Farklı yüzey şartlandırma işlemleri uygulanmış zirkonyum oksit esaslı alt yapı üzerine uygulanan bir üst yapı porseleninin bağlanma dayanımının incelenmesi

Abstract

Zirkonyum oksit seramikler, günümüzde yüksek dayanıklılık ve biyouyumluluk özellikleri sayesinde ideal dental materyal olarak kabul edilmektedirler. Kısıtlı in-vivo çalışmalarda da görüldüğü üzere zirkonyum oksit ile güçlendirilmiş alt yapılı restorasyonlarda en sık görülen başarısızlık üst yapı porseleninin tamamen ya da bir kısmının alt yapıdan tabakalar şeklinde (delaminasyon) ayrılmasıdır.Bu çalışmada, zirkonyum oksit alt yapı ile üst yapı arasındaki bağlanmanın artırılması ve oluşabilecek kırıkların önlenmesi için, zirkonyum oksit örnekler üzerinde farklı yüzey şartlandırma işlemleri in-vitro olarak uygulandı.Bu çalışmada 200 adet sinterize edilmemiş IPS e-max ZirCAD bloktan 7 mm çapında 3 mm yüksekliğinde örnekler hazırlandı. Her bir grupta 20 adet olacak şekilde örnekler 10 gruba ayrıldı. Her bir gruptaki örnekler üzerine farklı yüzey işlemleri uygulandı.Yüzey pürüzlülük değerleri Mitutoyo Surftest SJ-301 cihazında ölçüldü. Bütün örneklerin sinterize edildikten sonra tekrar yüzey pürüzlülük değerleri ölçüldü ve sinterize öncesi gruptaki değerlerle karşılaştırıldı. Sinterize sonrası örnekler üzerine 5 mm çapında 3 mm yüksekliğinde, aynı üretice firmaya ait IPS e-max Ceram üst yapı porseleni pişirildi. Oluşturulan zirkonyum-seramik örnekler, çapı 14 mm yüksekliği 12 mm olan silikon kalıplar içinde akrilik rezinlere gömüldü. Örneklerin makaslama bağlanma dayanımları üniversal test cihazında ölçüldü. Kopma yüzeyleri stereo mikroskop ve SEM aracılığıyla değerlendirildi. Elde edilen verilerin istatiksel değerlendirilmesi ANOVA tek yönlü varyans analizi (one-way ANOVA) testi, yönlü analiz sonucu istatistiksel olarak önemli derecede farklılık gösteren gruplar arasındaki farkın kaynağını tespit etmek için ise Tukey HSD testi yapıldı. Her bir gruba ait sinterize öncesi ve sinterize sonrası yüzey pürüzlülük ve bağlanma dayanımı değerleri karşılaştırılırken Man Whitney U testi kullanıldı.Grupların yüzey pürüzlülük değerleri karşılaştırıldığında, en yüksek sinterize öncesi yüzey pürüzlüğü değeri 3,59 ± 1,35 ?m ile kumlama+Er:YAG grubunda görülürken, en düşük değer 0,96 ± 0,39 ?m ile kontrol grubunda görüldü (p<0,05). Sinterize sonrası en yüksek yüzey pürüzlüğü değeri ise 3,12 ± 1,02 ?m kumlama+ Er:YAG grubunda görülürken, en düşük değer 1,10 ± 0,29 ?m ile kontrol grubunda görüldü (p<0,05).Grupların bağlanma dayanımı değerleri karşılaştırıldığında; en yüksek bağlanma kuvveti değeri 5,63 ± 0,67 ?m ile kumlama+Er:YAG grubunda görülürken, en düşük değer 4,24 ± 0,49 ?m ile Nd:YAG+liner grubunda görüldü (p<0,05).Farklı yüzey şartlandırma işlemlerinden sonra sinterize öncesi ve sinterize sonrası örneklerin yüzey özellikleri arasında farkın olmadığı ve bağlanma dayanımı üzerinde olumlu etki yaptığı görülmüştür. Özellikle kumlama+Er:YAG yüzey işleminin bağlanmayı artırdığı görülmüştür. Zirkonyum oksit alt yapı ile üst yapı porseleni arasında daha iyi bir bağlanma oluşturulması ve klinik kırıkların önlenmesi amaçlı, sinterize öncesi zirkonyum oksit örnekler üzerine yüzey işlemleri uygulanabilir.

Zirconium oxide ceramics are known ideal dental materials with their structural strength and biocompability. Limited in-vivo studies are showed that most frequent failures of zirconium oxide based restorations are delamination of veneering porcelain and debonding.In this in-vitro study zirconium oxide specimens are treated with different surface conditioning procedures to reinforced bond strength between zirconium oxide framework and veneering porcelain and to prevent initial cracks.In this study 200 specimens with 7 mm diameter and 3 mm height, non-sintred IPS e-max ZirCAD blocks were fabricated. Specimens were divided into 10 groups and each group have 20 specimens. Different surface conditioning procedures were treated to each group. Surface roughness values evaluated with Mitutoyo Surftest SJ-301. Surface roughness values were evaluated again after sintering all of the specimens and compared with non-sintered groups. Veneering porcelains with 5 mm diameter and 3 mm height are prepared from IPS e-max Ceram for the each specimen after sintering procedures. Zirconia-ceramic specimens are embedded in 14 x 12 mm sized acrylic resin blocks. Shear bond strength of specimens were evaluated using by universal testing device. Then specimens surface conditions were observed using a steromicroscop and SEM; and evaluated. Data were analyzed using ANOVA, one-way ANOVA and Tukey HSD tests. Man Whitney U test was used for comparing the bond strength values and surface roughness values before pre-sintered and post-sintered.Groups? mean surface roughness values were compared. Sandblasting+Er:YAG groups? mean surface roughness value (3,59 ± 1,35 ?m) was found statistically higher according to the control group (0,96 ± 0,39 ?m) for the non-sintered groups (p<0,05). Sandblasting+Er:YAG groups? mean surface roughness value (3,12 ± 1,02 ?m) was found statistically higher according to the control group (1,10 ± 0,29 ?m) for the sintered groups (p<0,05).Groups? mean bond strength values were compared. Highest mean bond strength value is obtained in sandblasting+Er:YAG group with 5,63 ± 0,67 Mpa. According to this lowest mean bond strength value is obtained in Nd:YAG+liner group with 4,24 ± 0,49 Mpa (p<0,05).There is no difference between pre-sintered and post-sintered specimens? surface features after different surface conditioning procedures. Sintering is showed positive effect on bond strength. Especially, sandblasting+Er:YAG application can be used for the better bonding and to prevent cracks between zirconium oxide framework and veneering porcelain before sintering.