmakoloji Ana Bilim Dalı
dc.identifier.yokid342859
dc.publisher.instituteSağlık Bilimleri Enstitüsü
dc.publisher.universityCUMHURİYET ÜNİVERSİTESİ
dc.identifier.thesisid293420
dc.description.pages59
dc.publisher.disciplineDiğer


Files in this item

Thumbnail

This item appears in the following Collection(s)

Show simple item record

info:eu-repo/semantics/openAccess
Except where otherwise noted, this item's license is described as info:eu-repo/semantics/openAccess